Πλανήτης Αρης.

[Δροσος Γεωργιος]

Το Επιστημονικό Εργαστήριο Curiosity του Άρη εκτοξεύτηκε με επιτυχία για τον Άρη.

Το Mars Science Laboratory Rover, το πιο πολύπλοκο και επιστημονικά ισχυρό ρομποτικό διαστημικό σκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ για να εξερευνήσει την επιφάνεια ενός άλλου κόσμου εκτοξεύτηκε το Σάββατο από τη Φλόριντα σε μια υψηλής τεχνολογίας αποστολή, με σκοπό να αναζητήσει οργανικές ενώσεις και σημάδια του παρελθόντος ή του παρόντος.

Αν όλα πάνε καλά, το πυρηνοκίνητο ρόβερ αξίας ​​2.5 δισεκατομμυρίων, θα φτάσει στον κόκκινο πλανήτη τον επόμενο Αύγουστο, διαπερνώντας τη λεπτή ατμόσφαιρα του Άρη με μια ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων/ώρα, για μια συναρπαστική κάθοδο στον πυθμένα ενός κρατήρα διαμέτρου 150 χιλιομέτρων, που κυριαρχείται από μια επιβλητική κεντρική κορυφή ύψους 5 χιλιομέτρων που ‘στοιβάζει’ βραχώδη στρώματα από όλη την ιστορία του Άρη.

Το όχημα έχει βάρος 900 κιλά και είναι μακράν το βαρύτερο και μεγαλύτερο από τα ρομπότ που έχουν σταλεί μέχρι σήμερα στην επιφάνεια του πλανήτη. Είναι επίσης το πιο εξελιγμένο τεχνολογικά αφού διαθέτει δέκα επιστημονικά όργανα. Το Curiosity «είναι πραγματικά ένα ξεχωριστό ρομπότ, οι ικανότητες του οποίου ξεπερνούν οτιδήποτε είχαμε στείλει μέχρι σήμερα σε πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας», δήλωσε η υποδιευθύντρια επιστημονικών αποστολών της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας Nasa.

Το ρομπότ διαθέτει έξι ρόδες, κάμερες υψηλής ακρίβειες, ένα μετεωρολογικό σταθμό και ένα λέιζερ που του δίνει τη δυνατότητα να εξερευνά αντικείμενα σε απόσταση επτά μέτρων. Άλλα όργανα θα μελετούν το περιβάλλον με σκοπό να εντοπίσουν μόρια μεθανίου, ενός αερίου που συνδέεται συχνά με την παρουσία ζωής στη Γη και το οποίο έχει ήδη παρατηρηθεί στον Άρη από ένα αμερικανικό διαστημικό σκάφος. Θα γίνουν επίσης μετρήσεις της ακτινοβολίας που θα μπορούσε να επηρεάσει μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη.

Το συνολικό κόστος της αποστολής, συμπεριλαμβανομένης και της εκτόξευσης, θα φτάσει τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αφού διασχίσει 570 εκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα σε οκτώμισι μήνες, το Curiosity θα προσγειωθεί τον προσεχή Αύγουστο στους πρόποδες ενός όρους ύψους 5.000 μέτρων, μέσα στον κρατήρα Gale του Άρη. Η αποστολή του θα διαρκέσει δύο γήινα έτη και βασικός στόχος του θα είναι να διαπιστώσει αν στο παρελθόν επικρατούσαν στον πλανήτη συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής.

Ο κρατήρας Gale «προσφέρει μια θαυμάσια ευκαιρία για να ελεγχθούν διαφορετικά περιβάλλοντα, ενδεχομένως ευνοϊκά για την ανάπτυξη ζωής», είπε ο επιστημονικός διευθυντής της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, εξηγώντας ότι οι γεωλογικοί σχηματισμοί και τα φυσικά στοιχεία που υπάρχουν εκεί είναι γνωστό πως σχηματίζονται με την παρουσία ή τη ροή νερού.

Για την προσγείωση του Curiosity στον Άρη η Nasa ανέπτυξε μια νέα μέθοδο αφού το ρομπότ είναι πολύ βαρύ για να χρησιμοποιηθούν αερόσακοι που θα απορροφούσαν τους κραδασμούς της πρόσκρουσης.

Αρχικά θα ανοίξει ένα αερόστατο και κατόπιν μια μηχανή εξοπλισμένη με πυραύλους θα ενεργοποιηθεί για να οδηγήσει με ασφάλεια το ρομπότ στο έδαφος.

Η προσεδάφιση, ακόμη και η είσοδος στην ατμόσφαιρα του Άρη είναι μια δύσκολη επιχείρηση.

Από τις 43 αποστολές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σχεδόν το 70% απέτυχαν.

Οι Αμερικανοί είναι οι μόνοι μέχρι σήμερα που έχουν εξερευνήσει την επιφάνεια του πλανήτη αν και η πρώην ΕΣΣΔ ήταν αυτή που έστειλε πρώτη ένα μη επανδρωμένο σκάφος, το 1971. Εκείνο το ρομπότ λειτούργησε μόνο για 15 δευτερόλεπτα.

Η τελευταία δεκαετία μας έχει αποκαλύψει ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα ο αφιλόξενος κόσμος που είναι σήμερα. Η NASA σχεδιάζει να στείλει νέες αποστολές στον Άρη, όπως τη Mars Science Laboratory (MSL), καθώς και τη Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) για να καταλάβουμε ακριβώς τι συνέβη στον κόκκινο πλανήτη, και αν αυτό μπορεί να αντιστραφεί.

Εκεί που ήταν κάποτε μια ισχυρή ατμόσφαιρα τώρα είναι απλώς ένα ομιχλώδες στρώμα χημικών ουσιών, οι οποίες δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να προστατεύσουν την επιφάνεια του Άρη από τις επιπτώσεις των ακτινοβολιών που έρχονται από τον Ήλιο και το διάστημα.

Την ίδια στιγμή, επικίνδυνες χημικές ουσίες όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου διαπερνούν τα εδάφη στις περισσότερες περιοχές, γεγονός που καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να ζήσουν εκεί, σχεδόν σε όλα τα όντα. Νερό σε υγρή μορφή δεν υπάρχει πια – από όσο γνωρίζουμε – καθώς το υγρό νερό είτε έχει απομακρυνθεί από τον πλανήτη, ή είναι παγιδευμένο σε υπόγεια στρώματα πάγου.

Όμως τα δεδομένα από ένα μεγάλο αριθμό αποστολών – όπως MER, MRO, Οδύσσεια, Phoenix της NASA και Mars Express της ESA – έχουν παράσχει δελεαστική στοιχεία του παρελθόντος, όταν δηλαδή ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν ένας ζεστός κόσμος, που διέθετε λίμνες, ποτάμια, εκβολές και ακόμη έναν ωκεανό με νερό στην επιφάνεια.

Οι μελλοντικές αποστολές MSL και Maven είναι υποχρεωμένες να αναλύουν όσα χαρακτηριστικά σημάδια έχουν μείνει πίσω, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Το ρόβερ Curiosity της MSL θα προσγειωθεί στον κρατήρα Gale, μια τεράστια τρύπα στο έδαφος που έχει ένα βουνό ύψους 5 χλμ. στο κέντρο του.

Από την άλλη πλευρά, το διαστημικό σκάφος MAVEN θα αναλύσει την ατμόσφαιρα του Άρη από την τροχιά που θα βρίσκεται. Ωστόσο, οι δύο μελέτες θα είναι συμπληρωματικές σε κάποιο βαθμό, καθώς και οι δύο θα επικεντρωθούν στο περασμένο κλίμα.

«Ο απόλυτος οδηγός για αυτές τις αποστολές είναι το ερώτημα, μήπως ο Άρης είχε ποτέ ζωή; Μήπως η μικροβιακή ζωή κάποτε είχε προέλευση τον Άρη, και τι συνέβη σε αυτήν καθώς ο πλανήτης άλλαξε;» ρωτά ο εμπειρογνώμονας Paul Mahaffy της NASA.

«Μήπως απλά εξαφανίστηκε, ή μετακινήθηκε υπόγεια, όπου θα προστατεύεται από τη διαστημική ακτινοβολία, ενώ οι θερμοκρασίες εκεί μπορεί να είναι τόσο θερμές ώστε το νερό να είναι σε υγρή μορφή;» συνεχίζει ο εμπειρογνώμονας.

Στο ρόβερ Curiosity, τα ειδικά όργανα που περιέχει θα κάνουν ανάλυση των δειγμάτων του εδάφους που θα συλλέγει και θα ψάχνουν για σημάδια νερού, άνθρακα, και άλλα χημικά στοιχεία που είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη της ζωής στο εσωτερικό του Άρ

Είναι εξοπλισμένο με μια ισχυρή συστοιχία από 10 επιστημονικά όργανα που ζυγίζουν 15 φορές όσο το ωφέλιμο φορτίο του προκατόχου του.

«Και τα δύο, MAVEN και Curiosity, θα ​​ερευνήσουν την ιστορία του κλίματος και την ατμόσφαιρα του Άρη χρησιμοποιώντας πολλαπλές προσεγγίσεις»,

εξηγεί ο Bruce Jakosky από το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής (LASP) . στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

«Οι μετρήσεις των ισοτοπικών αναλογιών είναι μια προσέγγιση που θα γίνουν και στις δύο αποστολές»,

καταλήγει ο Bruce Jakosky, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την αποστολή MAVEN.

Πηγή: NASA – Καθημερινή

[Δροσος Γεωργιος]

Στοιχεία περί ύπαρξης τεράστιων όγκων πάγου στον Άρη.

Μία πιθανή πηγή νερού για τους αστροναύτες που θα επισκεφθούν τον Άρη ενδεχομένως να εντόπισε το Mars Express, καθώς νέες εικόνες της οροσειράς Phlegra Montes υποδεικνύουν την ύπαρξη μεγάλων όγκων πάγου στο υπέδαφος.

Τα βουνά της οροσειράς δεν είναι ηφαιστειακής προέλευσης, αλλά δημιουργήθηκαν από αρχαίες τεκτονικές δυνάμεις οι οποίες συμπίεσαν τμήματα της επιφάνειας, οδηγώντας στη διαμόρφωση των βουνών.

Η μελέτη των νέων εικόνων έδειξε την ύπαρξη σχηματισμών που συναντώνται να καλύπτουν παγετώνες στη Γη, κάτι που ενδεχομένως να σημαίνει ότι μόλις κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στην περιοχή βρίσκονται όγκοι πάγων. Την εν λόγω υπόθεση υποστηρίζουν και τα δεδομένα από το ραντάρ του Mars Reconnaissance Orbiter.

Στο παρελθόν έχουν εντοπιστεί ξανά στοιχεία που να υποδεικνύουν την ύπαρξη πάγου στον Άρη, σε κρατήρες που έχουν προκύψει από την πτώση μετεωριτών.

[Δροσος Γεωργιος]

To Opportunity βρήκε γύψο στον Άρη.

Μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη έκανε το ρομπότ Opportunity που εξερευνά τον Άρη. Εντόπισε ένα υλικό που πιθανώς είναι γύψος η παρουσία του οποίου (αν τελικά επιβεβαιωθεί) θα αποτελεί την πλέον ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη νερού στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη στο παρελθόν.

Αρειανός γύψος.

Το ρομπότ που εξερευνά εδώ και οκτώ χρόνια τον Άρη έχει προσφέρει πολλά στη μελέτη του. Η τελευταία του ανακάλυψη ήταν κάποιες περίεργες «λωρίδες» που μοιάζουν με την διαγράμμιση στους δρόμους. Το Opportunity διαθέτει όργανα ανάλυσης με τα οποία προσπάθησε να διαπιστώσει τη σύσταση αυτών των «λωρίδων».

Οι αναλύσεις έδειξαν ότι πρόκειται για θειούχο ασβέστιο, ένα άλας που αποτελεί βασικό συστατικό του γύψου ο σχηματισμός του οποίου προϋποθέτει νερό. Οι επιστήμονες αν και δηλώνουν ενθουσιασμένοι από την ανακάλυψη σημειώνουν ότι θα πρέπει να γίνουν και άλλες αναλύσεις για να επιβεβαιωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι πράγματι έχουμε να κάνουμε με γύψινους σχηματισμούς.

Η πιο ισχυρή ένδειξη.

«Το εύρημα είναι πραγματικά εξαιρετικό. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι η πιο ισχυρή ένδειξη παρουσίας νερού σε υγρή μορφή στον Άρη. Έχουμε βρει και στο παρελθόν υλικά που περιείχαν θειούχες ενώσεις αλλά επρόκειτο για υλικά που είχαν μεταφερθεί με τον αέρα και προσμιχθεί με άλλα υλικά οπότε δεν ήταν δυνατόν να γίνει σωστή ανάλυση και μελέτη τους. Το συγκεκριμένο υλικό σχηματίστηκε εκεί ακριβώς που εντοπίστηκε. Πρέπει να υπήρχαν κάποιες ρωγμές στα τοπικά πετρώματα μέσα από τα οποία έρεε νερό το οποίο και βοήθησε στην δημιουργία του γύψου» αναφέρει ο Στιβ Σκουίρς, εκ των επικεφαλής της αποστολής του Opportunity.

Το ρομπότ έχει εντοπίσει ένα ακόμη ενδιαφέρον πέτρωμα το οποίο έχει πολύ υψηλές συγκεντρώσεις ψευδαργύρου. Η παρουσία του στοιχείου και μάλιστα σε υψηλές ποσότητες είναι προϊόν υδροθερμικής δραστηριότητας κατά την οποία ζεστό νερό ρέει μέσα σε πετρώματα μεταφέροντας μεταλλικά στοιχεία πλούσια σε ψευδάργυρο.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Άρης είναι πιο «φιλόξενος» από τη Γη!

Επιστημονική ομάδα στην Αυστραλία παρουσίασε μια ανατρεπτική μελέτη στην οποία αναφέρεται ότι ο Άρης όχι μόνο διαθέτει συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής αλλά είναι πιο «φιλόξενος» από ό,τι η Γη, τουλάχιστον σε επίπεδο μικροβιακής ζωής. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα περισσότερα σημεία που μπορούν να υποστηρίξουν την παρουσία ζωής στον κόκκινο πλανήτη βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του.

Η μελέτη.

Ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας μελέτησαν και συνέκριναν διάφορες παραμέτρους ανάμεσα στη Γη και στον Άρη (θερμοκρασία, ατμοσφαιρική πίεση κ.α) θέλοντας να διαπιστώσουν αν και σε τι βαθμό μπορεί ο Άρης να υποστηρίξει μορφές ζωής παρόμοιες με αυτές που υπάρχουν στον πλανήτη μας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές σε όλες τις προηγούμενες έρευνες που έχουν δείξει ότι ο Άρης είναι εξαιρετικά αφιλόξενος για τη ζωή μελετήθηκαν συγκεκριμένες περιοχές του ενώ εκείνοι ανέλυσαν δεδομένα δεκαετιών από το σύνολο του πλανήτη.

Κατέληξαν τελικά στην εκτίμηση ότι το «κατοικήσιμο» ποσοστό στον Άρη από τον πυρήνα μέχρι τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας είναι 3% - το αντίστοιχο ποσοστό για τη Γη είναι περίπου 1%.

Η διαφορά είναι ότι σε σύγκριση με τη Γη στον κόκκινο πλανήτη οι περισσότερες περιοχές όπου μπορεί να υπάρξει ζωή είναι υπόγειες.

Η ζωή κάτω από τον Άρη.

Το περιβάλλον χαμηλών πιέσεων που διαθέτει ο Άρης δεν επιτρέπει την παρουσία του νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του αφού γρήγορα θα εξατμιζόταν. Επίσης οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια του Άρη είναι πολύ χαμηλές με τον μέσο όρο να βρίσκεται στους - 63 βαθμούς Κελσίου. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, κάτω από την επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη και διατήρηση της ζωής.

Το βάρος του εδάφους ενισχύει την πίεση ενώ υπάρχει αρκετή ζέστη προερχόμενη από το εσωτερικό του ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν και να επιβιώνουν βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί.

«Η μελέτη μας είναι η πιο εμπεριστατωμένη από όσες έχουν γίνει μέχρι σήμερα για το αν και πόσο φιλόξενος είναι ο Άρης έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Είναι επίσης πολύ σημαντική με δεδομένο ότι ο άνθρωπος αποτελεί προϊόν της εξέλιξης που ξεκίνησε από τη μικροβιακή ζωή. Η μελέτη δεν απευθύνεται σε επιστήμονες που αναζητούν απαντήσεις σε φυσικούς νόμους ή σε σε όσους αναζητούν εξωγήινους που κατασκευάζουν διαστημόπλοια. Αν όμως κάποιος ενδιαφέρεται για την απαρχή της ζωής και το πώς μπορεί να γεννιέται η ζωή σε άλλους κόσμους μακριά από τη Γη θα πρέπει να ρίξει μια ματιά στη μελέτη μας» αναφέρει ο Τσάρλι Λαινγουίβερ, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astrobiology.

[Δροσος Γεωργιος]

Μετεωρίτες από τον Άρη έπεσαν στο Μαρόκο.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι πριν από εκατομμύρια χρόνια ο Άρης συγκρούστηκε με ένα τεράστιο αντικείμενο δημιουργώντας θραύσματα που κυκλοφορούν στο ηλιακό μας σύστημα. Κατά καιρούς κάποια από αυτά τα θραύσματα – αρειανά πετρώματα - πέφτουν στη Γη.

Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι τα τμήματα του μετεωρίτη που έπεσαν στο Μαρόκο τον περασμένο Ιούλιο προέρχονται από τον Άρη. Ενώ ο μετεωρίτης είχε εντοπιστεί στον ουρανό όταν έπεφτε στη Γη, ανακαλύφθηκε στο έδαφος της Βόρειας Αφρικής στα τέλη Δεκεμβρίου.

Είναι η πέμπτη φορά στην ιστορία που ανιχνεύονται πετρώματα από τον Άρη.

Μέχρι στιγμής, κανένα διαστημικό σκάφος της NASA ή των Ρώσων δεν έχει επιστρέψει με δείγματα πετρωμάτων από την επιφάνεια Άρη. Μια ειδική επιτροπή εμπειρογνωμόνων επιβεβαίωσε ότι τα πετρώματα που βρέθηκαν ήρθαν από τον Άρη, με βάση την ηλικία και την χημική τους σύσταση. Βρέθηκαν 7 κιλά πετρωμάτων και το μεγαλύτερο από αυτά ζυγίζει περίπου 1 κιλό.

Η τελευταία φορά που ένας μετεωρίτης από τον Άρη έπεσε στη Γη και βρέθηκε σχετικά γρήγορα ήταν το 1962.

Ένας μετεωρίτης με προέλευση τον Άρη που βρέθηκε θαμμένος στην Ανταρκτική έγινε πρώτη είδηση το 1996. Επιστήμονες της NASA θεώρησαν ότι περιείχε ενδείξεις ζωής – που σήμαινε ύπαρξη ζωής και στον πλανήτη Άρη. Ακόμη και ο Λευκός Οίκος δήλωσε ότι ήταν το πρώτο σημάδι εξωγήινης ζωής. Όμως επιπλέον μακροχρόνιες μελέτες ανάγκασαν τους περισσότερους αστρονόμους να παραδεχθούν ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ύπαρξη ζωής.

Τα πετρώματα με αρειανή προέλευση είναι ένα εκατομμύριο φορές σπανιότερα από τον χρυσό(AP Photo/Darryl Pitt, Macovich Collection)

Όλα τα γνωστά αρειανά πετρώματα που βρέθηκαν στη Γη είναι περίπου 110 κιλά ... και γι αυτό είναι πανάκριβα!!

30 γραμμάρια πετρώματος από τον Άρη κοστίζει από 11000 έως 22500 δολάρια, πολύ ακριβότερα από τον χρυσό!!Για αυτό αν ποτέ δείτε μετεωρίτη να πέφτει ... μην κάνετε ευχές. Τρέξτε να τον βρείτε!

[Δροσος Γεωργιος]

Νερό στον πλανήτη Άρη.

Εντυπωσιακές νέες εικόνες από τα όρη του πλανήτη Αρη αποτελούν τις καλύτερες ως σήμερα ενδείξεις σχετικά με την ύπαρξη ρέοντος νερού – βασικό στοιχείο για την ύπαρξη ζωής – στον Κόκκινο Πλανήτη.

Τα νέα ευρήματα τα οποία δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science» αποτελούν «προϊόν» μιας αμερικανο-ελβετικής ερευνητικής συνεργασίας.....

Μια σειρά εικόνων που ελήφθησαν από το διαστημικό όχημα Mars Reconnaissance Orbiter της NASA, αποκαλύπτει «δάχτυλα» νερού στον πλανήτη την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Τα υδάτινα αυτά μονοπάτια εμφανίζονται ανάμεσα σε βραχώδεις πλαγιές και κυλούν επί εκατοντάδες μέτρα στο Νότιο Ημισφαίριο του Αρη. Βρίσκονται σε σημεία που ζεσταίνονται από τον καλοκαιρινό ήλιο, χωρίζονται ή συναντιούνται, ωστόσο όταν ο χειμώνας φθάνει, χάνονται.

Αλμυρό το νερό στον Αρη.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της νέας μελέτης καθηγητή Αλφρεντ ΜακΓιούεν από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το νερό που ρέει στον Αρη είναι αλμυρό. Η αλμυρότητα μειώνει τη θερμοκρασία στην οποία το νερό παγώνει. Οι περιοχές όπου απαντώνται τα υδάτινα «δάχτυλα» ζεσταίνονται αρκετά ώστε να ρέει σε αυτές νερό σε υγρή μορφή το οποίο είναι εξίσου αλμυρό με εκείνο των ωκεανών της Γης – εάν το νερό δεν ήταν αλμυρό τότε θα ήταν μονίμως παγωμένο με βάση τις θερμοκρασίες που παρατηρούνται στον Κόκκινο Πλανήτη.

Τα μονοπάτια νερού που εντόπισαν οι επιστήμονες έχουν μικρό πλάτος και μήκος εκατοντάδων μέτρων. Ο αριθμός τους όμως είναι μεγάλος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ορισμένα σημεία μπορεί κάποιος να παρατηρήσει περισσότερα από 1.000 διαφορετικά υδάτινα «δάχτυλα».

Τα καινούργια αποτελέσματα είναι τα πρώτα που δείχνουν ύπαρξη ρέοντος νερού στον Άρη, σύμφωνα με τον καθηγητή ΜακΓιούεν, γεγονός που ανοίγει νέους ορίζοντες στο κυνήγι για ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει μόνο νερό σε παγωμένη μορφή κοντά στην επιφάνεια πολλών περιοχών του Κόκκινου Πλανήτη.

[Δροσος Γεωργιος]

Opportunity: αρχίζει ο 9ος χρόνος εξερεύνησης του Άρη.

Το διαστημικό όχημα της NASA Opportunity, προσγειώθηκε στην επιφάνεια του Άρη σαν σήμερα - στις 25 Ιανουαρίου 2004. Παρότι η αποστολή του είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να έχει διάρκεια τριών μηνών, το Opportunity έκλεισε 8 χρόνια εξερεύνησης της επιφάνειας του Άρη. Μεταξύ άλλων το Opportunity ανακάλυψε πρόσφατα γύψο (CaSO4•2H2O), που αποτελεί την «πιο ισχυρή» ένδειξη ύπαρξης νερού στον κόκκινο πλανήτη.

Στο βίντεο της NASA που ακολουθεί γίνεται μια ανασκόπηση των 8 χρόνων έρευνας του Άρη από το "ηρωικό" διαστημικό όχημα που αναμένει το καλοκαίρι τον "αντικαταστάτη" του - το Curiosity (εκτοξεύθηκε με κατεύθυνση τον Άρη πριν από δυο μήνες).

[Δροσος Γεωργιος]

Ζωή στον Άρη; Όχι όμως στην επιφάνεια.

Ο Άρης είναι ένας ξερός πλανήτης για πάνω από 600 εκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας τον έτσι πολύ εχθρικό για να επιζήσει κάθε μορφή ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη. Το συμπέρασμα αυτό βγήκε από μία ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Tom Pike του Imperial College του Λονδίνου, η οποία επί τρία χρόνια ανέλυε το έδαφος του Άρη που συλλέχθηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής Phoenix το 2008, στην βόρεια αρκτική περιοχή του κόκκινου πλανήτη.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η επιφάνεια του Άρη ήταν άγονη για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια – παρά την παρουσία του πάγου και το γεγονός ότι μια προηγούμενη έρευνα ισχυρίστηκε πως ο Άρης μπορεί να είχε μια θερμότερη και βροχερή περίοδο στην ιστορία του, πάνω από τρία δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Επιπλέον, η ομάδα του Tom Pike υπολόγισε ότι το χώμα στον Άρη είχε εκτεθεί σε υγρό νερό για 5.000 χρόνια – το πολύ – από την δημιουργία του δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Σύμφωνα με τον Pike, οι δορυφορικές εικόνες και οι προηγούμενες μελέτες έχουν αποδείξει πως το χώμα στον Άρη είναι ομοιόμορφο σε όλο τον πλανήτη, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα αποτελέσματα από την ανάλυση της ομάδας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε όλον τον Άρη. Αυτό σημαίνει ότι το υγρό νερό ήταν στην επιφάνεια του Άρη για πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει η ζωή και να διατηρηθεί στην επιφάνεια.

«Βρήκαμε ότι, ακόμη και αν υπάρχει άφθονος πάγος, ο Άρης βίωνε μια υπερ-ξηρασία που μπορεί κάλλιστα να έχει κρατήσει εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια," εξήγησε.

«Πιστεύουμε ότι ο Άρης που ξέρουμε σήμερα έρχεται σε έντονη αντίθεση με την προηγούμενη ιστορία του, που ήταν πιο ζεστός και με βροχερές περιόδους και που μπορεί να ήταν πιο κατάλληλη για τη ζωή. Οι μελλοντικές αποστολές της NASA και της ESA, που έχουν προγραμματιστεί να φθάσουν στον Άρη θα πρέπει να σκάψουν βαθύτερα για να αναζητήσουν στοιχεία για την παρουσία ζωής, η οποία μπορεί ακόμα να βρίσκεται κρυμμένη κάτω βαθειά. "

Κατά τη διάρκεια της αποστολής Φοίνιξ της NASA, η ερευνητική ομάδα του Pike ήταν μία από τις 24 υπεύθυνες ομάδες στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα για τον έλεγχο της αποστολής, που είχε στόχο τα εργαστήρια του διαστημικού σκάφους. Αυτοί ανέλυσαν δείγματα εδάφους σκαμμένα από ένα βραχίονα ρομπότ, χρησιμοποιώντας ένα οπτικό μικροσκόπιο για να παράγουν εικόνες των μεγαλύτερων σε μέγεθος σωματιδίων, με τη βοήθεια ενός μικροσκόπιου ατομικής δύναμης για να παράγει 3D εικόνες της επιφάνειας των σωματιδίων, πλάτους μόνο 100 μικρομέτρων.

Οι επιστήμονες έψαξαν για μικροσκοπικά σωματίδια αργίλου που σχηματίζονται όταν ο βράχος διασπάται από το νερό. Τέτοια σωματίδια είναι ένας σημαντικός δείκτης της επαφής μεταξύ του υγρού νερού και του εδάφους, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα ξεχωριστό τμήμα στο έδαφος. Ωστόσο, η ομάδα δεν βρήκε καμία τέτοια ένδειξη στην επιφάνεια.

Επίσης, η ομάδα ανακάλυψε κι άλλα στοιχεία που υποστηρίζουν την ιδέα ότι το έδαφος του Άρη ήταν σε μεγάλο βαθμό στεγνό σε όλη την ιστορία του, συγκρίνοντας τα δεδομένα του εδάφους από τον Άρη, με τη Γη και τη Σελήνη. Οι ερευνητές συνάγουν λοιπόν ότι το έδαφος είχε σχηματιστεί με παρόμοιο τρόπο στον Άρη και τη Σελήνη, επειδή ήταν αυτοί σε θέση να ταιριάξουν την κατανομή των μεγεθών των σωματιδίων του εδάφους.

Στον Άρη, συμπέρανε η ομάδα, η φυσική αποσάθρωση από τον αέρα καθώς και οι μετεωρίτες διασπούν το έδαφος σε μικρότερα σωματίδια. Στη Σελήνη, οι συγκρούσεις με τους μετεωρίτες σπάνε τους βράχους στο έδαφος, καθώς δεν υπάρχει νερό σε υγρή μορφή ή ατμόσφαιρα για να κάτσουν κάτω τα σωματίδια.

Πηγή: TG Daily

Το σκάφος Phoenix προσγειώθηκε στην μπλε περιοχή (πάνω αριστερά), πλούσια σε πάγο δίπλα στον Βόρειο Πόλο του Άρη.

[Δροσος Γεωργιος]

ESA: Νέα στοιχεία για ωκεανό νερού στον Άρη.

Το σκάφος Mars Express της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), ανακάλυψε νέα στοιχεία ότι πιθανότατα ένας ωκεανός νερού κάλυπτε μεγάλα τμήματα της επιφάνειας του Άρη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Το σκάφος, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη από το 2003, εντόπισε γεωλογικά ιζήματα στις βόρειες πεδιάδες του «κόκκινου πλανήτη», που παραπέμπουν σε ωκεάνιο βυθό. Στην ίδια περιοχή έχουν βρεθεί οπτικές ενδείξεις για την ύπαρξη αρχαίων ακτογραμμών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζερεμί Μουζινό του Ινστιτούτου Πλανητολογίας και Αστροφυσικής της Γκρενόμπλ και του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, δήλωσαν ότι πλέον αυξάνονται οι ενδείξεις ότι όντως κάποτε υπήρχε αφθονία νερού στον πλανήτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της ESA και το New Scientist.

Το Mars Express, που αναμένεται να συνεχίσει την αποστολή του τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2012, χρησιμοποιεί ένα ραντάρ, το Marsis, που «βλέπει» σε βάθος 60 έως 80 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του Άρη και ψάχνει για νερό σε υγρή μορφή ή πάγου. Οι ευρωπαίοι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα που επί δύο χρόνια συνέλλεξε αυτό το όργανο και εκτιμούν ότι το σημερινό χαμηλής πυκνότητας υλικό που καλύπτει τις βόρειες πεδιάδες του πλανήτη και το οποίο φαίνεται να περιέχει πάγο, προέρχεται από ένα αρχαίο ωκεανό.

Η νέα ανακάλυψη συνέπεσε με μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο γεωφυσικό περιοδικό «Geophysical Research Letters», με επικεφαλής τον Τομ Πάικ του Imperial College του Λονδίνου, η οποία συμπέρανε ότι ο Άρης κατά πάσα πιθανότητα πέρασε από μια μακρά φάση σούπερ-ξηρασίας, η οποία κράτησε πάνω από 600 εκατ. χρόνια και έχει πια εξαφανίσει κάθε πιθανότητα ύπαρξης ζωής στην επιφάνειά του σήμερα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το έδαφος του Άρη δεν εκτέθηκε σε υγρό νερό για πάνω από 5.000 χρόνια, από τότε που ο πλανήτης σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Μουζινό συμφωνεί ότι ακόμα και αν πράγματι υπήρξε ένας τέτοιος ωκεανός, μάλλον δεν θα διατηρήθηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να γεννηθεί ζωή μέσα σε αυτόν. Το πιθανότερο, κατά τους ερευνητές, είναι ότι το νερό πάγωσε ή εξατμίστηκε στην ατμόσφαιρα σε διάστημα περίπου ενός εκατομμυρίου ετών.

Άλλοι επιστήμονες πάντως δεν έχουν αποκλείσει την πιθανότητα πριν από αυτό τον πρόσκαιρο ωκεανό (πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια), να είχε υπάρξει ένας άλλος ακόμα πιο παλιός (πριν από 4 δισ. χρόνια), που ίσως να διήρκεσε περισσότερο.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το BBC και το «Science», η ESA και η αντίστοιχη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos σχεδιάζουν την κοινή αποστολή ExoMars χωρίς να υπολογίζουν πλέον, όπως φαίνεται, στη βοήθεια της αμερικανικής NASA. Η τελευταία αντιμετωπίζει περιορισμούς στον προϋπολογισμό της μετά τις αναμενόμενες περικοπές της κυβέρνησης Ομπάμα στο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ, οι τελικές ανακοινώσεις για το οποίο αναμένονται.

Το πρόγραμμα ExoMars -που περιλαμβάνει ένα σκάφος σε τροχιά γύρω από τον Άρη (προγραμματιζόμενη εκτόξευση το 2016) και ένα μεγάλο ρομποτικό εξερευνητικό όχημα τύπου ρόβερ στην επιφάνειά του (εκτόξευση το 2018)- έχει αναβληθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα. Αρχικά ήταν μια ευρωπαϊκή ιδέα, η οποία το 2009 συγχωνεύτηκε με ένα παρεμφερές σχέδιο της NASA, την οποία όμως μάλλον θα αντικαταστήσουν οι Ρώσοι, ειδικά μετά την πρόσφατη αποτυχία της ρωσικής αποστολής «Φόβος» που προοριζόταν για τον Άρη. Οι ρωσικοί πύραυλοι «Proton» ίσως είναι αυτοί που θα αναλάβουν την μεταφορά της αποστολής.

[Δροσος Γεωργιος]

Χιονοστιβάδα στον Αρη.

Μια πραγματικά μοναδική και ιδιαίτερα εντυπωσιακή εικόνα κατέγραψε ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Η κάμερα HiRiSe του δορυφόρου έκανε κλικ σε μια χιονοστιβάδα που δημιουργήθηκε σε μια περιοχή του βόρειου πόλου του κόκκινου πλανήτη και κατέγραψε την πτώση της από έναν μεγάλο απότομο βράχο. Στην εικόνα διακρίνεται ο πάγος αλλά και η σκόνη που αποσπώνται από την χιονοστιβάδα καθώς αυτή κατρακυλάει στον γκρεμό.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες οι χιονοστιβάδες του Άρη αποτελούνται από μια λεπτή κρούστα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα (ξηρός πάγος) η οποία δημιουργείται στην επιφάνεια του Αρη κατά τη χειμερινή περίοδο.

[Δροσος Γεωργιος]

Βρέθηκε η πλατφόρμα του Spirit.

Ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη εντόπισε την πλατφόρμα η οποία μετέφερε με ασφάλεια στην επιφάνεια του πλανήτη τον ρομποτικό εξερευνητή Spirit πριν από οκτώ χρόνια. Η πλατφόρμα βρίσκεται κοντά στον κρατήρα Bonnveille που αποτέλεσε τον βασικό στόχο έρευνας του Spirit.

Ο εντοπισμός.

Η κάμερα υψηλής ανάλυσης HiRiSe του MRO εντόπισε την πλατφόρμα στις 29 Ιανουαρίου αλλά η ανακάλυψη έγινε γνωστή χθες αφού οι ειδικοί ήθελαν να μελετήσουν τις εικόνες που έστειλε ο δορυφόρος ώστε να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη. Η πλατφόρμα είχε διπλό ρόλο αφού λειτούργησε ως αλεξίπτωτο για να προσεδαφιστεί ομαλά το Spirit στην επιφάνεια του Αρη αλλά και ως θερμική ασπίδα για το ρομπότ μέχρι αυτό να τεθεί σε λειτουργία και να ξεκινήσει η αποστολή του. Η πλατφόρμα μοιάζει στις εικόνες με μια λαμπερή ερυθρή κουκκίδα αφού πλέον είναι καλυμμένη με την κόκκινη σκόνη της επιφάνειας του Αρη.

Η αποστολή.

Το Spirit με το δίδυμό του ρομποτικό εξερευνητή Opportunity προσεδαφίστηκαν πριν από οκτώ χρόνια σε διαφορετικές περιοχές του Αρη. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της NASA η αποστολή θα διαρκούσε 90 μέρες αφού τόσο εκτιμούσαν οι επιστήμονες ότι θα άντεχαν τα δύο ρομπότ στις ακραίες αρειανές συνθήκες.

Διαψεύστηκαν πανηγυρικά αφού οι δύο εξερευνητές συνέχισαν τις έρευνες απρόσκοπτα, το μεν Spirit για έξι χρόνια το δε Opportunity για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Πραγματοποίησαν γεωλογικές έρευνες που βοήθησαν τα μέγιστα στην καλύτερη κατανόηση των συνθηκών που επικρατούν στον Αρη. Ταυτόχρονα οι κάμερες που διέθεταν τα δύο ρομπότ μας μετέφεραν μοναδικές εικόνες από τον κόκκινο πλανήτη.

[Δροσος Γεωργιος]

«Οαση» ζωής στην πιο άνυδρη έρημο.

Μια αποικία μικροοργανισμών, και μάλιστα ακμάζουσα, ανακάλυψαν ερευνητές δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Ατακάμα, της πιο άνυδρης ερήμου της Γης. Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι η ζωή βρίσκει τρόπο να επιβιώνει στις πιο ακραίες συνθήκες και άρα δεν αποκλείεται να υπάρχουν ανάλογες μορφές ζωής σε άλλους πλανήτες και ειδικότερα στον Αρη.

Οι επιστήμονες ευελπιστούν τώρα ότι, αν τα ρομπότ εξερεύνησης που θα σταλούν τα επόμενα χρόνια στον κόκκινο πλανήτη σκάψουν την επιφάνειά του, θα βρουν κάποιες μορφές ζωής.

Η ανακάλυψη.

Οι ερευνητές συγκέντρωσαν δείγματα εδάφους από την Ατακάμα, δείγματα από βάθη μέχρι και πέντε μέτρα κάτω από την επιφάνειά της. Η μόνιμη απουσία βροχοπτώσεων στην Ατακάμα την έχει καταστήσει στην περιοχή του πλανήτη μας που μοιάζει περισσότερο με τον Αρη. Για αυτόν τον λόγο η Ατακάμα αποτελεί συχνά ένα εργαστήριο προσομοίωσης για τους επιστήμονες που διενεργούν μελέτες σχετικές με τον κόκκινο πλανήτη. Τα δείγματα του εδάφους αναλύθηκαν με το όργανο SOLID το οποίο εντοπίζει μόρια που συνδέονται με τη ζωή όπως πρωτεΐνες, σάκχαρα, DNA κ.α.

Η ανάλυση αποκάλυψε την ύπαρξη βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών σε βάθος δύο μέτρων από την επιφάνεια. «Είναι ένα είδος όασης για την Ατακάμα. Οσον αφορά τον Αρη η επιστημονική κοινότητα είναι πλέον πεπεισμένη ότι στην επιφάνειά του είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να εντοπιστεί ζωή. Αν θέλουμε να βρούμε ζωή στον Αρη πρέπει να ψάξουμε πιο βαθιά» δηλώνει ο Βίκτορ Πάρο, του Κέντρου Αστροβιολογίας της Μαδρίτης που ήταν ο επικεφαλής της έρευνας.

Ο μηχανισμός της ζωής.

Προηγούμενες έρευνες είχαν αποκαλύψει την παρουσία μικροοργανισμών σε βάθος λίγων δεκάδων εκατοστών από την επιφάνεια της Ατακάμα αλλά η νέα ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή αφού σε βάθος δύο μέτρων κανείς οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το ηλιακό φως ως πηγή ενέργειας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές το έδαφος διαθέτει στοιχεία που μπορούν να αποτελέσουν πηγές ενέργειας. Τέτοια στοιχεία είναι το οξικό οξύ, το μυρμηγκικό οξύ καθώς και ιόντα που μπορούν να αντικαταστήσουν το οξυγόνο για την αναπνοή.

Οσον αφορά το νερό, σύμφωνα με τους ερευνητές, κάτω από την επιφάνεια της άνυδρης Ατακάμα καταφέρνει να περάσει μία μικρή ποσότητα προερχόμενη είτε από υπόγεια υδάτινα στρώματα είτε από ατμοσφαιρική υγρασία. Το νερό αυτό συγκρατείται με τη μορφή λεπτής μεμβράνης γύρω από κρυστάλλους αλάτων. Όπως λένε οι ερευνητές αυτές οι λεπτές μεμβράνες νερού είναι επαρκείς για τους μικροοργανισμούς.

«Για αυτούς τους μικροοργανισμούς το πιο σημαντικό είναι να έχουν πρόσβαση σε κάποια ποσότητα νερού. Δεν χρειάζονται τίποτε άλλο από λίγο νερό για να ζήσουν. Η υπόθεση που κάνουμε είναι ότι μικρόβια που έχουν να αντιμετωπίσουν παρεμφερή περιβαλλοντικά προβλήματα σε Γη και Αρη θα έχουν αναπτύξει πιθανότατα και παρεμφερείς μοριακούς μηχανισμούς» αναφέρει ο Βίκτορ Πάρο.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astrobiology.

[Δροσος Γεωργιος]

Το μυστικό του Κόκκινου Πλανήτη: ποιος θα πατήσει πρώτος στον Άρη;

Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία (Ροσκόσμος) προτίθεται να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «ExoMars», δηλαδή στην οργάνωση δύο ερευνητικών αποστολών προς τον Άρη το 2016 και το 2018.

Την επίσημη ανακοίνωση σχετικά με αυτό το θέμα η υπηρεσία θα την κάνει στις αρχές Μαρτίου, μετά τις συνομιλίες της με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία.

To «ExoMars» θα γίνει ρωσο-ευρωπαϊκό σχέδιο, καθώς πρόσφατα αποχώρησαν από αυτό οι Αμερικανοί, λόγω μείωσης του προϋπολογισμού της NAΣΑ.

Στο πλαίσιο του προγράμματος «ExoMars» σχεδιαζόταν να αποσταλούν στον Άρη δύο σκάφη, το 2016 και το 2018. Και οι δύο εκτοξεύσεις έπρεπε να γίνουν με αμερικανικούς πυραύλους «Άτλας-5». Το περασμένο φθινόπωρο η ΝΑΣΑ κατέστησε σαφές ότι με τον πύραυλο για το 2016 θα υπάρξουν προβλήματα και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Ζαν-Ζακ Ντορντέν προσκάλεσε τη Ρωσία στο «ΕxoMars». Μάλιστα η συμμετοχή της δεν θα περιοριστεί μόνο στην παροχή του φέροντος πυραύλου «Προτόν», αλλά η ρωσική πλευρά θα γίνει τρίτο πλήρες μέλος του σχεδίου, θα διεξαγάγει τα δικά της πειράματα και θα εμπλουτίσει ουσιαστικά την αποστολή, διαβεβαίωσε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας. Έως πρόσφατα υπήρχε η εκτίμηση ότι η εκτόξευση του 2018 θα γίνει παρ’ όλ’ αυτά με τη βοήθεια αμερικανικού πυραύλου, όμως η ΝΑΣΑ αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά το σχέδιο για τον Άρη. Μας μίλησε ο γραμματέας του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Αλεξάντρ Ζαχάροφ:

«Η συμμετοχή της ΝΑΣΑ διαρκώς θύμιζε εκκρεμές: πότε συμφωνούσαν, πότε αρνούνταν και ξανά συμφωνούσαν. Στο τέλος αρνήθηκαν εντελώς. Τους περιέκοψαν τον προϋπολογισμό για το Διάστημα, γι’ αυτό και δεν επαρκούσαν τα χρήματα».

Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, μεταξύ των ρωσικών συσκευών, οι οποίες θα καταστεί δυνατό να τοποθετήσουν στο «ΕxoMars», μπορεί να είναι νετρονικοί ανιχνευτές για την αναζήτηση νερού. Οι ειδικοί μας κατασκεύασαν έναν τέτοιο ανιχνευτή για τον μεγάλο αυτοκινούμενο σταθμό της ΝΑΣΑ, ο οποίος τώρα πετά προς τον Άρη. Στη Ρωσία είναι επίσης καλά ανεπτυγμένοι οι μηχανισμοί των σκαφών προσεδάφισης, είπε ο Αλεξάντρ Ζαχάροφ:

«Н συμμετοχή μας εκεί μπορεί να αφορά στη δημιουργία του συστήματος προσεδάφισης - οι Ευρωπαίοι ποτέ δεν είχαν ξανά προσεδαφιστεί στον Άρη - αλλά και σε επιστημονικά πειράματα.

Το σκάφος τροχιάς σχεδιάστηκε από αυτούς, όπως και το σκάφος προσεδάφισης, αλλά με τη συμμετοχή της Ρωσίας. Συνολικά το «ExoMars» θα είναι διώροφο. Το 2016 θα εκτοξευθεί το πειραματικό σκάφος για την προετοιμασία της διαδικασίας προσεδάφισης. Γι’ αυτό και δεν θα διαθέτει μεγάλο αριθμό επιστημονικού εξοπλισμού. Το 2018 θα πετάξει ήδη ένα ολοκληρωμένο σκάφος μετακίνησης στο έδαφος του Άρη με πλήρη εξοπλισμό».

Το σκάφος τροχιάς θα χαρτογραφήσει τα σημεία, όπου από τα βάθη του πλανήτη εκλύεται στην ατμόσφαιρα μεθάνιο και άλλα αέρια. Προκαλεί ιδιαίτερη περιέργεια στους επιστήμονες η προέλευση του μεθανίου: ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Άρη δεν υφίσταται, οπότε γεννιέται η υποψία για ύπαρξη άλλης πιθανής πηγής, κάποιους υποθετικούς μικροοργανισμούς. Βασική αποστολή του σκάφους μετακίνησης στον Άρη θα είναι ακριβώς η αναζήτηση πρώιμων μορφών ζωής.

Συνολικά η αποστολή του «ΕxoMars» θα βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα την εξέλιξη του πλανήτη, αλλά και να αποτιμήσουμε το μέγεθος των κινδύνων, τους οποίους θα αντιμετωπίσουν οι επανδρωμένες αποστολές περί τα μέσα του αιώνα μας.

[Δροσος Γεωργιος]

Αστεροειδής εξαφάνισε το μαγνητικό πεδίο του Αρη.

Πριν από 4 δις έτη ο Αρης διέθετε μαγνητικό πεδίο παρόμοιο με εκείνο της Γης. Κάτι όμως προκάλεσε την «απενεργοποίησή» του αφήνοντας τον πλανήτη απροστάτευτο στην καταστροφική ακτινοβολία του Ήλιου. Αμερικανοί επιστήμονες ρίχνουν στο τραπέζι μια νέα θεωρία σύμφωνα με την οποία το μαγνητικό πεδίο του Αρη είχε τη τύχη των... δεινοσαύρων στη Γη,

το εξαφάνισε ένας γιγάντιος αστεροειδής που προσέκρουσε στον κόκκινο πλανήτη.

Ο κρατήρας Hellas Planitia στον Αρη έχει διάμετρο περίπου δύο χιλιομέτρων, βάθος περίπου δέκα χλμ και είναι προϊόν της πτώσης ενός γιγάντιου αστεροειδούς. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Johns Hopkins πραγματοποίησαν προσομοιώσεις οι οποίες έδειξαν ότι η πτώση του αστεροειδούς προκάλεσε μια αλυσιδωτή αντίδραση στις γεωλογικές διεργασίες στο εσωτερικό του Αρη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πρόσκρουση του αστεροειδούς είχε καταστροφική επίδραση στη ροή των λιωμένων πετρωμάτων στο υπέδαφος η οποία παράγει το μαγνητικό πεδίο.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πτώση του αστεροειδούς έκλεισε τον «διακόπτη» του μαγνητικού πεδίου.

Συμπληρώνουν όμως ότι, αν δεν σημειωνόταν κάποιο άλλο ανάλογο συμβάν μετά από διάστημα 100 εκατομμυρίων ετών, ο γεωλογικός μηχανισμός του Αρη θα έπαιρνε και πάλι μπροστά και το μαγνητικό πεδίο θα έκανε ξανά την εμφάνισή του.

Όμως στον Άρη κάθε 25 εκατομμύρια έτη πέφτουν αστεροειδείς με διάμετρο γύρω στα δύο χιλιόμετρα. Έτσι οι γιγάντιοι αστεροειδείς που έπεσαν στον Αρη μετά από εκείνον που δημιούργησε τον Hellas Planitia φρόντισαν ώστε να κρατήσουν μόνιμα εκτός λειτουργίας το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη η ύπαρξη του οποίου πιθανώς να είχε επιτρέψει και την ανάπτυξη συνθηκών ευνοϊκών για τη ζωή.

Στην φωτογραφία ο δορυφόρος Mars Express που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τον μελετά κατέγραψε μια εικόνα από την ανατολική πλευρά του κρατήρα Hellas.

[Δροσος Γεωργιος]

Ο δορυφόρος MRO φωτογράφισε ανεμοστρόβιλο και μια «κολώνα» άμμου ενός χιλιομέτρου.

Ενα εντυπωσιακό φαινόμενο κατέγραψε με την κάμερά του ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη και τον μελετά. Φωτογράφισε ένα ανεμοστρόβιλο που δημιούργησε μια κολώνα άμμου η οποία είχε ύψος ένα χιλιόμετρο από την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Οι ειδικοί έδωσαν στον εντυπωσιακό ανεμοστρόβιλο τον χαρακτηρισμό «λευκό φίδι».

Ανεμοστρόβιλοι καταγράφηκαν για πρώτη φορά στον Αρη το 1997 από το ρομποτικό εξερευνητή Pathfinder της NASA. Λόγω έλλειψης βαρύτητας, σηκώνουν άμμο πολύ ψηλά από την επιφάνεια του πλανήτη. Ο ανεμοστρόβιλος που κατέγραψε ο MRO δημιουργήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου στην περιοχή Amazonis Planitia, μια μεγάλη πεδιάδα κοντά στον ισημερινό του Αρη.

[Δροσος Γεωργιος]

Ίχνη νερού στην επιφάνεια του Άρη.

HiRISE,(High Resolution Imaging Science Experiment) είναι μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας που μεταφέρει το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006.

http://en.wikipedia.org/wiki/Mars_Reconnaissance_Orbiter

Η κάμερα HiRISE, που κατασκευάστηκε από μια συνεργασία με επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, καταγράφει με εκπληκτική λεπτομέρεια την επιφάνεια του πλανήτη Άρη.

Μια από τις εικόνες που συνέλαβε η κάμερα – και έκανε τον γύρo του κόσμου πριν από δυο εβδομάδες – ήταν ένας Οφιοειδής Ανεμοστρόβιλος Σκόνης στην επιφάνεια του Άρη.(Προηγούμενη δημοσίευση)

Μια άλλη πρόσφατη φωτογραφία της HiRISE, με πολύ εντυπωσιακά χρώματα, απεικονίζει στρώματα ιζημάτων νερού στα πετρώματα του πυθμένα ενός κρατήρα.

Από την ύπαρξη αυτών των ιζημάτων, οι επιστήμονες συμπεραίνουν πως στο μακρινό παρελθόν η επιφάνεια του Άρη διέθετε νερό.

[Δροσος Γεωργιος]

Δοκιμάστηκε συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη.

Μια ρωσική συσκευή για την αναζήτηση νερού στον Άρη, που ονομάζεται Detector of Albedo Neutron (DAN) δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τον Άρη από το αμερικανικό επιστημονικό εργαστήριο MSL.

«Η πρώτη χρήση της συσκευής DAN είχε επιτυχία. Λειτούργησε επί μία ώρα χωρίς προβλήματα και έσβησε κανονικά έπειτα από τη σχετική εντολή», αναφέρεται στην ανακοίνωση της υπηρεσίας Τύπου του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Η ρωσική συσκευή DAN προορίζεται για μετρήσεις κατά μήκος της διαδρομής κίνησης του σκάφους επιφανείας του Άρη Curiosity προς αναζήτηση νερού και υδρογονούχες ενώσεις.

Στην επιφάνεια του Κόκκινου πλανήτη το σκάφος Curiosity μεταφέρεται από τον αυτόματο διαστημικό σταθμό MSL.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Ρωσία είναι έτοιμη να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «ExoMars»

Η Ρωσία είναι έτοιμη να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα αποστολής διαστημοπλοίου προς τον Άρη - «ExoMars», υπό συγκεκριμένους όρους.

Σχετική δήλωση έκανε ο επικεφαλής του Ροσκόσμος Vladimir Popovkin.

Ο Popovkin ξεκαθάρισε, πως η Ρωσία ενδιαφέρεται να προτείνει πύραυλο-φορέα και τον επιστημονικό εξοπλισμό για αυτήν την αποστολή, όπως επίσης να χειρίζεται σε ίσες συνθήκες με τους άλλους τα ληφθέντα επιστημονικά αποτελέσματα.

Το ζήτημα της ρωσικής συμμετοχής θα αποφασιστεί στην συνάντηση με τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Jean-Jacques Dordain στις 6 Απριλίου. Η αναχώρηση του ευρωπαϊκού διαστημοπλοίου προς τον Άρη προγραμματίζεται για το 2016.

Περισσότερα στην δημοσίευση στις 22/2/2012.

[Δροσος Γεωργιος]

Σε αρειανό βουνό ύψους 5 χιλιομέτρων θα αναρριχηθεί το ρομπότ Curiosity.

Λίγο καιρό μετά την άφιξή του στον Άρη τον Αύγουστο, ο τελευταίος ρομποτικός εξερευνητής της NASA θα αναρριχηθεί σε ένα παράξενο όρος, στο οποίο οι επιστήμονες μόλις έδωσαν το όνομα Όρος Σαρπ.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής βάφτισαν το εξωγήινο βουνό την περασμένη εβδομάδα προς τιμήν του Ρόμπερτ Σαρπ (1911-2004), ενός πρωτοπόρου της πλανητικής επιστήμης, ο οποίος συμμετείχε στις πρώτες αμερικανικές αποστολές στον Άρη και είχε ως μαθητές πολλούς από τους κορυφαίους επιστήμονες του χώρου.

Το Curiosity, ή Επιστημονικό Εργαστήριο του Άρη πιο επίσημα, είναι το τροχοφόρο ρομπότ με βάρος ένα τόνο και κόστος 2,5 δισ. δολάρια, το οποίο εκτοξεύτηκε τον περασμένο Νοέμβριο με αποστολή να εξετάσει αν ο Άρης μπορούσε ποτέ να φιλοξενήσει μικροβιακή ζωή.

Η αποστολή θα προσεδαφιστεί στον Κρατήρα Γκέιλ, μια γιγάντια τρύπα που σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση ενός αρχαίου αστεροειδή.

Το Όρος Σαρπ υψώνεται ακριβώς στο κέντρο του κρατήρα και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης του. Το βουνό των 5 χιλιομέτρων σχηματίστηκε από πετρώματα που έλιωσαν κατά την πρόσκρουση και αναπήδησαν όπως αναπηδά η επιφάνεια του νερού μετά την πτώση μιας σταγόνας.

Τα στρώματα από τα οποία αποτελείται το Όρος Σαρπ πιστεύεται ότι διατηρούν ένα αρχείο της γεωλογικής ιστορίας του Άρη εδώ και τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Δορυφόροι έχουν ανιχνεύσει κοντά στους πρόποδες ορυκτά που σχηματίζονται μόνο παρουσία νερού. Τα ορυκτά αυτά ίσως είναι υπολείμματα μιας λίμνης που γέμιζε κάποτε τον κρατήρα, ή θα μπορούσαν να σχηματίστηκαν όταν η άμμος που μετέφερε ο άνεμος αντέδρασε με νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα.

Πιο ψηλά στις πλαγιές, οι ερευνητές ελπίζουν να ανακαλύψουν ιζήματα από την εποχή που ο Άρης άλλαζε και από θερμός και υγρός έγινε ο ξηρός, παγωμένος κόσμος που βλέπουμε σήμερα.

«Το Όρος Σαρπ είναι το μόνο μέρος όπου μπορούμε να εξετάσουμε αυτή τη μετάβαση σε μία και μόνο στρωματογραφική ακολουθία» εξηγεί ο Τζον Γκρότζινγκερ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής.

Το θετικό είναι ότι οι πλαγιές του Όρους Σαρπ έχουν σχετικά μικρή κλίση, οπότε το Curiosity πιθανότατα θα μπορέσει να καλύψει ένα μεγάλο μέρος της απόστασης μέχρι την κορυφή.

Η ονομαστική διάρκεια ζωής της αποστολής είναι δύο γήινα χρόνια, πιθανότατα όμως το Curiosity θα αντέξει πολύ περισσότερο. Το ρομπότ Opportunity, εξάλλου, επιζεί στην εξωγήινη έρημο εδώ και οκτώ χρόνια, παρόλο που η ονομαστική διάρκεια ζωής του ήταν μόλις 90 μέρες.

Στην φωτογραφία το Όρος Σαρπ που υψώνεται στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ. Ο κύκλος σημειώνει την περιοχή προσεδάφισης.

[Δροσος Γεωργιος]

Τεράστιος ανεμοστρόβιλος στον Άρη.

Nέος τεράστιος ανεμοστρόβιλος στον Άρη ύψους 20 χιλιομέτρων φωτογραφήθηκε στις 14 Μαρτίου στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη από την κάμερα HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) που μεταφέρει το διαστημικό σκάφος της NASA, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Ο προηγούμενος ανεμοστρόβιλος που συνέλαβε η κάμερα HiRISE ήταν πολύ μικρότερος και το ύψος του έφτανε τα 800 μέτρα.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε ένα animation που μας δείχνει τον εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο μετακινείται ο ανεμοστρόβιλος στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη.

[Δροσος Γεωργιος]

Ένας ελέφαντας στην επιφάνεια του Άρη.

Για μικροοργανισμούς έψαχνε η NASA στον Άρη, αλλά τελικά βρήκε .... ελέφαντα όπως βλέπουμε στην φωτογραφία που λήφθηκε από την κάμερα HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) του Mars Reconnaissance Orbiter . Πρόκειται για την μορφή ενός ελέφαντα που σχηματίστηκε από τη ροή της λάβας στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2126497/Meet-Martian-elephant-satellite-captures-picture-lava-flow-looks-exactly-like-animals-head.html#ixzz1rkOH6xA1

[Δροσος Γεωργιος]

Το "ειρηνικό άτομο" θα βοηθήσει να φτάσουμε στον Άρη.

Η πυρηνική εγκατάσταση για τις μεγάλης αποστάσεως διαστημικές πτήσεις θα πρέπει να έχει κατασκευαστεί σε πέντε χρόνια – το 2017. Σύμφωνα με την υπηρεσία «Ροσάτομ», η ανάπτυξη και η κατασκευή της πυρηνικής εγκατάστασης για τα διαστημικά σκάφη θα κοστίσει πάνω από 247 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Διάρκεια λειτουργίας της συσκευής - από ενάμιση έως τρία έτη.

Ήδη από την αρχή της διαστημικής εποχής, έγινε κατανοητό, πως οι παραδοσιακοί χημικοί πυραυλικοί κινητήρες δεν μπορούν να φτάσουν μακριά από την Γη.

- Σήμερα το δυναμικό των χημικών πυραυλικών κινητήρων έχει σχεδόν εξαντληθεί. Με αποτέλεσμα να πετάμε προς τους μακρινούς πλανήτες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η δημιουργία του πυρηνικού πυραυλικού κινητήρα θα επιτρέψει να διευρύνουμε σημαντικά τις δυνατότητές μας στην εξερεύνηση και του Ηλιακού συστήματος και, ίσως, και στις πτήσεις προς τα άστρα.

Στην δημιουργία των πυρηνικών πυραυλικών κινητήρων οι σοβιετικοί, και τώρα και οι ρώσοι επιστήμονες απασχολούνται πάνω από μισό αιώνα. Αντίστοιχες έρευνες διεξάγονταν και στις ΗΠΑ. Τα πρώτα πρωτότυπα των πυρηνικών πυραυλικών κινητήρων είχαν κατασκευαστεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ήταν το σοβιετικό RD-0410 και το αμερικανικό NERVA. Και τα δύο λειτουργούσαν βάσει της ίδιας αρχής: στον πυρηνικό αντιδραστήρα θερμαίνονταν το «λειτουργικό υλικό» (υγρό υδρογόνο), το οποίο κατά την απελευθέρωση δημιουργούσε ώθηση. Όμως όλα αυτά έμειναν στην Γη. Ένας από του κύριος λόγους ήταν η μεγάλη πιθανότητα έκρηξης του πυρηνικού αντιδραστήρα κατά την υπερθέρμανση και η άκρως υψηλής ραδιενέργειας εξαγωγή αερίων. Οι δορυφόροι με πυρηνικές εγκαταστάσεις συχνά είχαν γίνει η αιτία έκτακτων καταστάσεων, υπενθυμίζει ο ειδικός του ρωσικού Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας Γιούρι Ζάιτσεβ.

- Είχαμε πάρα πολλές βλάβες αυτών των κινητήρων. Και εμείς και οι αμερικανοί. Για παράδειγμα, ο αμερικανικός δορυφόρος «Τρανζίτ» κάηκε πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό, σκορπίζοντας στην ατμόσφαιρα σχεδόν ένα κιλό του πλουτόνιου-238. Μετά ο σοβιετικός «Κόσμος-954» έπεσε στο έδαφος του Καναδά, και η μόλυνση κάλυψε μια περιοχή περίπου 60 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων.

Το νέο σχέδιο λύνει ριζικά το πρόβλημα της ασφάλειας. Στο σκάφος προβλέπεται η χρήση των ιονικών ηλεκτροκινητήρων, στους οποίους η ώθησε δημιουργείται από την ροή των ιόντων, η οποία επιταχύνεται με την βοήθεια ηλεκτρικού πεδίου. Και ο αντιδραστήρας θα είναι ο ηλεκτρικός σταθμός του σκάφους, ο οποίος θα τροφοδοτεί τον κινητήρα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα σκορπίζεται προς το περιβάλλον το ραδιενεργό υλικό.

Προγραμματίζεται, πως στην αρχή οι πυρηνικές εγκαταστάσεις ενέργειας θα επιταχύνουν τα μη επανδρωμένα εξερευνητικά σκάφη προς τους μακρινούς πλανήτες. Και μετά – και τα επανδρωμένα σκάφη.

 

Επιστήμονες λένε ότι τα ρομπότ Viking βρήκαν ζωή στον Άρη το 1976

Ερευνητές αφού ανέλυσαν για άλλη μια φορά τα δεδομένα από τις αποστολές Viking στον Άρη, μετά από 36 χρόνια, βρήκαν ότι η NASA είχε βρει ζωή στον Άρη. Αυτό ισχυρίζεται μια διεθνής ομάδα μαθηματικών και ειδικών επιστημόνων σε μία δημοσίευση αυτή την εβδομάδα.

Επιπλέον, πιστεύουν ότι η NASA δεν χρειάζεται μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη για να αποδειχθεί τούτος ο ισχυρισμός, είπε ο νευροφαρμακολόγος και βιολόγος Joseph Miller, στην Ιατρική Σχολή Keck στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, στο Discovery News.

"Η τελειωτική απόδειξη θα είναι να πάρει ένα βίντεο από ένα Αρειανό βακτήριο Θα πρέπει λοιπόν να στείλετε ένα μικροσκόπιο – για να παρακολουθήσετε την κίνηση των βακτηρίων”, συνέχισε ο Joseph Miller.

"Με βάση όσα έχουμε κάνει μέχρι τώρα, θα έλεγα ότι είμαι 99 τοις εκατό σίγουρος ότι υπάρχει ζωή εκεί πάνω", πρόσθεσε.

Η εμπιστοσύνη του Miller σε αυτό το συμπέρασμα πηγάζει εν μέρει από μια νέα μελέτη που ανέλυσε πάλι τα αποτελέσματα από ένα πείραμα ανίχνευσης ζωής, που διενεργήθηκε από το ρομπότ Viking της NASA στον Άρη το 1976.

Οι ερευνητές έκαναν μια αριθμητική ανάλυση στα πρωτογενή δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια που έτρεχε το πείραμα Labeled Release, το οποίο εξέταζε για ενδείξεις τυχόν μικροβιακού μεταβολισμού σε δείγματα εδάφους τα οποία συλλέχθηκαν και υποβλήθηκαν σε επεξεργασία από τα δύο Viking. Η γενική άποψη των επιστημόνων είναι ότι στο πείραμα βρέθηκε γεωλογική κι όχι βιολογική δραστηριότητα.

Η νέα μελέτη έκανε μια διαφορετική προσέγγιση. Οι ερευνητές πήραν τα αρχικά δεδομένα των Βίκινγκ και τα έθεσαν σε αριθμητικά σύνολα και ανέλυσαν τα αποτελέσματα για την πολυπλοκότητα. Δεδομένου ότι τα έμβια συστήματα είναι πιο περίπλοκα από ό,τι οι μη-βιολογικές διαδικασίες, η ιδέα των ερευνητών ήταν να εξετάσουν τα αποτελέσματα του πειράματος από μια καθαρά αριθμητική άποψη.

Βρήκαν λοιπόν μια στενή συσχέτιση μεταξύ της πολυπλοκότητας των αποτελεσμάτων του πειράματος των Βίκινγκ και των χερσαίων βιολογικών συνόλων δεδομένων. Εξηγούν ότι ο υψηλός βαθμός της τάξης είναι πιο χαρακτηριστικό στοιχείο των βιολογικών και όχι των καθαρών φυσικών διεργασιών.

Οι επικριτές της νέας μελέτης υποστηρίζουν ότι η μέθοδος τους δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για να βρει διαφορές μεταξύ των βιολογικών και μη βιολογικών διεργασιών στη Γη, γι ‘αυτό κι είναι πρόωρο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

"Στην ιδανική περίπτωση για να χρησιμοποιήσουμε μια τεχνική για τα δεδομένα από τον Άρη, θα έπρεπε να δείξουμε πρώτα πρώτα ότι η τεχνική είναι καλά βαθμονομημένη και εδραιωμένη στη Γη. Η ανάγκη να το κάνουμε είναι σαφής. Στον Άρη δεν έχουμε κανένα τρόπο για να δοκιμάσουμε αυτή τη μέθοδο, ενώ στη Γη μπορούμε, είπε ο πλανητικός επιστήμονας και αστροβιολόγος Christopher McKay, στο Κέντρο Ερευνών Ames της NASA στο Discovery News.

Αν και δεν είναι τα δεδομένα της έρευνας καλώς επιβεβαιωμένα, αποτελούν κι αυτά ένα πρόσθετο στοιχείο στα δεδομένα που αμφισβητούν τη λαϊκή άποψη ότι τα Viking δεν βρήκαν ζωή, είπε ο Miller.

Ο Miller,επίσης ανέλυσε ξανά τα δεδομένα για να δούμε αν υπάρχουν διαφορές όταν το φως του ήλιου μπλοκάρεται από μια μακροχρόνια καταιγίδα σκόνης πάνω στον Άρη, με την ιδέα ότι τα βιολογικά συστήματα θα είχαν ενεργήσει διαφορετικά στην περιβαλλοντική αλλαγή από ότι τα γεωλογικά.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στην online έκδοση του περιοδικού Αεροναυτικών και Διαστημικών Επιστημών.

Πηγή: MSNBC

Εικόνα του ρομπότ Viking 2 της NASA που προσεδαφίστηκε στον Άρη τον Σεπτέμβριο του 1976 ενώ πίσω φαίνονται οι βράχοι της Πεδιάδας της Ουτοπίας, της μεγαλύτερης πεδιάδας του Άρη με διάμετρο 3.300 χιλιόμετρα

.

[Δροσος Γεωργιος]

Η Ρωσία θα συνεργαστεί με την Ευρώπη στο «Exomars»

Η Ρωσκόσμος και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) στις 10 Μαΐου

θα υπογράψουν συμφωνία για συνεργασία στα πλαίσια του σχεδίου Exomars, το οποίο προβλέπει αποστολές στον Άρη το 2016 και το 2018.

Το θέμα της προσχώρησης της Ρωσίας στο αρχικά ευρωαμερικανικό σχέδιο είχε αρχίσει να συζητείται από το 2011.

Οι Αμερικανοί έχουν ήδη εκτοξεύσει για τον Ερυθρό πλανήτη το επιστημονικό εργαστήριο «MSL».

Και εξαιτίας της περικοπής του προϋπολογισμού η συμμετοχή τους στο δεύτερο παρόμοιο σχέδιο ήταν υπό αμφισβήτηση. Έπρεπε να εξασφαλίσουν τους πυραύλους και να κατασκευάσουν το ένα από τα δύο οχήματα για τον Άρη. Ενώ για τους ευρωπαίους ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να πετύχουν την προσεδάφιση στον πλανήτη, όπου είχαν καθίσει μόνο συσκευές της Ρωσίας και των ΗΠΑ.

Όταν η ΝΑΣΑ αποχώρησε από το Exomars, το πρόγραμμα διορθώθηκε, είπε στη " Φωνή της Ρωσίας" ο Υποδιευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Ολέγκ Κοραμπλιόφ:

«Το 2016 προγραμματίζεται να τεθεί σε τροχιά του Άρη η τροχιακή συσκευή «TGO» (Trace Gas Orbiter), καθώς και η «συσκευή επίδειξης προσεδάφισης».

Και τα δύο στοιχεία μεταφέρονται σε τροχιά με ένα ρωσικό πύραυλο «Proton». Οι επιστημονικές συσκευές θα μοιραστούν «φίφτι-φίφτι» στα πλαίσια της αποστολής του 2016 μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης. Η εκτόξευσή θα πραγματοποιηθεί επίσης με «Proton».

Στην τροχιακή συσκευή θα τοποθετηθούν ρωσικά όργανα για την εξέταση των αεριωδών συστατικών στοιχείων της ατμόσφαιρας και κυρίως του μεθανίου, που είχε ανακαλυφθεί στη σύνθεσή της πριν 8 χρόνια. Τότε αυτό είχε προκαλέσει θόρυβο, γιατί το μεθάνιο μπορεί να έχει βιολογική προέλευση. Τα υπόλοιπα όργανα θα ασχοληθούν με τους υδρατμούς στην ατμόσφαιρα και θα καταρτίσουν χάρτη του πάγου κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, πράγμα που χρειάζεται για την επιλογή του σημείου προσεδάφισης στα πλαίσια του δεύτερου σταδίου του Exomars.

Το δοσίμετρο παρέχει τη δυνατότητα μέτρησης του βαθμού κινδύνου ραδιενέργειας για τους κοσμοναύτες στην τροχιά του Άρη».

Η μονάδα προσεδάφισης, που θα ξεκινήσει το 2018, αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι το ευρωπαϊκό όχημα βάρους περίπου 300 κιλών, η διαφορά του οποίου από το MSL είναι ότι μπορεί να διατρυπήσει και να πάρει δείγμα εδάφους από βάθος, στο οποίο είναι πιθανή η ύπαρξη ιχνών ζωής. Το άλλο μέρος της λειτουργικής μονάδας είναι ένα σύστημα συσκευών και οργάνων πάνω σε σταθερή πλατφόρμα, λέει ο Κοραμπλιόφ:

«Αυτός ο γεωφυσικός σταθμός έχει προγραμματιστεί πλήρως με την προϋπόθεση του ρόλου της Ρωσίας, η οποία θα είναι υπεύθυνη για την όλη προσεδάφιση. Η όψη της πλατφόρμας προς το παρόν δεν έχει καθοριστεί. Η προτεραιότητά της θα είναι η μακρόπνοη παρακολούθηση».

Στα πλαίσια των αποστολών του Exomars θα ερευνηθεί επίσης η κατανομή και ο εποχιακός κύκλος του νερού στον πλανήτη. Αυτά είναι πολύ πιο λεπτά ζητήματα, από την απλή αναζήτηση ιχνών του. Όπως είπε ο επιστήμονας, σήμερα τέτοιο θέμα ούτε καν τίθεται, εφόσον η επιστήμη ήδη ξέρει ότι νερό στον Άρη υπάρχει σε όλες τις καταστάσεις.

[Δροσος Γεωργιος]

Βίντεο για το Exomars.

[Δροσος Γεωργιος]

Προσομοίωση εξερεύνησης του Αρη στις…Αλπεις.

Φορώντας μια νέα διαστημική στολή ομάδα επιστημόνων εισήλθε σε μια σπηλιά στα βάθη των Αλπεων πραγματοποιώντας μια αποστολή προσομοίωσης στον Αρη. Οι ερευνητές δοκίμασαν τη στολή ενώ πραγματοποίησαν και διάφορα πειράματα.

Επιστήμονες στην Αυστρία έχουν δημιουργήσει το Austrian Space Forum, μια ομάδα έρευνας και ανάπτυξης διαστημικών τεχνολογιών που τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει την προσοχή της στην προετοιμασία μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη.

Διασημότερο προϊόν αυτής της προσπάθειας είναι η στολή Aouda X. Πρόκειται για μια βαριά στολή το πρωτότυπο της οποίας ζυγίζει 45 κιλά και δημιουργήθηκε για τους αστροναύτες που θα πατήσουν στο έδαφος του Αρη. Η στολή έχει ενσωµατωµένους υπολογιστές, αισθητήρες και διάφορα συστήµατα (όπως παραδείγματος χάριν, αερισμού) τα οποία οι ειδικοί του ASF βελτιώνουν και αναβαθμίζουν μετά από κάθε τεστ στα οποία υποβάλλεται.

Μέχρι σήμερα η στολή έχει δοκιμαστεί σε διάφορα ακραία περιβάλλοντα, όπως σε άνυδρες ερήμους. Πριν από λίγα 24ωρα μέλη της ASF έβαλαν τη στολή και εισήλθαν σε ένα περιβάλλον το οποίο πιστεύουν ότι είναι πιθανό να μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες μορφές ζωής στον κόκκινο πλανήτη.

Οι ερευνητές εισήλθαν στο σπήλαιο Dachstein το οποίο βρίσκεται βαθιά μέσα στις Αλπεις κοντά στην πόλη του Σάλτσμπουργκ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα σύμπλεγμα παγωμένων σπηλαίων τα οποία σύμφωνα με τους επιτελείς της ASF αποτελούν μια «επιστημονική παιδική χαρά».

Βασικός στόχος της αποστολής είναι να αναπτύξει μεθόδους εξερεύνησης οι οποίες δεν θα αφήνουν καμία αμφιβολία ότι οι μικροβιακές μορφές ζωής που πιθανώς θα εντοπιστούν στον Αρη είναι πράγματι αρειανές.

«Αν ήμασταν στον Αρη αναζητώντας ίχνη ζωής θα έπρεπε να έχουμε διασφαλίσει ότι η έρευνα γίνεται με όλες τις δικλίδες ασφαλείας ώστε να αποκλειστεί η περίπτωση να βρούμε μια μορφή ζωής που έχει φτάσει στον Αρη από τη Γη ως λαθρεπιβάτης. Τις τελευταίες μέρες οι γνώσεις μας έχουν αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό» δηλώνει ο Γκέρνοτ Γκρένερ, επικεφαλής της έρευνας.

Επόμενη αποστολή προσομοίωσης έχει προγραμματιστεί να γίνει τον Φεβρουάριο του 2013 σε μια περιοχή της βόρειας Σαχάρας.

http://www.reuters.com/article/2012/05/01/us-science-mars-idUSBRE8400TY20120501