Προς εκτόξευση ο ελληνικός νανοδορυφόρος MICE-1 Αποτελεί τον πρώτο ελληνικό δορυφόρο ειδικά σχεδιασμένο για την Ναυτιλία Έτοιμος προς εκτόξευση από την Space x είναι επίσης ο νανοδορυφόρος, MICE-1, που έχει κατασκευάσει μια μικρή ελληνική εταιρία, η Prisma Electronics, με έδρα την Αλεξανδρούπολη.Εκτός απρόοπτου θα ξεκινήσει το ταξίδι του στις 11 Νοεμβρίου από την αεροπορική – διαστημική βάση Vandenberg της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ.Ο MICE-1 κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του πιλοτικού σκέλους του Εθνικού Προγράμματος Μικροδορυφόρων με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης ύψους 1 εκατ. ευρώ.Αποτελεί τον πρώτο ελληνικό δορυφόρο ειδικά σχεδιασμένο για την Ναυτιλία. Με τη χρήση τεχνολογιών Διαδικτύου των Πραγμάτων (Internet of Things – IoT) θα χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή νέων εφαρμογών που θα συνεισφέρουν, μεταξύ άλλων, στην έγκαιρη ειδοποίηση για φυσικές καταστροφές και στην υποστήριξη δράσεων αντιμετώπισης των επιπτώσεών τους.Η Prisma Electronics, με τζίρο πέρυσι, 10 εκατ. ευρώ και EBITDA (κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων) 2,5 εκατ., σχεδιάζει παράλληλα την περαιτέρω ανάπτυξή της. Στόχος της η δημιουργία ενός δικτύου (αστερισμού -constellation) νανο δορυφόρων αυτόνομα αλλά και μέσω συνεργασιών. Για το σκοπό αυτό η διοίκησή της συζητά τη χρηματοδότηση της εταιρίας από Venture Capital, χωρίς να αποκλείει μελλοντικά και την εισαγωγή της σε χρηματιστήριο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2029182/pros-ektoxeysi-o-nanodoryforos-mice-1/       Πακιστανός αστροναύτης ο πρώτος διεθνής επισκέπτης στο «Ουράνιο Παλάτι» της Κίνας. Η Κίνα και το Πακιστάν υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας για την αποστολή ενός αστροναύτη στο κινεζικό διαστημικό σταθμό. Η Κίνα εκπαιδεύει Πακιστανούς αστροναύτες προκειμένου να πραγματοποιήσουν μια βραχείας διάρκειας επίσκεψη στον διαστημικό σταθμό της Tiangong που στα κινεζικά σημαίνει ουράνιο παλάτι.«Δύο επιλεγμένοι Πακιστανοί αστροναύτες θα συμμετάσχουν στην εκπαίδευση μαζί με Κινέζους αστροναύτες. Ο ένας από αυτούς θα προγραμματιστεί να εκτελέσει μια βραχείας διάρκειας πτήση ως ειδικός φορτίου» δήλωσε στους δημοσιογράφους η Ζανγκ Τζίνγκμπο, εκπρόσωπος της Κινεζικής Υπηρεσίας Ανθρώπινης Διαστημικής Δραστηριότητας (CMSA).Η Κίνα και το Πακιστάν υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας για την αποστολή ενός αστροναύτη στον Tiangong τον προσεχή Φεβρουάριο. Ένας προκαταρκτικός γύρος επιλογής αστροναυτών διεξάγεται αυτήν τη στιγμή στο Πακιστάν, ενώ οι δευτερογενείς και τελικές επιλογές θα πραγματοποιηθούν στην Κίνα.«Κατά τη διάρκεια της πτήσης, εκτός από την εκτέλεση των καθημερινών καθηκόντων του πληρώματος, θα διεξάγουν και επιστημονικά πειράματα για το Πακιστάν», εξήγησε η Ζανγκ. Αν και η CMSA δεν έχει επιβεβαιώσει λεπτομέρειες, η βραχείας διάρκειας φύση της διεθνούς επίσκεψης υποδηλώνει ότι ο Πακιστανός αστροναύτης θα ταξιδέψει στον Tiangong μαζί με δύο Κινέζους συν-αστροναύτες, θα παραμείνει στον σταθμό για μερικές ημέρες και θα επιστρέψει στη Γη με δύο από τα τρία μέλη του προηγούμενου πληρώματος, τα οποία θα έχουν ολοκληρώσει τους καθιερωμένους έξι μήνες στο Διάστημα. Αυτό θα αφήσει έναν Κινέζο αστροναύτη να ολοκληρώσει την πρώτη πλήρη, συνεχόμενη ετήσια παραμονή της Κίνας στον Tiangong.Ο διαστημικός σταθμός Tiangong είναι μια τριών μονάδων τροχιακή εγκατάσταση, η οποία ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2022. Η Κίνα στοχεύει να διατηρήσει τον σταθμό σε λειτουργία και μόνιμα κατοικούμενο για τουλάχιστον μία δεκαετία, με την εγκατάσταση να αναμένεται να υπερβεί σε διάρκεια λειτουργίας τον πολύ μεγαλύτερο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το Πακιστάν συνεργάζεται επίσης με την Κίνα στο πλαίσιο του Διεθνούς Σεληνιακού Ερευνητικού Σταθμού, μιας επανδρωμένης βάσης στην επιφάνεια της Σελήνης η κατασκευή της οποίου προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2030. Την πρωτοβουλία για την βάση αυτή είχαν η Ρωσία και η Κίνα και στη συνέχεια δήλωσαν συμμετοχή αρκετές χώρες που δεν έχουν ή δεν θέλουν να έχουν σχέση με τη διαχρονική διαστημική συμμαχία ΗΠΑ-Ευρώπης-Ιαπωνίας-Καναδά η οποία σχεδιάζει σε πρώτη φάση ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και σε επόμενη φάση τη δημιουργία επανδρωμένης βάσης στην επιφάνεια του φεγγαριού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2028773/pakistanos-astronaytis-o-protos-diethnis-episkeptis-sto-oyranio-palati-tis-kinas/

Κλιματική αλλαγή: Κλιμάκωση κινδύνων και αθέτηση υποσχέσεων βλέπει ο ΟΗΕ Υπάρχουν ωστόσο και κάποια -λίγα- καλά νέα Άσχημα νέα φέρνει η ετήσια έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), λίγο πριν την COP30 στη Βραζιλία.Τα κλιματικά σχέδια των χωρών που έχουν δεσμευτεί στη Συμφωνία του Παρισιού, εάν εφαρμοστούν πλήρως, θα μας οδηγήσουν σε αύξηση της θερμοκρασίας μεταξύ 2,3 και 2,5°C μέχρι το τέλος του αιώνα. Πολύ μακριά δηλαδή από τον στόχο του 1,5 βαθμού ή ακόμη και τα όρια που τέθηκαν από τη συμφωνία που υιοθετήθηκε το 2015 (δηλαδή, περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα).Τουλάχιστον φαίνεται εξακολουθεί να υπάρχει μια μικρή βελτίωση σε σύγκριση με το εύρος των 2,6 έως 2,8°C που ανακοινώθηκε στην περσινή έκθεση. Και οι πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα μας οδηγούν προς τους 2,8°C (σε σύγκριση με τους 3,1°C που εκτιμήθηκαν πέρυσι).Ελαφρώς καλύτερα, λοιπόν, αλλά όχι αρκετά: «Η προβλεπόμενη αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας αυτόν τον αιώνα έχει επιβραδυνθεί ελαφρώς, αλλά όχι αρκετά για να αποτρέψει μια σοβαρή κλιμάκωση των κλιματικών κινδύνων και ζημιών », δηλώνουν οι δεκάδες επιστήμονες που συνέταξαν την έκθεση.Η αρχική αισιοδοξία εξασθενεί γρήγορα: οι ενημερωμένες Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (NDCs) των χωρών δεν έχουν αλλάξει ριζικά την κατάσταση και οδήγησαν μόνο σε μείωση 0,2°C… για να μην αναφέρουμε ότι η επικείμενη αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συμφωνία του Παρισιού θα ακυρώσει ένα επιπλέον 0,1°C.Σύμφωνα με αυτήν τη συμφωνία, οι χώρες πρέπει να ενημερώνουν τις στρατηγικές τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κάθε πέντε χρόνια. Θεωρητικά, είχαν προθεσμία έως τις 30 Σεπτεμβρίου για να το πράξουν.Ωστόσο, μόνο 60 από αυτές (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστραλίας, της Βραζιλίας και του Καναδά), που αντιπροσωπεύουν το 63% των παγκόσμιων εκπομπών, τήρησαν την προθεσμία και ανακοίνωσαν σχέδιο πορείας έως το 2035. Χάσμα Προς το παρόν, το χάσμα μεταξύ υποσχέσεων και δράσης παραμένει κραυγαλέο, σημειώνει η έκθεση, η οποία μιλά για μια ακόμη χρονιά ρεκόρ: το 2024, οι παγκόσμιες εκπομπές έφτασαν τους 57,7 γιγατόνους ισοδύναμου CO₂ (ένα μέτρο που λαμβάνει υπόψη όλα τα αέρια του θερμοκηπίου εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα, όπως το μεθάνιο), αντιπροσωπεύοντας αύξηση 2,3% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2023, «περισσότερο από τέσσερις φορές τον μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της δεκαετίας του 2010».Εξετάζοντας τον τομέα στο σύνολό του, «η αποψίλωση των δασών και η αλλαγή χρήσης γης ήταν βασικοί παράγοντες» και αντιπροσώπευαν το 53% της συνολικής αύξησης των παγκόσμιων εκπομπών πέρυσι.Μια εκπληκτική αύξηση, «πιθανώς επιδεινωμένη από τις κλιματικές συνθήκες». Και αν συγκρίνουμε ανά χώρα, η Κίνα και η Ινδία ηγούνται των μεγαλύτερων αυξήσεων στις συνολικές εκπομπές (εξαιρουμένης της χρήσης γης), ενώ η Ινδονησία καταγράφει την ταχύτερη σχετική ανάπτυξη.Συνεπώς, απέχουμε πολύ από την επίτευξη των στόχων. Πηγή: Le Figaro

Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στη γεωπολιτική του φυσικού αερίου. Η ενεργειακή στρατηγική της χώρας δεν μπορεί να περιορίζεται στον ρόλο του διαμετακομιστή - Οφείλει να διεκδικήσει ενεργό ρόλο ως παραγωγός, αποθηκευτής και ρυθμιστής Η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι απλώς τεχνολογία, είναι η νέα βιομηχανική επανάσταση. Και όπως κάθε επανάσταση, απαιτεί πολλή ενέργεια.Τα κέντρα δεδομένων Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) αναδεικνύονται σε ενεργειακούς γίγαντες, με απαιτήσεις που ξεπερνούν τις δυνατότητες των παραδοσιακών υποδομών. Το φυσικό αέριο, παρά την τιμή του, παραμένει η μόνη αξιόπιστη λύση για σταθερή και ευέλικτη ηλεκτροπαραγωγή. Είναι ο βασιλιάς του ενεργειακού μετασχηματισμού, όχι επειδή είναι φθηνός ή καθαρός, αλλά επειδή είναι διαθέσιμος, προβλέψιμος και τεχνικά αναγκαίος.Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην παγκόσμια αγορά AI, θα χρειαστούν επιπλέον 50 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ισχύος έως το 2028. Αυτό ισοδυναμεί με 40 νέους πυρηνικούς αντιδραστήρες ή περίπου 12 δισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου χρησιμοποιούμενου ημερησίως. Πρόκειται για μια αύξηση 32% στην τρέχουσα χρήση ηλεκτροπαραγωγής στις ΗΠΑ, κάτι γεωπολιτικά κρίσιμο διότι θα επιδράσει δραστικά στον ποσότητα εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) προς άλλες χώρες. Η ποσότητα αυτή δεν είναι απλώς τεχνική πρόκληση, είναι γεωπολιτική απαίτηση. Για να καλυφθεί, απαιτούνται 12 έως 17 νέες μονάδες LNG, ενώ οι ΗΠΑ θα έχουν έτοιμες μόνο 4 ή 5 έως το 2027. Το έλλειμμα είναι σαφές και η πίεση προς τις αγορές παραγωγής φυσικού αερίου παγκοσμίως εντείνεται, ιδιαίτερα με την πρόθεση διπλασιασμού των εξαγωγών των ΗΠΑ προς την ΕΕ.Η συμφωνία Ε.Ε.–ΗΠΑ για αγορά υδρογονανθράκων και ιδιαίτερα LNG ύψους 250 δισ. δολαρίων τα επόμενα τρία χρόνια δεν είναι απλώς εμπορική. Είναι πολιτική. Σηματοδοτεί την εγκατάλειψη των φθηνότερων αγωγών και την υιοθέτηση μιας νέας αρχιτεκτονικής ενεργειακής ασφάλειας, με τις ΗΠΑ να πιέζουν για περισσότερες εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης (FSRU)στην Ευρώπη, ακόμη και όταν δεν είναι τεχνικά απαραίτητες.Η Ανατολική Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική μετατρέπονται σε πεδίο στρατηγικής διεκδίκησης. Η Exxon και η Chevron δεν επενδύουν μόνο στην έρευνα, επενδύουν στην επιρροή. Η Ελλάδα, με τις υποδομές της σε Ρεβυθούσα και Αλεξανδρούπολη, αποκτά ρόλο-κλειδί ως κόμβος επαναεριοποίησης και διαμετακόμισης LNG προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Με την απαγόρευση εισαγωγής ρωσικού φυσικού αερίου στην Ε.Ε. από το 2026, η Βουλγαρία, η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία θα εξαρτώνται από την ελληνική ενεργειακή διασύνδεση. Θα ακολουθήσουν η Ουκρανία, η Ρουμανία και η Μολδαβία, με την Ελλάδα να μειώνει τα τέλη διέλευσης κατά 10% για να ενισχύσει τον ρόλο της ως στρατηγικού διαμετακομιστή.Η Τουρκία διαφοροποιείται, διατηρώντας τις εισαγωγές αργού από τη Ρωσία και εξετάζοντας εναλλακτικές από Λιβύη, Σαουδική Αραβία και Ιράκ. Το Ισραήλ ήδη τροφοδοτεί την Αίγυπτο, ενώ η Κύπρος αναμένεται να ενισχύσει την Αίγυπτο από το 2027 και περισσότερο μετά το 2031, καλύπτοντας το κενό που αφήνει η πτώση της εγχώριας Αιγυπτιακής παραγωγής.Μιλώντας για την επάρκεια ηλεκτρικής ενέργειας, η Ελλάδα, παρά τον στρατηγικό της ρόλο, εξακολουθεί να είναι η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη, με τιμή εκκαθάρισης που αγγίζει τα 130 ευρώ ανά μεγαβατώρα στις αρχές Νοεμβρίου. Το φυσικό αέριο παραμένει βασικός πυλώνας του ενεργειακού μείγματος, διασφαλίζοντας τη σταθερότητα του δικτύου, ιδιαίτερα σε περιόδους περιορισμένης παραγωγής από ΑΠΕ. Την ίδια στιγμή, οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας παραμένουν τριπλάσιες σε σχέση με τις εξαγωγές, γεγονός που αναδεικνύει την εξάρτηση από το φυσικό αέριο το οποίο παραμένει εισαγόμενο.Η ενεργειακή στρατηγική της χώρας δεν μπορεί να περιορίζεται στον ρόλο του διαμετακομιστή. Οφείλει να διεκδικήσει ενεργό ρόλο ως παραγωγός, αποθηκευτής και ρυθμιστής. Τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της αποθήκευσης και της διαχείρισης έχουν ήδη γίνει, απομένει το κρίσιμο βήμα του παραγωγού υδρογονανθράκων. https://www.naftemporiki.gr/opinion/2029266/apo-tin-techniti-noimosyni-sti-geopolitiki-toy-fysikoy-aerioy/