Διαστημικός Σταθμός Πρώτος: Όλες οι θύρες πρόσδεσης πλήρως κατειλημμένες, 8 διαστημόπλοια σε τροχιά. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού , και οι οκτώ θύρες πρόσδεσης στο τροχιακό φυλάκιο είναι κατειλημμένες μετά την επανεγκατάσταση του διαστημοπλοίου μεταφοράς φορτίου Cygnus XL της Northrop Grumman στο λιμάνι Unity του σταθμού που βλέπει στη Γη . Τα οκτώ διαστημόπλοια που είναι συνδεδεμένα με το συγκρότημα είναι: δύο SpaceX Dragons, Cygnus XL, HTV-X1 της JAXA (Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης), δύο διαστημόπλοια πληρώματος Soyuz της Roscosmos και δύο φορτηγά πλοία Progress.Αυτό το ορόσημο έρχεται μετά την επανασύνδεση του διαστημοπλοίου Cygnus XL, το οποίο υποστηρίζει την αποστολή εμπορικών υπηρεσιών ανεφοδιασμού Northrop Grumman-23 για τη NASA, το οποίο αφαιρέθηκε την περασμένη εβδομάδα από τον υπεύθυνο ρομποτικής στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολών του οργανισμού στο Χιούστον χρησιμοποιώντας τον ρομποτικό βραχίονα Canadarm2 του διαστημικού σταθμού. Η κίνηση του Cygnus XL συντονίστηκε μεταξύ της NASA, της Northrop Grumman και της Roscosmos για την παροχή κατάλληλης άδειας για το αφικνούμενο επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-28 στις 27 Νοεμβρίου.  Ο Cygnus θα παραμείνει συνδεδεμένος με το εργαστήριο σε τροχιά μέχρι το νωρίτερο τον Μάρτιο του 2026, οπότε και έχει προγραμματιστεί να αναχωρήσει με ασφάλεια και να απορρίψει έως και 11.000 λίβρες σκουπιδιών και άχρηστου φορτίου, όταν αυτά καούν ακίνδυνα στην ατμόσφαιρα της Γης.Εν τω μεταξύ, το 10μελές πλήρωμα της Αποστολής 73 γέμισε την ημέρα του με έρευνα βιολογίας και φυσικής, ενώ ετοιμαζόταν να χωριστεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.Τρεις νέοι κάτοικοι ζουν στον διαστημικό σταθμό μετά την άφιξη του διαστημοπλοίου Soyuz MS-28 την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2025. Ο αστροναύτης της NASA , Κρις Γουίλιαμς , και οι κοσμοναύτες της Roscosmos, Σεργκέι Κουντ-Σβερτσκόφ και Σεργκέι Μικάγιεφ, θα παραμείνουν στο διάστημα μέχρι τον Ιούλιο του 2026, διεξάγοντας προηγμένη διαστημική έρευνα που ωφελεί τους ανθρώπους που ζουν στη Γη και εκτός αυτής. Οι Κουντ-Σβερτσκόφ και Μικάγιεφ έχουν ήδη αρχίσει να μελετούν πώς η ζωή στο διάστημα επηρεάζει το μικροκυκλοφορικό σύστημα στα χέρια, τα δάχτυλα των χεριών, τα πόδια και τα πόδια τους. Ο Γουίλιαμς βοηθά τους συναδέλφους του στο πλήρωμα της NASA σε δραστηριότητες μεταφοράς φορτίου.Στις 8 Δεκεμβρίου, το τροχιακό φυλάκιο θα επιστρέψει σε επτά μέλη και θα γίνει το πλήρωμα της Αποστολής 74, όταν ο αστροναύτης της NASA, Τζόνι Κιμ , και οι κοσμοναύτες της Roscosmos, Σεργκέι Ριζίκοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι, θα μπουν στο διαστημόπλοιο Soyuz MS-27, θα αποσυνδεθούν από τη μονάδα Prichal και θα ρίξουν αλεξίπτωτο για να προσγειωθούν στο Καζακστάν. Το τρίο πραγματοποίησε ελέγχους πίεσης και διαρροών στις στολές εκτόξευσης και εισόδου του Sokol που θα φορέσουν την επόμενη εβδομάδα για το ταξίδι της επιστροφής στη Γη. Ο Ριζίκοφ συνέχισε να συσκευάζει φορτίο μέσα στο Soyuz που κατευθυνόταν προς τη Γη, ενώ ο Ζουμπρίτσκι άρχισε να παραδίδει τις ευθύνες του στους νέους συναδέλφους του στο πλήρωμα της Roscosmos. Οι Κιμ, Ριζίκοφ και Ζουμπρίτσκι πλησιάζουν στο τέλος μιας οκτάμηνης διαστημικής επιστημονικής αποστολής που ξεκίνησε στις 8 Απριλίου 2025 .Ο Κιμ συνάντησε επίσης τον νέο του συνάδελφο στο πλήρωμα, Γουίλιαμς, και τη μηχανικό πτήσης της NASA, Ζένα Κάρντμαν, για να ανοίξουν την καταπακτή του Cygnus XL μετά την επανατοποθέτησή του το πρωί της Δευτέρας. Το πλήρωμα θα συνεχίσει να ξεπακετάρει μερικούς από τους αρκετούς τόνους νέων επιστημονικών υλικών και προμηθειών που παρέδωσε το Cygnus XL στις 18 Σεπτεμβρίου .Οι μηχανικοί πτήσης Mike Fincke και Kimiya Yui πέρασαν την ημέρα τους εστιάζοντας στην διαστημική έρευνα, μαθαίνοντας για φαινόμενα που μπορούν να μελετηθούν μόνο στο περιβάλλον χωρίς βαρύτητα της μικροβαρύτητας. Ο Fincke, από τη NASA, αρχικά αντάλλαξε υλικό υπολογιστή που υποστήριζε ένα πείραμα φυσικής που μελετά τρόπους διατήρησης κρυογονικών υγρών σε δεξαμενές καυσίμων διαστημοπλοίων. Στη συνέχεια, διαμόρφωσε το νέο πείραμα NanoRacks Thailand Liquid Crystals , το οποίο θα παρατηρήσει αλλαγές στον σχηματισμό επίπεδων μεμβρανών υγρών κρυστάλλων σε μικροβαρύτητα. Ο Yui, από την JAXA, μελέτησε πώς ο εγκέφαλος ρυθμίζει τη ροή του αίματος . Μέτρησε τόσο τη ροή αίματος στην εγκεφαλική αρτηρία όσο και την αρτηριακή πίεση για να βοηθήσει τους γιατρούς να κατανοήσουν πιθανά προβλήματα που σχετίζονται με το διάστημα.Ο μηχανικός πτήσης Όλεγκ Πλατόνοφ αφιέρωσε τη Δευτέρα τη συλλογή, την επεξεργασία και τη φωτογράφιση δειγμάτων μικροβίων που συγκεντρώθηκαν σε όλο το τμήμα Roscosmos του σταθμού για ανάλυση. Επίσης, μετέφερε σε έναν φορητό υπολογιστή δεδομένα που επισημαίνουν τις δονήσεις που βιώνει ο σταθμός ενώ βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του διαστημικού σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού , @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram .  https://www.nasa.gov/blogs/spacestation/2025/12/01/space-station-first-all-docking-ports-fully-occupied-8-spacecraft-on-orbit/ 1 Δεκεμβρίου 2025: Διαμόρφωση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Οκτώ διαστημόπλοια είναι σταθμευμένα στον διαστημικό σταθμό, συμπεριλαμβανομένου του φορτηγού σκάφους SpaceX Dragon, του διαστημοπλοίου SpaceX Crew-11 Dragon, του φορτηγού σκάφους HTV-X1 της JAXA, του φορτηγού σκάφους Cygnus της Northrop Grumman, των πλοίων πληρώματος Soyuz MS-27 και MS-28, και των πλοίων ανεφοδιασμού Progress 92 και 93.

Η NASA δοκιμάζει drones στην Κοιλάδα του Θανάτου, προετοιμάζεται για την Άρη, την άμμο και τους ουρανούς. Το λογισμικό πτήσης drone επόμενης γενιάς είναι μόνο μία από τις 25 τεχνολογίες για τον Κόκκινο Πλανήτη που η διαστημική υπηρεσία χρηματοδότησε για ανάπτυξη φέτος.Όταν οι μηχανικοί της NASA θέλουν να δοκιμάσουν μια ιδέα για την εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη, πρέπει να βρουν τρόπους να δημιουργήσουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές του Άρη εδώ στη Γη. Στη συνέχεια, δοκιμάζουν, τροποποιούν και επαναλαμβάνουν. Γι' αυτό το λόγο, μια ομάδα από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA στη Νότια Καλιφόρνια μετέφερε τρία ερευνητικά drones στο Εθνικό Πάρκο Κοιλάδας του Θανάτου στην Καλιφόρνια και στην έρημο Μοχάβε νωρίτερα φέτος. Χρειάζονταν άγονους, χωρίς χαρακτηριστικά αμμόλοφους στην έρημο για να βελτιώσουν το λογισμικό πλοήγησης. Το έργο, με την ονομασία  Extended Robust Aerial Autonomy (Εκτεταμένη Ανθεκτική Αεροπορική Αυτονομία ), είναι μόνο ένα από τα 25 έργα που χρηματοδοτήθηκαν από το Πρόγραμμα Εξερεύνησης του Άρη του οργανισμού πέρυσι, με στόχο να διευρύνουν τα όρια των μελλοντικών τεχνολογιών. Παρόμοιοι αμμόλοφοι στον Άρη  μπέρδεψαν τον αλγόριθμο πλοήγησης του ελικοπτέρου Ingenuity Mars της NASA κατά τη διάρκεια αρκετών από τις τελευταίες πτήσεις του, συμπεριλαμβανομένης της 72ης και τελευταίας πτήσης  του   στον Κόκκινο Πλανήτη.«Το Ingenuity σχεδιάστηκε για να πετάει πάνω από έδαφος με καλή υφή, εκτιμώντας την κίνησή του εξετάζοντας οπτικά χαρακτηριστικά στο έδαφος. Αλλά τελικά έπρεπε να διασχίσει πιο άγονες περιοχές όπου αυτό έγινε δύσκολο», δήλωσε ο Roland Brockers, ερευνητής του JPL και πιλότος drone. «Θέλουμε τα μελλοντικά οχήματα να είναι πιο ευέλικτα και να μην χρειάζεται να ανησυχούν για την πτήση πάνω από δύσκολες περιοχές όπως αυτοί οι αμμόλοφοι».Είτε πρόκειται για νέο λογισμικό πλοήγησης, ρομποτικά ανιχνευτές με κλιμάκωση κλίσης ή ανεμόπτερα μεγάλων αποστάσεων, η τεχνολογία που αναπτύσσεται από το Πρόγραμμα Εξερεύνησης του Άρη οραματίζεται ένα μέλλον όπου τα ρομπότ μπορούν να εξερευνούν μόνα τους - ή ακόμα και να βοηθούν τους αστροναύτες να κάνουν τη δουλειά τους. Drones στην έρημο Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί της NASA επισκέπτονται το Εθνικό Πάρκο της Κοιλάδας του Θανάτου από τη δεκαετία του 1970, όταν ο οργανισμός προετοιμαζόταν για τις πρώτες προσγειώσεις στον Άρη με το δίδυμο  διαστημόπλοιο Viking  . Οι ηφαιστειακές πέτρες σε άγονες πλαγιές έδωσαν σε μια περιοχή το όνομα Mars Hill, όπου έχει πραγματοποιηθεί μεγάλο μέρος αυτής της έρευνας. Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, οι μηχανικοί του JPL δοκίμασαν το  σύστημα ακριβείας προσγείωσης  του ρόβερ  Perseverance  πετώντας ένα εξάρτημά του με ένα πιλοτικό ελικόπτερο πάνω από το πάρκο. Για τις δοκιμές του drone, οι μηχανικοί ταξίδεψαν στους αμμόλοφους Mars Hill και Mesquite Flats του πάρκου στα τέλη Απριλίου και στις αρχές Σεπτεμβρίου. Η ομάδα του JPL έλαβε μόλις την τρίτη άδεια που έχει δοθεί ποτέ για να πετάξει ερευνητικά drones στην Κοιλάδα του Θανάτου. Οι θερμοκρασίες έφτασαν τους 113 βαθμούς Φαρενάιτ (45 βαθμούς Κελσίου). Συγκεντρωμένα κάτω από ένα αναδυόμενο στέγαστρο, τα μέλη της ομάδας παρακολούθησαν την πρόοδο των drones τους σε έναν φορητό υπολογιστή. Η δοκιμαστική εκστρατεία έχει ήδη οδηγήσει σε χρήσιμα ευρήματα, όπως το πώς διαφορετικά φίλτρα κάμερας βοηθούν τα drones να παρακολουθούν το έδαφος και πώς νέοι αλγόριθμοι μπορούν να τα καθοδηγήσουν ώστε να προσγειώνονται με ασφάλεια σε ανώμαλο έδαφος όπως αυτό του Mars Hill. «Είναι απίστευτα συναρπαστικό να βλέπουμε επιστήμονες να χρησιμοποιούν την Κοιλάδα του Θανάτου ως πεδίο δοκιμών για την εξερεύνηση του διαστήματος», δήλωσε ο Mike Reynolds, Διευθυντής του Εθνικού Πάρκου της Κοιλάδας του Θανάτου. «Είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι το πάρκο προστατεύεται όχι μόνο για την γραφική ομορφιά του ή τις ευκαιρίες αναψυχής του, αλλά και ως ένα ζωντανό εργαστήριο που μας βοηθά ενεργά να κατανοήσουμε τα ερημικά περιβάλλοντα και τους κόσμους πέρα από τον δικό μας».Για πρόσθετες δοκιμές κατά τη διάρκεια της τριήμερης εκδρομής, η ομάδα επισκέφθηκε τους αμμόλοφους Dumont στην έρημο Mojave. Οι κυματιστοί αμμόλοφοι, που αποτελούν τον τόπο  δοκιμών συστήματος κινητικότητας  για το ρόβερ Curiosity της NASA το 2012, προσέφεραν μια παραλλαγή του άχαρου εδάφους που χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή του λογισμικού πτήσης στην Κοιλάδα του Θανάτου.«Οι δοκιμές πεδίου σας δίνουν μια πολύ πιο ολοκληρωμένη προοπτική από την απλή εξέταση μοντέλων υπολογιστών και περιορισμένων δορυφορικών εικόνων», δήλωσε ο Νέιθαν Γουίλιαμς του JPL, γεωλόγος στην ομάδα που προηγουμένως βοήθησε στη λειτουργία του Ingenuity. «Τα επιστημονικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά δεν βρίσκονται πάντα στα πιο ευνοϊκά σημεία, επομένως θέλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι να εξερευνήσουμε ακόμη πιο απαιτητικά εδάφη από ό,τι το έκανε το Ingenuity». Σκύλοι ρομπότ Η έρημος της Καλιφόρνια δεν είναι η μόνη τοποθεσία πεδίου όπου δοκιμάστηκε η τεχνολογία του Άρη φέτος. Τον Αύγουστο, ερευνητές από το Διαστημικό Κέντρο Johnson της NASA στο Χιούστον επισκέφθηκαν το Εθνικό Πάρκο White Sands του Νέου Μεξικού, μια άλλη ερημική τοποθεσία που φιλοξενεί δοκιμές της NASA εδώ και δεκαετίες. Ήταν εκεί με ένα ρομπότ που μοιάζει με σκύλο και ονομάζεται  LASSIE-M  (Legged Autonomous Surface Science In Analogue Environments for Mars). Οι κινητήρες στα πόδια του ρομπότ μετρούν τις φυσικές ιδιότητες της επιφάνειας, οι οποίες, όταν συνδυάζονται με άλλα δεδομένα, επιτρέπουν στο LASSIE-M να αλλάζει βάδισμα καθώς συναντά έδαφος που είναι πιο μαλακό, πιο χαλαρό ή πιο τραχύ — παραλλαγές που συχνά υποδηλώνουν επιστημονικά ενδιαφέρουσες αλλαγές. Στόχος της ομάδας είναι να αναπτύξει ένα ρομπότ που μπορεί να σκαρφαλώνει σε βραχώδες ή αμμώδες έδαφος — και τα δύο μπορεί να είναι επικίνδυνα για ένα ρόβερ — καθώς αυτό προηγείται τόσο των ανθρώπων όσο και των ρομπότ, χρησιμοποιώντας όργανα για την αναζήτηση νέων επιστημονικών ανακαλύψεων. Φτερά για τον Άρη  Μια άλλη ιδέα του Προγράμματος Εξερεύνησης του Άρη που χρηματοδοτήθηκε πέρυσι είναι ένα αυτόνομο ρομπότ που ανταλλάσσει το συμπαγές μέγεθος του ελικοπτέρου Ingenuity με την εμβέλεια που διαθέτει τα φτερά. Το Ερευνητικό Κέντρο Langley της NASA στο Χάμπτον της Βιρτζίνια, αναπτύσσει το  Mars Electric Reusable Flyer  (MERF), το οποίο μοιάζει με μία πτέρυγα με δύο έλικες που του επιτρέπουν να απογειώνεται κάθετα και να αιωρείται στον αέρα. (Μια άτρακτος και μια ουρά θα ήταν πολύ βαριές για αυτό το σχέδιο.) Ενώ το ιπτάμενο αεροσκάφος πετάει στον ουρανό με υψηλές ταχύτητες, τα όργανα στην κοιλιά του μπορούν να χαρτογραφήσουν την επιφάνεια.Στο πλήρες μέγεθός του, το MERF ξεδιπλώνεται σε μήκος περίπου όσο ένα μικρό σχολικό λεωφορείο. Οι μηχανικοί του Λάνγκλεϊ δοκιμάζουν ένα πρωτότυπο μισής κλίμακας, στέλνοντάς το να πετάξει πάνω από ένα χωράφι στην πανεπιστημιούπολη της Βιρτζίνια για να μελετήσουν την αεροδυναμική του σχεδιασμού και τα ελαφριά υλικά του ρομπότ, τα οποία είναι κρίσιμα για την πτήση στην λεπτή ατμόσφαιρα του Άρη.Με άλλα έργα που επικεντρώνονται σε νέες μορφές παραγωγής ενέργειας, εξοπλισμό γεωτρήσεων και δειγματοληψίας, καθώς και σε πρωτοποριακό αυτόνομο λογισμικό, υπάρχουν πολλοί νέοι τρόποι για να εξερευνήσει η NASA τον Άρη στο μέλλον. https://www.nasa.gov/solar-system/planets/mars/nasa-tests-drones-in-death-valley-preps-for-martian-sands-and-skies/ Οι ερευνητές του JPL συγκεντρώνονται κάτω από μια αναδυόμενη σκηνή στο Εθνικό Πάρκο της Κοιλάδας του Θανάτου, ενώ παρακολουθούν την απόδοση ενός ερευνητικού drone εξοπλισμένου με λογισμικό πλοήγησης για τον Άρη. Ένα από τα τρία drones της JPL που χρησιμοποιήθηκαν σε πρόσφατες δοκιμές πετάει πάνω από τον λόφο του Άρη, μια περιοχή του Εθνικού Πάρκου της Κοιλάδας του Θανάτου την οποία επισκέπτονται οι ερευνητές της NASA για τον Άρη από τη δεκαετία του 1970, όταν η υπηρεσία προετοιμαζόταν να προσγειώσει το δίδυμο διαστημόπλοιο Viking στον Κόκκινο Πλανήτη.

Αυξάνουσα Σελήνη. Το αυξανόμενο ημίφως φεγγάρι ανατέλλει πάνω από την μπλε ατμόσφαιρα της Γης σε αυτή τη φωτογραφία που τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 3 Οκτωβρίου 2025, καθώς βρισκόταν σε τροχιά 422 χιλιομέτρων πάνω από έναν νεφελώδη Ατλαντικό Ωκεανό στα ανοικτά των ακτών του Κεμπέκ στον Καναδά.Σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, το μόνο αντικείμενο που λάμπει με το δικό του φως είναι ο Ήλιος. Αυτό το φως πάντα ακτινοβολεί στη Γη και τη Σελήνη από την κατεύθυνση του Ήλιου, φωτίζοντας το μισό του πλανήτη μας στην τροχιά του και αντανακλώντας από την επιφάνεια της Σελήνης δημιουργώντας  το φως του φεγγαριού . Μερικές φορές ολόκληρη η επιφάνεια της Σελήνης λάμπει έντονα. Άλλες φορές βλέπουμε μόνο μια λεπτή ημισέληνο φωτός. Μερικές φορές η Σελήνη φαίνεται να εξαφανίζεται. Αυτές οι μετατοπίσεις ονομάζονται φάσεις της Σελήνης. Η φάση της αύξουσας αύλακας έρχεται λίγο πριν την πανσέληνο. https://www.nasa.gov/image-article/waxing-gibbous-moon-5/