Η υγεία της καρδιάς, τα βλαστοκύτταρα και η φυσική κρατούν το πλήρωμα απασχολημένο την Τρίτη. Οι βιοεπιστήμες και η φυσική βρέθηκαν στην κορυφή του ερευνητικού προγράμματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Τρίτη, καθώς το πλήρωμα της Αποστολής 73 μελέτησε την υγεία της καρδιάς, τα βλαστοκύτταρα, τη φυσική των ρευστών και την πυρασφάλεια του διαστημικού σκάφους. Οι διασωθέντες σε τροχιά ολοκλήρωσαν επίσης τις εργασίες για μια διαστημική στολή και επιθεώρησαν συστήματα εξαερισμού και ηλεκτρισμού, ενώ συνέχισαν άλλες επιστημονικές δραστηριότητες.Ο μηχανικός πτήσης της NASA, Τζόνι Κιμ, ξεκίνησε τη βάρδιά του φορώντας ένα γιλέκο γεμάτο αισθητήρες και μια κορδέλα για το κεφάλι που μετρούσε τα καρδιαγγειακά του δεδομένα , καθώς γυμναζόταν στην προηγμένη συσκευή άσκησης με αντίσταση και στη συνέχεια έκανε τζόκινγκ στον διάδρομο COLBERT . Οι γιατροί θα χρησιμοποιήσουν τα ιατρικά δεδομένα για να παρακολουθήσουν την υγεία του Κιμ στο διάστημα, να αξιολογήσουν την αξία των φορητών συσκευών παρακολούθησης της υγείας και να θεραπεύσουν παθήσεις που προκαλούνται από το διάστημα. Αργότερα, ο Κιμ επεξεργάστηκε δείγματα βλαστοκυττάρων για μια μελέτη που διερευνά πώς η μικροβαρύτητα επηρεάζει τη μετατροπή τους σε καρδιακά ή εγκεφαλικά κύτταρα . Τα αποτελέσματα μπορεί να οδηγήσουν σε εξατομικευμένες θεραπείες για αστροναύτες σε μελλοντικές αποστολές και σε προηγμένες θεραπείες για παθήσεις που βασίζονται στη Γη, όπως οι καρδιακές και νευρολογικές παθήσεις.Η φυσική είναι ένα κρίσιμο ερευνητικό αντικείμενο στο τροχιακό φυλάκιο, καθώς τα υλικά συμπεριφέρονται διαφορετικά σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Οι μηχανικοί πτήσης Mike Fincke της NASA και Kimiya Yui της JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης) χώρισαν τη βάρδιά τους εργαζόμενοι σε δύο διαφορετικές μελέτες φυσικής, η μία εξετάζει τα σωματίδια που προσκολλώνται σε ρευστά και η άλλη παρατηρεί πώς εξαπλώνονται οι φλόγες στο διάστημα. Ο Fincke εγκατέστησε ερευνητικό υλικό μέσα σε ένα μικροσκόπιο φθορισμού για να παρατηρήσει σταγονίδια φορτωμένα με σωματίδια που ενδεχομένως επηρεάζουν τις εμπορικές τεχνικές κατασκευής στο διάστημα. Ο Yui αντάλλαξε δείγμα υλικού μέσα στη Μονάδα Πειράματος Καύσης Στερεών, η οποία επιτρέπει ασφαλείς παρατηρήσεις υλικών που καίγονται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, για τη βελτίωση της πυρασφάλειας σε διαστημόπλοια .Η μηχανικός πτήσης της NASA, Ζένα Κάρντμαν, ολοκλήρωσε αρκετές ημέρες εργασίας για τη διαστημική στολή και επαλήθευσε την επιτυχή εγκατάσταση του εξοπλισμού εξαερισμού και ψύξης, διεξήγαγε ελέγχους διαρροών και επιθεώρησε τον εξοπλισμό της στολής. Στη συνέχεια, η Κάρντμαν έλεγξε τη λειτουργία της νέας συσκευής Ultrasound 3 , η οποία παραδόθηκε πρόσφατα στο διαστημόπλοιο μεταφοράς εμπορευμάτων Cygnus XL και χρησιμοποιείται για καρδιακές και φλεβικές σαρώσεις του πληρώματος, καθώς και για εσωτερική απεικόνιση οστών, οργάνων και άλλων προβλημάτων.Οι κοσμοναύτες της Roscosmos, Σεργκέι Ριζίκοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι, Διοικητής του Σταθμού και Μηχανικός Πτήσης αντίστοιχα, ξεκίνησαν την ημέρα τους με ψυχικές και σωματικές αξιολογήσεις για να κατανοήσουν πώς προσαρμόζονται στις πιέσεις των διαστημικών πτήσεων μεγάλης διάρκειας. Στη συνέχεια, το δίδυμο φορούσε εναλλάξ γυαλιά εικονικής πραγματικότητας και αισθητήρες, ενώ παράλληλα ανταποκρινόταν σε οπτικά σήματα για να παρατηρήσει πώς η όραση και η αίσθηση ισορροπίας τους προσαρμόζονται στη μικροβαρύτητα.Ο μηχανικός πτήσης της Roscosmos, Όλεγκ Πλατόνοφ, ολοκλήρωσε μια ολονύκτια φωτογράφιση της Γης, απεγκαθιστώντας και αποθηκεύοντας υλικό που φωτογράφιζε ορόσημα στο έδαφος σε μια μεγάλη ποικιλία μηκών κύματος. Στη συνέχεια, ο Πλατόνοφ πέρασε το υπόλοιπο της ημέρας του συντηρώντας συστήματα υδραυλικών εγκαταστάσεων και εξαερισμού σε όλο το τμήμα της Roscosmos του σταθμού. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του διαστημικού σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού , @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram . https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/11/18/heart-health-stem-cells-and-physics-keep-crew-busy-on-tuesday/ Αυτή η γαλήνια θέα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αποτυπώνει την εργαστηριακή μονάδα Kibo με τις εκτεθειμένες εγκαταστάσεις της, ένα τμήμα των κύριων ηλιακών συστοιχιών του σταθμού (δεξιά) και μέρος του ρομποτικού βραχίονα Canadarm2 (αριστερά), κατά τη διάρκεια ενός ηλιοβασιλέματος σε τροχιά πάνω από έναν συννεφιασμένο Ατλαντικό Ωκεανό.

Ο Webb πρώτος που παρουσίασε 4 κελύφη σκόνης που «σπειροειδώς» σχηματίζουν Apep, περιορίζουν τη μεγάλη τροχιά τους; Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb της NASA παρέδωσε μια πρωτότυπη εικόνα του είδους του: μια ευκρινή εικόνα στο μέσο υπέρυθρο ενός συστήματος τεσσάρων ελικοειδών σπειροειδών σφαιρών σκόνης, η μία εκ των οποίων επεκτείνεται πέρα από την επόμενη με ακριβώς το ίδιο μοτίβο. (Η τέταρτη είναι σχεδόν διαφανής, στις άκρες της εικόνας του Webb.) Οι παρατηρήσεις που έγιναν πριν από το Webb ανίχνευσαν μόνο ένα κέλυφος, και ενώ η ύπαρξη εξωτερικών κελυφών είχε υποτεθεί, οι έρευνες με επίγεια τηλεσκόπια δεν μπόρεσαν να αποκαλύψουν κανένα. Αυτά τα κελύφη εκπέμπονταν τα τελευταία 700 χρόνια από δύο γηράσκοντα αστέρια Wolf-Rayet σε ένα σύστημα γνωστό ως Apep , μια αναφορά στον αιγυπτιακό θεό του χάους.Η εικόνα του Webb, σε συνδυασμό με δεδομένα αρκετών ετών από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στη Χιλή, περιόρισε τη συχνότητα με την οποία τα ζεύγη αυτά ταλαντεύονται το ένα δίπλα στο άλλο: μία φορά κάθε 190 χρόνια. Σε κάθε απίστευτα μεγάλη τροχιά, περνούν από κοντά για 25 χρόνια και σχηματίζουν σκόνη.Ο Webb επιβεβαίωσε επίσης ότι υπάρχουν τρία αστέρια που συνδέονται βαρυτικά μεταξύ τους σε αυτό το σύστημα. Η σκόνη που εκτοξεύεται από τα δύο αστέρια Wolf-Rayet «κόβεται» από ένα τρίτο αστέρι, έναν τεράστιο υπεργίγαντα, ο οποίος χαράζει τρύπες σε κάθε διαστελλόμενο νέφος σκόνης από την ευρύτερη τροχιά του. (Και τα τρία αστέρια εμφανίζονται ως ένα μόνο φωτεινό σημείο φωτός στην εικόνα του Webb.)«Το να κοιτάς τις νέες παρατηρήσεις του Webb ήταν σαν να μπαίνεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και να ανάβεις το φως — όλα έρχονταν στο προσκήνιο», δήλωσε ο Yinuo Han, επικεφαλής συγγραφέας μιας νέας εργασίας στο The Astrophysical Journal και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Caltech στην Pasadena της Καλιφόρνια. «Υπάρχει σκόνη παντού στην εικόνα του Webb, και το τηλεσκόπιο δείχνει ότι το μεγαλύτερο μέρος της είχε διασκορπιστεί σε επαναλαμβανόμενες, προβλέψιμες δομές». Η εργασία του Han συμπίπτει με τη δημοσίευση της εργασίας του Ryan White στο The Astrophysical Journal , διδακτορικού φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Macquarie στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.Οι Han, White και οι συν-συγγραφείς τους βελτίωσαν την τροχιά των αστεριών Wolf-Rayet συνδυάζοντας ακριβείς μετρήσεις της θέσης των δακτυλίων από την εικόνα του Webb με την ταχύτητα διαστολής των κελυφών από παρατηρήσεις που έλαβε το VLT σε διάστημα οκτώ ετών.«Πρόκειται για ένα μοναδικό σύστημα με μια απίστευτα σπάνια τροχιακή περίοδο», είπε ο White. «Η επόμενη μεγαλύτερη τροχιά για ένα σκονισμένο δυαδικό σύστημα Wolf-Rayet είναι περίπου 30 χρόνια. Τα περισσότερα έχουν τροχιές μεταξύ δύο και 10 ετών».Όταν τα δύο αστέρια Wolf-Rayet πλησιάζουν και προσπερνούν το ένα το άλλο, οι ισχυροί αστρικοί άνεμοι τους συγκρούονται και αναμειγνύονται, σχηματίζοντας και εκπέμποντας σωρούς σκόνης πλούσιας σε άνθρακα για ένα τέταρτο του αιώνα κάθε φορά. Σε παρόμοια συστήματα, η σκόνη εκτοξεύεται σε διάστημα μερικών μηνών, όπως τα κελύφη στο Wolf-Rayet 140 .  «Σύγκρουση» υψηλής ταχύτητας Τα αστέρια Wolf-Rayet που παράγουν σκόνη στο Apep δεν βρίσκονται ακριβώς σε μια ήσυχη κρουαζιέρα. Ταξιδεύουν στο διάστημα και στέλνουν σκόνη με ταχύτητα 1.200 έως 2.000 μίλια ανά δευτερόλεπτο (2.000 έως 3.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο). Αυτή η σκόνη είναι επίσης πολύ πυκνή. Η συγκεκριμένη σύνθεση της σκόνης είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο Webb μπόρεσε να παρατηρήσει τόσα πολλά περισσότερα: Αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από άμορφο άνθρακα. «Οι κόκκοι σκόνης άνθρακα διατηρούν υψηλότερη θερμοκρασία ακόμη και όταν κινούνται μακριά από το αστέρι», είπε ο Han. Ενώ οι εξαιρετικά μικροσκοπικοί κόκκοι σκόνης θεωρούνται θερμοί στο διάστημα, το φως που εκπέμπουν είναι επίσης εξαιρετικά αχνό, γι' αυτό και μπορεί να ανιχνευθεί από το διάστημα μόνο από το MIRI (Mid-Infrared Instrument) του Webb . Σκόνη κοπής Για να βρείτε τις τρύπες που έχει κόψει σαν μαχαίρι το τρίτο αστέρι στη σκόνη, αναζητήστε το κεντρικό σημείο φωτός και σχεδιάστε ένα σχήμα V από περίπου την ώρα 10 έως την ώρα 2. «Η κοιλότητα βρίσκεται λίγο πολύ στην ίδια θέση σε κάθε κέλυφος και μοιάζει με χωνί», είπε ο White.«Έμεινα έκπληκτος όταν είδα τους ενημερωμένους υπολογισμούς να εκτελούνται στις προσομοιώσεις μας», είπε. «Ο Webb μας έδωσε το «καπνιστό όπλο» για να αποδείξει ότι το τρίτο αστέρι είναι βαρυτικά συνδεδεμένο με αυτό το σύστημα». Οι ερευνητές γνωρίζουν για το τρίτο αστέρι από τότε που το VLT παρατήρησε το φωτεινότερο εσωτερικό κέλυφος και τα αστέρια το 2018, αλλά οι παρατηρήσεις του Webb οδήγησαν σε ένα ενημερωμένο γεωμετρικό μοντέλο, επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση. «Λύσαμε πολλά μυστήρια με τον Webb», είπε ο Han. «Το μυστήριο που απομένει είναι η ακριβής απόσταση των άστρων από τη Γη, κάτι που θα απαιτήσει μελλοντικές παρατηρήσεις». Το μέλλον του Apep Τα δύο αστέρια Wolf-Rayet είχαν αρχικά μεγαλύτερη μάζα από τον υπεργίγαντα συνοδό τους, αλλά έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της μάζας τους. Είναι πιθανό και τα δύο αστέρια Wolf-Rayet να έχουν μάζα μεταξύ 10 και 20 φορές τη μάζα του Ήλιου και ο υπεργίγαντας να έχει 40 ή 50 φορές μεγαλύτερη μάζα σε σύγκριση με τον Ήλιο.Τελικά, τα αστέρια Wolf-Rayet θα εκραγούν ως σουπερνόβα, στέλνοντας γρήγορα το περιεχόμενό τους στο διάστημα. Οποιοδήποτε από τα δύο μπορεί επίσης να εκπέμψει μια έκρηξη ακτίνων γάμμα, ένα από τα πιο ισχυρά γεγονότα στο σύμπαν, πριν πιθανώς γίνει μαύρη τρύπα. Τα αστέρια Wolf-Rayet είναι εξαιρετικά σπάνια στο σύμπαν. Μόνο χίλια εκτιμάται ότι υπάρχουν στον Γαλαξία μας, ο οποίος περιέχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια συνολικά. Από τις λίγες εκατοντάδες δυαδικά συστήματα Wolf-Rayet που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, το Apep είναι το μόνο παράδειγμα που περιέχει δύο αστέρια Wolf-Rayet αυτού του τύπου στον γαλαξία μας - τα περισσότερα έχουν μόνο ένα.Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb είναι το κορυφαίο διαστημικό επιστημονικό παρατηρητήριο στον κόσμο. Το Webb λύνει μυστήρια στο ηλιακό μας σύστημα, κοιτάζοντας πέρα από μακρινούς κόσμους γύρω από άλλα αστέρια και διερευνώντας τις μυστηριώδεις δομές και την προέλευση του σύμπαντός μας και τη θέση μας σε αυτό. Το Webb είναι ένα διεθνές πρόγραμμα με επικεφαλής τη NASA με τους εταίρους της, την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) και την CSA (Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος). Για να μάθετε περισσότερα για τον Webb, επισκεφθείτε: https://science.nasa.gov/webb Η εικόνα του Webb στο μέσο υπέρυθρο δείχνει για πρώτη φορά τέσσερα σπειροειδή κελύφη σκόνης γύρω από ένα ζεύγος αστεριών Wolf-Rayet, γνωστών ως Apep. Προηγούμενες παρατηρήσεις από άλλα τηλεσκόπια έδειξαν μόνο ένα. Τα δεδομένα του Webb επιβεβαίωσαν επίσης ότι υπάρχουν τρία αστέρια που συνδέονται βαρυτικά μεταξύ τους.

Μελέτη του Cassini της NASA βρίσκει «φρέσκες» οργανικές ουσίες από τον ωκεανό του Εγκέλαδου. Οι ερευνητές εμβάθυναν σε πληροφορίες που συλλέχθηκαν από τους κόκκους πάγου που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας στενής και εξαιρετικά γρήγορης πτήσης μέσα από ένα νέφος του παγωμένου φεγγαριού του Κρόνου.Μια νέα ανάλυση δεδομένων από την αποστολή Cassini της NASA βρήκε στοιχεία για οργανικές ενώσεις που δεν είχαν ανιχνευθεί προηγουμένως σε ένα ρεύμα σωματιδίων πάγου που εκτοξεύτηκαν από τον ωκεανό που βρίσκεται κάτω από το παγωμένο κέλυφος του δορυφόρου του Κρόνου, Εγκέλαδου. Οι ερευνητές εντόπισαν όχι μόνο μόρια που έχουν βρει στο παρελθόν, αλλά και νέα που ανοίγουν μια πιθανή πορεία προς χημική ή βιοχημική δραστηριότητα.Οι κόκκοι πάγου που μελετήθηκαν συλλέχθηκαν μόλις 21 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της σελήνης και σηματοδοτούν την πρώτη φορά που οι επιστήμονες παρατηρούν αυτή την ποικιλομορφία οργανικών ουσιών σε φρέσκα σωματίδια που εκτοξεύονται από το υπόγειο νερό του Εγκέλαδου. Δημοσιεύτηκαν την Τετάρτη στο Nature Astronomy και τα ευρήματα σηματοδοτούν ένα σημαντικό βήμα προς την επιβεβαίωση της ενεργού οργανικής χημείας κάτω από την επιφάνεια της σελήνης. Αυτό είναι το είδος της χημικής δραστηριότητας που θα μπορούσε να υποστηρίξει ενώσεις που είναι σημαντικές για τις βιολογικές διεργασίες και αποτελούν ουσιαστικό συστατικό της ζωής στη Γη.Εκτός από την αύξηση της ποικιλομορφίας των ανιχνευμένων οργανικών ουσιών, η πρόσφατη εργασία πρόσθεσε ένα νέο επίπεδο σε προηγούμενα ευρήματα, αναλύοντας σωματίδια που συνέλεξε το διαστημόπλοιο Cassini όταν πέταξε απευθείας μέσα από ένα νέφος — το επόμενο καλύτερο πράγμα μετά την απευθείας κατάδυση στον ωκεανό της σελήνης.«Προηγουμένως, ανιχνεύσαμε οργανικές ουσίες σε κόκκους πάγου ηλικίας ετών και ενδεχομένως να είχαν αλλοιωθεί από το έντονο περιβάλλον ακτινοβολίας που τους περιβάλλει», δήλωσε ο Nozair Khawaja του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Αυτές οι νέες οργανικές ενώσεις ήταν μόλις λίγων λεπτών, και βρέθηκαν σε πάγο που ήταν φρέσκος από τον ωκεανό κάτω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου». Οι επιστήμονες γνώριζαν από προηγούμενη εξόρυξη δεδομένων του Cassini ότι οργανικές ενώσεις που περιέχουν άζωτο και οξυγόνο υπήρχαν σε σωματίδια από τον δακτύλιο Ε του Κρόνου, μια αμυδρή, φαρδιά εξωτερική ζώνη γύρω από τον πλανήτη που τροφοδοτείται από το παγωμένο υλικό που εκτείνεται από τα λοφία του Εγκέλαδου. Αλλά η νέα έρευνα ανέλυσε κόκκους πάγου από το ίδιο το λοφίο της σελήνης - με άλλα λόγια, κόκκους που βρέθηκαν πιο κοντά στην υποεπιφανειακή τους προέλευση.«Αυτά τα μόρια που βρήκαμε στο πρόσφατα εκτοξευμένο υλικό αποδεικνύουν ότι τα σύνθετα οργανικά μόρια που ανίχνευσε το Cassini στον δακτύλιο Ε του Κρόνου δεν είναι απλώς προϊόν μακράς έκθεσης στο διάστημα, αλλά είναι άμεσα διαθέσιμα στον ωκεανό του Εγκέλαδου», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Frank Postberg, επίσης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Γρήγορο και καρποφόρο Τα δεδομένα συλλέχθηκαν και στάλθηκαν στη Γη το 2008, όταν σωματίδια πάγου προσέκρουσαν στο όργανο Cosmic Dust Analyzer του Cassini. Εκτός του ότι προέρχονταν απευθείας από ένα νέφος, οι κόκκοι πάγου είχαν και κάτι άλλο που τους ωφελούσε: Είχαν θρυμματιστεί καθώς χτυπούσαν το όργανο κατά τη διάρκεια της γρήγορης πτήσης του διαστημοπλοίου με 11 μίλια ανά δευτερόλεπτο (περίπου 18 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο σε σχέση με τη Σελήνη).Η ενέργεια της πρόσκρουσης εξατμίζει τους κόκκους πάγου και ιονίζει ένα σημαντικό κλάσμα τους. Αυτά τα ιόντα αναλύονται στη συνέχεια από το φασματόμετρο μάζας του οργάνου, το οποίο εξέτασε τη χημική τους σύνθεση.Οι συγγραφείς της μελέτης μπόρεσαν να αναλύσουν τα πιο μικροσκοπικά θραύσματα - μικρότερα από ένα χιλιοστό του χιλιοστού, μικρότερα ακόμη και από έναν ιό της γρίπης - και να εντοπίσουν οργανικές ενώσεις που δεν είχαν ξαναδεί σε σωματίδια νέφους.Οι πρόσφατα ανιχνευμένες ενώσεις περιλάμβαναν ενώσεις από τις οικογένειες των αλειφατικών και κυκλικών εστέρων και αιθέρων, μερικές με διπλούς δεσμούς στις μοριακές τους δομές. Μαζί με τις επιβεβαιωμένες αρωματικές, αζωτούχες και οξυγονούχες ενώσεις, αυτές οι ενώσεις μπορούν να σχηματίσουν τα δομικά στοιχεία για την υποστήριξη χημικών αντιδράσεων και διεργασιών που θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε πιο σύνθετη οργανική χημεία - το είδος που ενδιαφέρει την αστροβιολογία και περιορίζει το επίκεντρο της αναζήτησης ζωής στο ηλιακό σύστημα.Αφού πέταξε μέσα από το νέφος, το διαστημόπλοιο, το οποίο διαχειρίζεται το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA στη Νότια Καλιφόρνια, εξερεύνησε το πολύπλοκο σύστημα του Κρόνου για σχεδόν άλλη μια δεκαετία. Περισσότερα για το Κασσίνι Η αποστολή Cassini-Huygens ήταν ένα συνεργατικό έργο της NASA, της ESA (Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος) και της Ιταλικής Υπηρεσίας Διαστήματος. Ένα τμήμα του Caltech στην Πασαντίνα, το JPL, διαχειρίστηκε την αποστολή για τη Διεύθυνση Διαστημικών Αποστολών της NASA στην Ουάσινγκτον και σχεδίασε, ανέπτυξε και συναρμολόγησε το τροχιακό σκάφος Cassini. Για να μάθετε περισσότερα για το Cassini, επισκεφθείτε: https://science.nasa.gov/mission/cassini/ Σε αυτή την εικόνα που τραβήχτηκε από το διαστημόπλοιο Cassini της NASA το 2009, φαίνονται εντυπωσιακά σύννεφα πάγου και ατμών νερού να εκρήγνυνται από τον νότιο πόλο του φεγγαριού του Κρόνου, Εγκέλαδου.