Πλανήτης Αρης.

[Δροσος Γεωργιος]

Που θα «πατήσει» το ExoMars;

O Eυρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ESA ανακοίνωσε τα οκτώ πιθανά σημεία προσεδάφισης της αποστολής ExoMars. Η αποστολή είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2018 και να φτάσει στον Αρη τον Ιανουάριο του 2019.

Ενας ρομποτικός εξερευνητής θα προσεδαφιστεί και θα προσπαθήσει να ανακαλύψει ίχνη ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Το ρομπότ θα διαθέτει ανάμεσα στα άλλα και ένα ισχυρό τρυπάνι που θα μπορεί να σκάψει σε βάθος δύο μέτρων από την επιφάνεια. Οι ειδικοί πιθανολογούν ότι είναι πιθανό κάτω από την επιφάνεια να έχουν καταφέρει να επιβιώσουν κάποιες μικροβιακές μορφές ζωής τις οποίες ίσως καταφέρει να εντοπίσει το ρομπότ. Φυσικά το ρομπότ θα μπορεί να ανιχνεύσει και ίχνη ζωής από το μακρινό παρελθόν του Αρη.

Οι επιτελείς της αποστολής έχουν προεπιλέξει οκτώ πιθανά σημεία προσεδάφισης που όλα βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους στην περιοχή του ισημερινού του πλανήτη. Η ομάδα των ειδικών που ασχολείται αποκλειστικά με το μέρος της αποστολής που έχει να κάνει με την προσεδάφιση του ρομπότ συνεδριάζει στη Μαδρίτη και αναμένεται τα επόμενα 24ωρα είτε να προχωρήσει σε μια νέα ανακοίνωση που θα περιορίζει σε τρία τα πιθανά σημεία είτε να ανακοινώσει την τελική της απόφαση.

Στην φωτογραφία ο χάρτης των προεπιλεγμένων σημείων προσεδάφισης του ρομπότ καθώς και τα σημεία στα οποία προσεδαφίστηκαν οι ρομποτικοί εξερευνητές Opportunity και Curiosity.

Βίντεο.

http://www.youtube.com/watch?v=0h2HuAVzrKc

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=580787

[Δροσος Γεωργιος]

Το Opportunity φωτογράφισε τον... εαυτό του.

Στις 20 Μαρτίου ο ρομποτικός εξερευνητής Opportunity φωτογράφησε τη... σκιά του. Το ρομπότ βρίσκεται από το 2004 στον Αρη έχοντας βοηθήσει πολύ στην παροχή νέων στοιχείων για τον Κόκκινο Πλανήτη. Το ρομπότ βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πλαγιά McClure-Beverlin Escarpment που βρίσκεται στα δυτικά του κρατήρα Endeavour τον οποίο εξερευνά το ρομπότ αναζητώντας στοιχεία για το ατμοσφαιρικό και γεωλογικό περιβάλλον του Αρη στο μακρινό αλλά και πρόσφατο παρελθόν.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=582141

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Άρης, ο Δίας, η Αφροδίτη μια ολική έκλειψη Σελήνης και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.

Αυτό το μήνα, ο Άρης θα βρίσκεται στα καλύτερά του. Ο γειτονικός πλανήτης θα πλησιάσει στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη και θα προσφέρει ένα θέαμα που δεν θα επαναληφθεί για περίπου δύο χρόνια. Για όλο το μήνα όμως συνεχίζονται και οι παραστάσεις του Δία και της Αφροδίτης και (για τους παρατηρητικούς) το σόου του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Για όλο τον Απρίλιο θα είναι δύσκολο να χάσει κανείς τον Άρη, αν κοιτάξει μετά τη δύση προς τα νοτιοανατολικά, στην κατεύθυνση του αστερισμού της Παρθένου: χαμηλά στον ορίζοντα θα δει μια κίτρινη-πορτοκαλί κουκκίδα που θα συναγωνίζεται σε φωτεινότητα τον Σείριο, το λαμπρότερο άστρο. Πάνω και αριστερά από τον Άρη, ο γνώριμος αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου.

Το πόσο φωτεινός και μεγάλος φαίνεται ο Άρης στον ουρανό εξαρτάται από το ποια πλευρά του φωτίζεται από τον Ήλιο ανά πάσα στιγμή, καθώς και από την απόστασή του από τη Γη.

Η απόσταση Γης- Άρη αυξομειώνεται καθώς οι δύο πλανήτες κινούνται σε διαφορετικές τροχιές γύρω από τον Ήλιο. Το διάστημα ανάμεσά τους μπορεί να αγγίξει τα 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Στις 14 Απριλίου, όμως, θα μικρύνει στο ελάχιστο, περίπου 57 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

«Αυτές οι ευκαιρίες έρχονται μόνο κάθε δύο περίπου χρόνια. Τον περισσότερο καιρό, ο καταραμένος ο Άρης βρίσκεται πολύ μακριά» λέει ο Άλαν Μακ Ρόμπερτ του περιοδικού Sky & Telescope.

http://www.skyandtelescope.com/community/skyblog/observingblog/Brightest-Mars-in-Six-Years.html

Τη μέρα αυτή η Γη θα βρίσκεται ανάμεσα στον Ήλιο και τον Άρη, μια θέση που οι αστρονόμοι ονομάζουν αντίθεση. Ο πλανήτης θα είναι ορατός μέχρι την ανατολή και, καθώς έχει γυρισμένο το βόρειο ημισφαίριο προς τη Γη, μπορεί κανείς να διακρίνει με ένα ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο το πολικό κάλυμμα πάγου.

Την ίδια ώρα που εμφανίζεται κάθε βράδυ ο Άρης ξεκινά και το σόου του Δία, μακράν το φωτεινότερο αντικείμενο στον ουρανό μετά τη Σελήνη. Όπως επισημαίνει το EarthSky.org,

http://earthsky.org/astronomy-essentials/visible-planets-tonight-mars-jupiter-venus-saturn-mercury

είναι δύσκολο να μπερδέψει κανείς τους δύο πλανήτες, καθώς ο Άρης εμφανίζεται νοτιοανατολικά και ο Δίας νοτιοδυτικά και πιο ψηλά στον ουρανό.

Μάλιστα από τις 5 μέχρι τις 7 Απριλίου, ο γιγάντιος πλανήτης θα φαίνεται να περνά δίπλα από τη Σελήνη.

Λίγο μετά τη δύση μπορεί κανείς να θαυμάσει την Αφροδίτη, η οποία εμφανίζεται στα ανατολικά όχι μόνο το βράδυ αλλά και πριν από το ξημέρωμα, οπότε θα είναι το φωτεινότερο σημάδι στον πρωινό ουρανό.

Στις 14 Απριλίου, ακόμα, θα συμβεί ολική έκλειψη Σελήνης, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα.

Για τους πιο προχωρημένους, η NASA προσφέρει την υπηρεσία Spot the Station

http://spotthestation.nasa.gov/

που ενημερώνει τους χρήστες πότε μπορούν να δουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από την περιοχή τους. Όταν η λιακάδα ανακλάται πάνω του, το τροχιακό συγκρότημα λάμπει πιο έντονα από την Αφροδίτη καθώς τρέχει στον ουρανό.

http://physicsgg.me/2014/04/07/%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84%ce%b7/

[Δροσος Γεωργιος]

Εξερευνώντας τον πλανήτη Αρη από τις ΗΠΑ: «Πρόβα» στην έρημο της Γιούτα

Ταξίδι στον κόκκινο πλανήτη έκαναν 5 επιστήμονες χωρίς να χρειαστεί να φύγουν καν από τις ΗΠΑ.

Η διαστημική «πρόβα» έγινε στην έρημο της Γιούτα που έχει ακριβώς ίδια μορφολογία με τον Άρη.

Ο φωτορεπόρτερ Ουρκουχαρτ, ακολούθησε την αποστολή Crew 138 για δύο εβδομάδες τον Μάρτιο στην έρημο της Γιούτα σε μία προσομοίωση αποστολής στον Άρη.

Το πλήρωμα περιγράφει την εμπειρία του στο βίντεο που δημοσίευσε την Παρασκευή το National Geographic.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B7%CF%80%CE%B1-%C2%AB%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%B1%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Erisian]

NASA: το φως που καίει στον Άρη αναστατώνει επιστήμονες και συνωμοσιολόγους.

 

Αναστάτωση στους επιστήμονες της NASA αλλά και στους ανά τον κόσμο συνωμοσιολόγους έχει προκαλέσει μια νέα φωτογραφία που έστειλε το Curiosity από τον πλανήτη.

 

Από τον επίσημο λογαριασμό του Curiosity Twitter έφυγε ένα τιτίβισμα που ξεκαθαρίζει ότι η φωτογραφία περισσότερο οφθαλμαπάτη φωτιάς δημιουργεί παρά ένδειξη για ύπαρξη ζωής αποτελεί: “Ooh. Shiny. Bright spot in this pic is likely a glinting rock or cosmic-ray hit“.

 

Οι επίμαχες φωτογραφίες λήφθηκαν στις 2 και 3 Απριλίου από την κάμερα του δεξιού “ματιού” του Curiosity. Αυτές που λήφθηκαν την ίδια στιγμή από το αριστερό “μάτι” δεν δείχνουν τα ίδια πράγματα αναφέρει ο Γκάι Γουέμπστερ, εκπρόσωπος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (Jet Propulsion Laboratory).

 

“Ο ήλιος ήταν στην ίδια κατεύθυνση με το φωτεινό σημάδι, δυτικά-βορειοδυτικά του μη επανδρωμένου διαστημικού ρόβερ και σχετικά χαμηλά στον ουρανό, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αντανάκλαση του ηλιακού φωτός στο βράχο” εξηγεί ο Γουέμπστερ.

 

“Ή πρόκειται για φως που οφείλεται στις ρυθμίσεις της κάμερας” πρόσθεσε.

 

 

http://www.econews.gr/2014/04/09/nasa-fos-aris-114013/

http://www.nasa.gov/jpl/msl/mars-kimberley-20140408/index.html#.U0VU9-N_uSo

[trex]

Νέα εικόνα από το Curiosity με ηλιοβασίλεμα στον Άρη

Μόλις έφτασε από τον Άρη ... ηλιοβασίλεμα στον κρατήρα Gale, από το Curosity σε Sol 587 ή ηλιακή μέρα 587.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/04/curiosity_13.html

[trex]

Ο Άρης σε αντίθεση

 

Μέχρι τη στιγμή που θα τελειώσετε την ανάγνωση αυτής της ιστορίας, θα είμαστε περίπου 1.000 χιλιόμετρα πιο κοντά στον πλανήτη Άρη.

 

Η Γη και ο Άρη συγκλίνουν για μια στενή επαφή.

Από τον Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο, η απόσταση μεταξύ των δύο πλανητών συρρικνώνεται κατά περίπου 300 χιλιόμετρα κάθε λεπτό.

Όταν η σύγκλιση τελειώνει στα μέσα Απριλίου, το χάσμα μεταξύ της Γης και του Άρη θα έχει περιοριστεί σε μόλις 92 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ένας μικρός αριθμός στη μεγάλη κλίμακα του ηλιακού συστήματος.

 

Οι αστρονόμοι ονομάζουν αυτό το γεγονός «αντίθεση του Άρη», επειδή ο Άρης και ο Ήλιος βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές στον ουρανό.

Ο Άρης ανατέλλει κατά το ηλιοβασίλεμα, και φτάνει σχεδόν ψηλά τα μεσάνυχτα, λαμπερό καμένο πορτοκάλι, σχεδόν 10 φορές πιο φωτεινό από ένα αστέρι μεγέθους 1.

 

Οι αντιθέσεις του Άρη συμβαίνουν κάθε 26 μήνες.

Από μια παρόμοια συνάντηση τον 19ο αιώνα, ο αστρονόμος Percival Lowell έγραψε, ότι «οι φλόγες του [Άρη] μπροστά στο σκοτεινό κλίμα του διαστήματος με μια λαμπρότητα που επισκιάζει τον Σείριο και συναγωνίζεται το γιγαντιαίο Δία ο ίδιος.»

 

Με άλλα λόγια, είναι πραγματικά εύκολο να το δει κάποιος.

 

Υπάρχουν δύο ημερομηνίες ιδιαίτερης σημασίας:

 

8 Απριλίου, είναι η ημερομηνία της αντίθεσης, όταν ο Άρης, η Γη, και ο Ήλιος είναι τοποθετημένοι σε μια σχεδόν ευθεία γραμμή.

 

Αν οι τροχιές του Άρη και της Γης ήταν τέλειος κύκλος, στις 8 Απριλίου θα ήταν επίσης η ημερομηνία της πλησιέστερης προσέγγισης.

Ωστόσο, οι πλανητικές τροχιές είναι ελλειπτικές, δηλαδή, ελαφρώς σε σχήμα αυγού, έτσι ώστε η πραγματική ημερομηνία πλησιέστερης προσέγγισης δεν θα έρθει μέχρι, σχεδόν, μια εβδομάδα αργότερα.

 

Στις 14 Απριλίου, η Γη και ο Άρης βρίσκονται στην ελάχιστη απόσταση τους: 92.000.000 χιλιόμετρα, και 6 + μήνες πτήσης για τους ταχύτερους πυραύλους της NASA.

Δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα βρίσκοντας τον Άρη αυτήν την νύχτα.

Η Πανσέληνος θα είναι πλάγια από τον Κόκκινο Πλανήτη στον αστερισμό της Παρθένου, έτσι δεν χάνεται το "σημείο" στον ουρανό τα μεσάνυχτα.

 

Σημαντικό, την ίδια νύχτα ο Άρης θα είναι πιο κοντά στη Γη, και θα υπάρξει μια συνολική σεληνιακή έκλειψη.

Η πανσέληνος στις 14-15 Απριλίου, θα γίνει τόσο κόκκινη όσο ο ίδιος ο κόκκινος πλανήτης.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/04/blog-post_7727.html

[trex]

«Αφιλόξενος» για το νερό ο Αρης;

Νέα μελέτη αμφισβητεί την παρουσία ύδατος στην επιφάνεια του πλανήτη

 

Νιού Τζέρσι

Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες σε μια προσπάθεια να διαπιστωθεί αν και πότε υπήρχε νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη. Η παρουσία νερού σε υγρή μορφή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή έστω και σε μικροβιακό επίπεδο, οπότε η εξακρίβωση της ύπαρξης νερού στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη θα αυξήσει κατακόρυφα τις πιθανότητες να υπήρχε κάποτε ζωή σε αυτόν.

 

Οι περισσότερες μελέτες συγκλίνουν στην πιθανότητα να υπήρχε νερό σε υγρή μορφή στον Αρη, να υπήρχαν κάποτε θάλασσες, λίμνες και ποτάμια. Μια νέα μελέτη όμως ανατρέπει τα δεδομένα αφού τα ευρήματά της δείχνουν ότι οι ατμοσφαιρικές συνθήκες του Αρη ήταν διαχρονικά τέτοιες που καθιστούσαν εξαιρετικά δύσκολη - αν όχι αδύνατη - την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του.

 

Οι κρατήρες

 

Τη νέα μελέτη πραγματοποίησε ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Εντουιν Κάιτ του Πανεπιστημίου Πρίνστον στις ΗΠΑ. Οι επιστήμονες μελέτησαν προσεκτικά περίπου 300 κρατήρες που βρίσκονται σε περιοχές του ισημερινού του Αρη. Εξέτασαν τα γεωλογικά χαρακτηριστικά των κρατήρων και τη γεωλογική εξέλιξή τους στη διάρκεια των αιώνων. Η γεωλογική ιστορία των κρατήρων τούς επέτρεψε να εντοπίσουν δεδομένα και για την ατμοσφαιρική ιστορία του Κόκκινου Πλανήτη. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι κάποτε ο Άρης διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα η οποία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του.

 

Οι ερευνητές μελετώντας τα γεωλογικά χαρακτηριστικά των κρατήρων και πραγματοποιώντας προσομοιώσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στην επιφάνεια του Αρη δεν σταμάτησαν ποτέ να πέφτουν διαστημικά σώματα (αστεροειδείς, κομήτες) και ειδικότερα δεν σταμάτησαν ποτέ να πέφτουν μικρού μεγέθους διαστημικά σώματα.

 

Εκτιμούν ότι η παρουσία πυκνής ατμόσφαιρας στον Αρη θα εμπόδιζε ή καλύτερα θα «εξόντωνε» τους μικρομεσαίους διαστημικούς βράχους πριν πέσουν στην επιφάνειά του, φαινόμενο που συμβαίνει και στη Γη. Όμως αυτό δεν συνέβη και άρα, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο Αρης διέθετε πάντοτε αραιή ατμόσφαιρα.

 

Αν αυτό αληθεύει, σημαίνει ότι ο πλανήτης είχε πάντοτε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, τέτοιες που να μην επιτρέπουν την παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του ή τουλάχιστον τη διατήρηση του υγρού νερού για χρονικά διαστήματα τέτοια ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την εμφάνιση και τη διατήρηση της ζωής.

Τα σενάρια

 

Οι ερευνητές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο κάποιες στιγμές η θερμοκρασία του Αρη να αυξήθηκε αξιοσημείωτα. Μια ελαφριά μετατόπιση της κλίσης του άξονά του μπορεί κάποτε να οδήγησε σε αυξημένες θερμοκρασίες και πιθανώς να δημιουργήθηκε πυκνή ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες όμως, ακόμη και αν τελικά δημιουργήθηκε κάποτε πυκνή ατμόσφαιρα στον Αρη αυτή «έζησε» για μικρό χρονικό διάστημα.

 

Η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα και οι επιπτώσεις από τις συνεχείς προσκρούσεις μεγάλων αστεροειδών στην επιφάνεια του Αρη κατέστρεψαν, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, την πυκνή ατμόσφαιρα - αν αυτή υπήρξε κάποτε - μην επιτρέποντας τελικά την παρουσία νερού σε υγρή μορφή σε διάρκεια χρόνου και τελικώς την παρουσία ζωής. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=587014

[trex]

Ενδείξεις μετεωριτών για την πρώιμη ατμόσφαιρα του Άρη

 

Γεωλόγοι που ανέλυσαν 40 μετεωρίτες που έπεσαν στη Γη από τον Άρη, ξεκλείδωσαν μυστικά της Αρειανής ατμόσφαιρας κρυμμένα στις χημικές "υπογραφές" από αυτά τα αρχαία πετρώματα.

Η μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στις 17 Απριλίου στο περιοδικό Nature, δείχνει ότι η ατμόσφαιρα του Άρη και της Γης αποκλίνει σημαντικά πολύ νωρίς στην εξέλιξη 46 δις χρόνων του ηλιακού μας συστήματος.

 

Τα αποτελέσματα θα βοηθήσουν τα επόμενα βήματα του οδηγού ερευνητών στην κατανόηση, αν υπάρχει ζωή, ή υπήρξε ποτέ, στον Άρη και πώς το νερό, που απουσιάζει τώρα από την επιφάνεια του Άρη-συνέρρεε στο παρελθόν.

 

Στους Αρειανούς μετεωρίτες, προήλθε θείο από λιωμένο βράχο ή μάγμα, το οποίο ήρθε στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια ηφαιστειακών εκρήξεων.

Ηφαίστεια εκρήγνυνται και το διοξείδιο του θείου ανεβαίνει προς την ατμόσφαιρα, όπου αλληλεπιδρά με το φως, αντιδρά με άλλα μόρια, και μένει στην επιφάνεια.

 

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χημικές αντιδράσεις που περιλαμβάνουν θείο στην ατμόσφαιρα του Άρη, ήταν διαφορετικές από εκείνες που έλαβαν χώρα στις αρχές της γεωλογικής ιστορίας της Γης. Αυτό υποδηλώνει την πρώιμη ατμόσφαιρα των δύο πλανητών που ήταν πολύ διαφορετικές, είπε ο Franz.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5861.html

[Explorer79]

 

η ατμόσφαιρα του Άρη και της Γης αποκλίνει σημαντικά πολύ νωρίς στην εξέλιξη 46 δις χρόνων του ηλιακού μας συστήματος.

 

 

 

46; Μαλλον 6 δις. χρονων εννοει.

[trex]

 

η ατμόσφαιρα του Άρη και της Γης αποκλίνει σημαντικά πολύ νωρίς στην εξέλιξη 46 δις χρόνων του ηλιακού μας συστήματος.

 

 

 

46; Μαλλον 6 δις. χρονων εννοει.

 

Εννοει 4.6 δισ. Ξεχασανε να βαλουν την τελεια ενδιαμεσα και ξεχασα να το διορθωσω εγω. Τοση ειναι η ηλικια του ηλ. συστ.

[trex]

Το σχέδιο της NASA για επανδρωμένη αποστολή στον Αρη

Η αμερικανική υπηρεσία παρουσίασε το πλάνο της που αποτελείται από τρία στάδια μέχρι να φτάσει ο άνθρωπος στον Κόκκινο Πλανήτη

Ουάσινγκτον

Πρώτα συλλαμβάνουμε και μελετάμε έναν αστεροειδή. Μετά, μαθαίνουμε να καλλιεργούμε ζαρζαβατικά και να τυπώνουμε εξαρτήματα στο Διάστημα. Τελικά, και αν φτάνουν τα χρήματα, πάμε και στον Άρη. Ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν παρουσίασε το σχέδιο της υπηρεσίας του για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη, η οποία προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2030.

 

Ο πύραυλος

 

«Αν θέλουμε να επιβιώσει το είδος μας επ΄αόριστον θα πρέπει να εξαπλωθούμε σε πολλούς πλανήτες. Πρέπει να πάμε στον Άρη, και ο Άρης θα είναι το εφαλτήριο για άλλα πλανητικά συστήματα» είπε στο συνέδριο Human 2 Mars (Άνθρωποι στον Άρη) που πραγματοποιείται στην Ουάσινγκτον.

 

Το πρώτο βήμα θα είναι η ολοκλήρωση του πυραύλου SLS (Space Launch System), του ισχυρότερου που έχει αναπτυχθεί ποτέ, ο οποίος θα επιτρέψει αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Το πλήρωμα θα επιβαίνει στην κάψουλα Orion, η οποία «ετοιμάζεται για δοκιμή της θερμικής ασπίδας το φετινό Δεκέμβριο», όπως είπε ο Μπόλντεν.

 

Από το 2018, οπότε προβλέπεται να είναι έτοιμο το σύστημα εκτόξευσης SLS, θα πραγματοποιηθεί μια σειρά πιλοτικών επανδρωμένων αποστολών στις οποίες θα δοκιμαστούν οι τεχνολογίες που απαιτούνται για ένα ταξίδι στον Άρη.

 

Η σημαντικότερη από αυτές προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2020, όταν οι αστροναύτες του Orion θα επιχειρήσουν να συλλάβουν έναν μικρό αστεροειδή, χρησιμοποιώντας ένα είδος λάσου, και να τον θέσουν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη προκειμένου να τον μελετήσουν και να φέρουν δείγματα στη Γη.

H τελειοποίηση

 

Ο Μπόλντεν, πρώην πιλότος δοκιμών που έχει πετάξει τρεις φορές με το (παροπλισμένο πλέον) διαστημικό λεωφορείο, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής για την εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, τόνισε ότι η έξοδος του ανθρώπου στο λεγόμενο βαθύ διάστημα θα απαιτήσει την τελειοποίηση μιας σειράς τεχνολογιών. Για παράδειγμα, η NASA πρέπει να τελειοποιήσει την καλλιέργεια λαχανικών και να αναπτύξει 3D εκτυπωτές για την παραγωγή ανταλλακτικών και εξαρτημάτων επιτόπου.

 

Επιπλέον, οι μακροχρόνιες αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά απαιτούν τη χρήση του Ηλιακού-Ηλεκτρικού Συστήματος Προώθησης -ενός κινητήρα που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια και ωθεί το σκάφος εκτοξεύοντας έναν πίδακα ιονισμένου αερίου. Τέτοιοι κινητήρες έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα μόνο σε μικρές, ρομποτικές αποστολές.

 

Οι πόροι

 

Πέρα όμως από τις τεχνικές δυσκολίες, υπάρχει και το θέμα της χρηματοδότησης, για την οποία ο Μπόλντεν άφησε να εννοηθεί ότι είναι ανεπαρκής. «Με κάποια αύξηση στον προϋπολογισμό της NASA, θα μπορέσουμε να πάμε στον Άρη τη δεκαετία του 2030» είπε.

 

Η αύξηση των κονδυλίων απαιτεί όμως έγκριση του Κογκρέσου, η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Όπως επισημαίνει η Washington Post. To Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου σημείωνε πέρυσι ότι η βελτίωση της διαστημικής τεχνολογίας περιορίζει την ανάγκη για επανδρωμένες αποστολές, και η κατάργηση του προγράμματος Ανθρώπινης Διαστημικής Εξερεύνησης της NASA θα εξοικονομούσε 73 δισ. δολάρια σε βάθος δεκαετίας.

 

Ακόμα όμως κι αν δεν πραγματοποιηθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2030, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη κάποτε θα ξεκινήσει, δεδομένου ότι είναι ο απώτερος στόχος της διαστημικής στρατηγικής που παρουσίασε το 2010 η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα. Το σχέδιο αυτό αντικατέστησε τα σχέδια του προκατόχου του Ομπάμα Τζορτζ Μπους, ο οποίος είχε θέσει ως στόχο την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη την επόμενη δεκαετία.

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=589017

[Δροσος Γεωργιος]

Το πρωτότυπο της στολής που θα φορούν οι πρώτοι αστροναύτες στον Αρη παρουσίασε η NASA.

Το πρωτότυπο της στολής που θα φορούν οι πρώτοι αστροναύτες που θα φθάσουν στον Άρη, παρουσίασε η NASA. Η στολή είναι γνωστή ως Ζ2 και τόσο ο σχεδιασμός της όσο και οι τεχνολογικές καινοτομίες που θα ενσωματώνει, θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον.

Το συγκεκριμένο πρωτότυπο, τέθηκε μαζί με άλλα σχέδια σε δημόσια ψηφοφορία και απέσπασε το 63% των ψήφων. Η στολή αναμένεται να υποστεί εξαντλητικά τεστ στις εγκαταστάσεις του διαστημικού κέντρου Johnson στο Χιούστον, σε συνθήκες που να μοιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με εκείνες που επικρατούν στον Κόκκινο Πλανήτη.

Όπως έγινε γνωστό, δεν έχουν ακόμη επιλεγεί τα υλικά από τα οποία θα κατασκευαστεί η στολή στην τελική της μορφή. Σίγουρα, θα είναι από πλευράς υλικών πολύ διαφορετική από αυτή που χρησιμοποιούν σήμερα οι αστροναύτες σε διαστημικούς περιπάτους.

Θα δοκιμαστούν υλικά που να μπορούν να προστατεύουν το ανθρώπινο σώμα από τα χτυπήματα μικρομετεωριτών, μιας και ο Άρης δεν διαθέτει την προστατευτική ατμόσφαιρα της Γης και από την επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία. Όπως ανέφερε η NASA, η συγκεκριμένη στολή, μετά τη δοκιμή νέων υλικών, θα δώσει τη θέση της στην Ζ3 η οποία εκτιμάται ότι θα είναι αυτή που θα φορούν οι πρώτοι άνθρωποι στον Άρη.

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5114814/to-prwtotypo-ths-stolhs-poy-tha-foroyn-oi-prwtoi-astronaytes-ston-arh-paroysiase-h-nasa/

[Erisian]

toy story μου θυμίζει!

[trex]

Νέα εικόνα του Φόβου, όπως φαίνεται από τον Άρη στον ουρανό τη νύχτα, από το Curiosity

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/curiosity.html

[trex]

Ενεργό πεδίο θινών στον Άρη

 

Nili Patera, είναι ένα από τα πιο ενεργά πεδία θινών στον Άρη.

Ως εκ τούτου, παρακολουθείται συνεχώς με τη φωτογραφική μηχανή του HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment/Πείραμα Υψηλής Ανάλυσης Απεικόνισης Επιστήμης), ένα μέσο της επιστήμης πάνω στο Mars Reconnaissance σε τροχιά, της NASA, με μια νέα εικόνα που λαμβάνεται περίπου κάθε έξι εβδομάδες.

 

Με την παρακολούθηση των αλλαγών των θινών, μπορούμε να καθορίσουμε πώς οι άνεμοι ποικίλλουν εποχιακά και από έτος σε έτος.

Η παρατήρηση αυτή είναι μία από τις πιο πρόσφατες φωτογραφίες του Nili, και αποκτήθηκε στις την 1η Μαρτίου 2014.

Σε σύγκριση με μια εικόνα που λήφθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2012, οι αλλαγές είναι προφανείς.

Οι κυματισμοί στις αμμοθίνες έχουν μετακινηθεί, καθώς ορισμένα από τα όρια των αμμόλοφων, όπως ο ένας πάνω αριστερά.

Νέες κατολισθήσεις στο υπήνεμο πρόσωπο της κεντρικής θίνας είναι εμφανείς.

 

Οι αλλαγές αυτές, σε μόλις 16 μήνες (και οι αλλαγές της λεπτότερης χρονικής κλίμακας έχουν παρατηρηθεί σε μόλις δύο εβδομάδες), καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του ανέμου στην τροποποίηση του τοπίου στον Άρη.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/blog-post_3755.html

[trex]

Γήινα μικρόβια «μπορούν να μολύνουν τον Άρη»

 

Πασαντίνα, Καλιφόρνια

Βακτήρια από ακραία περιβάλλοντα μπορούν να επιζήσουν ως λαθρεπιβάτες σε διαστημικά σκάφη και να αποικίσουν έτσι τον Άρη, δείχνουν πειράματα που εξέθεσαν μικρόβια για μήνες στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

 

Όλα τα διαστημικά σκάφη που προσεδαφίζονται στον Άρη αποστειρώνονται προσεκτικά με υπεριώδες φως και υπεροξείδιο του υδρογόνου, ωστόσο οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι η διαδικασία ίσως δεν είναι απόλυτα αξιόπιστη.

 

Οι τρεις νέες μελέτες που δημοσιεύονται στο Astrobiology Journal εστιάζονται στα βακτήρια που παράγουν σπόρια, εξαιρετικά ανθεκτικές δομές που επιτρέπουν την επιβίωση των μικροβίων στην ξηρασία ή άλλες σκληρές συνθήκες.

 

Στο πρώτο πείραμα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν σπόρια του βακτηρίου Bacillus pumilus SAFR-32, τα οποία ήταν γνωστό ότι αντέχουν τόσο στην υπεριώδη ακτινοβολία όσο και στο υπεροξείδιο του υδρογόνου. Τα σπόρια επέζησαν για 30 λεπτά σε εργαστηριακές συνθήκες που προσομοιώνουν την επιφάνεια του Άρη, ενώ άλλα βακτήρια άντεχαν για μόλις 30 δευτερόλεπτα.

 

Σπόρια του ίδιου βακτηρίου εκτέθηκαν επίσης στο Διάστημα στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, ορισμένα σπόρια επέζησαν για 18 μήνες» αναφέρει ο Καστούρι Βενκατεσβάραν του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

 

Η εργαστηριακή εξέταση των σπορίων μετά την επιστροφή τους στη Γη έδειξε αυξημένες συγκεντρώσεις πρωτεϊνών που προσφέρουν αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία.

 

Στη δεύτερη μελέτη, σπόρια του B.pumillus SAFR-32, καθώς και σπόρια ενός άλλου ανθεκτικού βακτηρίου, του B.subtilis 168, εκτέθηκαν σε μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας και ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), καθώς και σε εργαστηριακές συνθήκες που προσομοιώνουν το περιβάλλον του Άρη. Τα περισσότερα σπόρια καταστράφηκαν, ωστόσο όσα βρίσκονταν προστατευμένα από την ακτινοβολία επέζησαν.

 

Τα αποτελέσματα, αναφέρουν οι ερευνητές, δείχνουν ότι γήινα μικρόβια θα μπορούσαν να επιζήσουν ενός ταξιδιού στον Άρη αρκεί να βρίσκονται σε κάποιο σημείο που προφυλάσσεται από την ηλιακή ακτινοβολία.

 

Η τρίτη μελέτη εστιάστηκε σε μικρόβια που αναπτύσσονται κανονικά πάνω ή μέσα σε πετρώματα, τα οποία επέζησαν στο εξωτερικό του ISS για τον ενάμισι χρόνο που κράτησε το πείρα,α.

 

Οι ερευνητές πιστεύουν πάντως ότι τα μικρόβια αυτά θα επιζούσαν στο Διάστημα επ' αόριστον.

 

Εκτιμούν μάλιστα ότι τα αποτελέσματα της μελέτης προσφέρουν στήριξη στη θεωρία της «λιθοπανσπερμίας», σύμφωνα με την οποία η ζωή μπορεί να μεταφερθεί από πλανήτη σε πλανήτη από βράχους που εκτινάσσονται κατά την πρόσκρουση αστεροειδών και τελικά πέφτουν ως μετεωρίτες σε άλλους πλανήτες.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1391.html

[Explorer79]

"Σπόρια του ίδιου βακτηρίου εκτέθηκαν επίσης στο Διάστημα στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. «Προς μεγάλη μας έκπληξη, ορισμένα σπόρια επέζησαν για 18 μήνες» αναφέρει ο Καστούρι Βενκατεσβάραν του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, μέλος της ερευνητικής ομάδας. "

 

 

Χωρις καθολου οξυγονο πως επιβιωνουν;

[trex]

Θερμοκήπια στον Άρη έως το 2020

 

Υπάρχει ζωή στον πλανήτη Άρη; Το Κέντρο Ερευνών Ames των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να μη δίνει απάντηση στο ερώτημα, προτείνει ωστόσο της αποστολή γήινης ζωής στον «κόκκινο πλανήτη».

Η πρόταση προς τη NASA αφορά την αποστολή φυτών στην επιφάνεια του Άρη, σε συνδυασμό με την επόμενη ερευνητική αποστολή. Πρόκειται για το πρόγραμμα MPX (Mars Plant Experiment) το οποίο θα εξετάσει κατά πόσο γήινη μορφή ζωής μπορεί να διαχειριστεί την έλλειψη βαρύτητας και τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας του Άρη.

Φυσικά δεν πρόκειται να εμφυτευθούν φυτά στην επιφάνεια του Άρη. Αντίθετα, το σχέδιο προβλέπει τη χρήση τροποποιημένων πλαισίων μικρό-δορυφόρων CubeSat, τα οποία θα παίξουν το ρόλο θερμοκηπίων.

Εκεί θα τοποθετηθούν περί τους 200 σπόρους του φυτού Arabidopsis (συγγενικό του φυτού της μουστάρδας και του κοινού λάχανου) και θα εγκλειστεί γήινος αέρας. Στη συνέχεια τα πλαίσια θα τοποθετηθούν στην επιφάνεια των διαστημικών οχημάτων που εξερευνούν τον Άρη, από τα οποία θα λαμβάνουν και τη σχετική ενυδάτωση.

Το εν λόγω πείραμα προβλέπεται να εξετάσει κατά πόσο τα φυτά θα μπορέσουν να αναπτυχθούν και να παραμείνουν ζωντανά. Γενικότερα, το MPX θα αποτελέσει το επόμενο βήμα στην εκτίμηση του κατά πόσο μπορεί να εποικιστεί ο πλανήτης Άρης.

Το πρόγραμμα ωστόσο παραμένει ακόμη στο στάδιο της πρότασης προς την αμερικανική διαστημική υπηρεσία. Άλλωστε, η επόμενη αποστολή διαστημικού οχήματος που θα βρεθεί στην επιφάνεια του Άρη αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2020-2021. Έτσι, η NASA εξετάζει διάφορες προτάσεις από ένα σύνολο 58 διαφορετικών οργάνων που θα μπορούσαν να μεταφερθούν στην εν λόγω μελλοντική αποστολή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Curiosity, το όχημα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον Άρη, διαθέτει μόλις δέκα επιστημονικά όργανα, οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι από τις 58 προτάσεις πολύ λιγότερες θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν το πολυπόθητο διαστημικό ταξίδι.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/2020.html

[Δροσος Γεωργιος]

Ενας κατακλυσμός στον Αρη μας οδηγει σε εξωγηινη ζωη.

Μικροβιακή ζωή μπορεί να κρύβεται σε πάγους κάτω από τα τεράστια κανάλια που παρατηρούνται στην επιφάνεια του Άρη, υποστηρίζει νέα μελέτη Ολλανδών επιστημόνων.

Η νέα δουλειά δείχνει ότι τα κανάλια δημιουργήθηκαν από τεράστιες πλημμύρες, στον κόκκινο πλανήτη, οι οποίες δεν αποκλείεται να μετέφεραν σκληραγωγημένους ζωντανούς οργανισμούς.

Ο Άρης, τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των επιστημών του διαστήματος, αποτελώντας όχι μόνο πεδίο ερευνών, για την εύρεση εξωγήινης ζωής, αλλά και πιθανό προορισμό για εποίκηση, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Παράλληλα, οι μελέτες που υποστηρίζουν ότι οι ενδείξεις πως ο κόκκινος πλανήτης, κάποτε, φιλοξενούσε ή φιλοξενεί, ακόμα, ζωή όλο και πληθαίνουν. Τώρα, μία νέα επιστημονική δουλειά έρχεται να στηρίξει μία ακόμα θεωρία που κινείται προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Πρόκειται για μελέτη Ολλανδών επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία, ο Άρης, πριν από εκατομμύρια χρόνια, βίωσε μία κολοσσιαία πλημμύρα, όταν ο πάγος που κάλυπτε μία λίμνη άνοιξε, και το νερό που συγκρατούνταν από κάτω όρμησε προς την επιφάνεια.

Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο σενάριο είναι το γεγονός ότι υπαινίσσεται πως, κάποτε, στον γειτονικό πλανήτη, υπόγειες λίμνες, όπως αυτή της θεωρίας, αποτελούσαν καταφύγιο για μικρόβια, τα οποία μπορεί, ακόμα και σήμερα, να βρίσκονται αδρανή, σε πάγο στο υπέδαφος.

Στο παρελθόν, ορισμένες περιοχές στον Άρη έχουν χαρακτηριστεί ως η πηγή τεράστιων καναλιών εκροής. Μέχρι σήμερα, τέσσερα σενάρια έχουν προταθεί για να εξηγήσουν τη δημιουργία τους. Η νέα μελέτη ελέγχει αυτά τα σενάρια, με αναλύσεις εικόνων και υψομετρικών δεδομένων.

Η βασική θεωρία πίσω από τα σενάρια λέει ότι στα εν λόγω κανάλια που έχουν παρατηρηθεί στον Άρη, και τα οποία φαίνεται να προέρχονται από κρατήρες που δημιουργήθηκαν από συγκρούσεις με άλλα ουράνια σώματα, έρεαν με ορμή τεράστιες ποσότητες νερού.

Ωστόσο, το έδαφος στο οποίο βρίσκονται χρονολογείται από μία εποχή που ο Άρης εξελισσόταν στην κρύα έρημο που γνωρίζουμε σήμερα. Οι συνθήκες, επομένως, ήταν ακατάλληλες για την ύπαρξη νερού. Από που ήρθε, λοιπόν, το νερό που εκτιμάται ότι τα σχημάτισε;

Για να απαντήσουν στο ερώτημα, ο Manuel Roda του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης και η ομάδα του, εξέτασαν τον κρατήρα Aram Chaos και το κανάλι του, το οποίο έχει πλάτος 10 χιλιομέτρων και βάθος 2 χιλιομέτρων, και οδηγεί μακριά από εκείνον.

Η ομάδα πίστευε ότι μία λίμνη γέμιζε τον κρατήρα, όταν ο Άρης ήταν ακόμα ζεστός, η οποία, καθώς ο πλανήτης ψύχονταν, πάγωσε και, σιγά-σιγά, καλύφθηκε από ένα στρώμα ιζημάτων. Την επόμενη περίοδο, ο παγιδευμένος πάγος ζεσταινόταν από τη γεωθερμική ενέργεια από κάτω του.

Παρόλο που, έτσι, τα πιο χαμηλά επίπεδα της παγωμένης λίμνης άρχισαν να λιώνουν, το υγρό σώμα που δημιουργήθηκε παρέμενε παγιδευμένο. Ωστόσο, χιλιάδες χρόνια μετά, το στρώμα ιζημάτων κατέρρευσε ξαφνικά, σπάζοντας τον πάγο και επιτρέποντας στο νερό να ξεχυθεί στην επιφάνεια.

Πράγματι, οι μορφολογικές και γεωλογικές αναλύσεις της ομάδας έδειξαν μία μεγάλης κλίμακας κατάρρευση και καθίζηση ολόκληρης της περιοχής του κρατήρα, πριν από εκατομμύρια χρόνια, η οποία είναι συνεπής με τη θεωρία ότι από εκεί υπήρξε μία μαζική έξοδος υγρού νερού.

Μάλιστα, για το χάραγμα του καναλιού στον Aram Chaos, ο Roda και η ομάδα του υπολόγισαν ότι θα χρειάστηκε να έρεαν μέσα του, σχεδόν, 90 χιλιάδες κυβικά χιλιόμετρα νερού, για περίοδο, στη μέγιστη περίπτωση, 10 ημερών! Ένα πραγματικά καταστροφικό πέρασμα.

Επομένως, το παραπάνω σενάριο, τώρα, έχει τα γεωλογικά και υδρολογικά στοιχεία που δείχνουν ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί, κατά τη διάρκεια της πρώιμης ιστορίας του Άρη. Και τα αποτελέσματα της νέας μελέτης μπορεί, επίσης, να αποτελούν έναν καλό οιωνό, στο κυνήγι για εξωγήινη ζωή.

Ξέρουμε ότι παγωμένα περιβάλλοντα στη Γη μπορούν να φιλοξενούν μικρόβια, που καταφεύγουν σε μία αδρανή κατάσταση, για χιλιάδες χρόνια, αναβιώνοντας μόνο όταν το κλίμα αναθερμανθεί. Οπότε, δεν αποκλείεται, στον Άρη, να συμβαίνει κάτι παρόμοιο.

Συγκεκριμένα, η νέα έρευνα προτείνει ότι, στην περίπτωση του Aram Chaos, το υγρό μέρος της παγωμένης λίμνης μπορεί να ήταν το σπίτι σκληραγωγημένων μικροβίων, τα οποία ελευθερώθηκαν με το σπάσιμο του πάγου, και κινήθηκαν στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

Εκεί, λόγω του ψυχρού κλίματος, πιθανότατα να πάγωσαν ξανά, μαζί με το νερό που τα μετέφερε, και να καλύφθηκαν, στο πέρασμα των αιώνων, από ιζήματα. Ίσως, λοιπόν, σε αυτά τα κανάλια εκροής, αρειανά μικρόβια να μας περιμένουν να ανοίξουμε μία τρύπα, να πάρουμε ένα δείγμα πάγου και να τα επαναφέρουμε στη ζωή.

*Οι φωτογραφίες δεν είναι πραγματικές - Αποτελούν τυχαίες καλλιτεχνικές απεικονίσεις*

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%BF%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%B3%CE%AE%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE

[Δροσος Γεωργιος]

Πως ήταν ο Αρης πριν 4 δισ.χρόνια.

Μπορεί σήμερα ο Άρης να είναι ένας ψυχρός και έρημος πλανήτης αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν πως στο (μακρινό) παρελθόν δεν ήταν έτσι τα πράγματα…

Συγκεκριμένα, πολλοί επιστήμονες εκτιμούν πως πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν εντελώς διαφορετικός και έμοιαζε αρκετά με τη Γη.

Για να στηρίξουν αυτούς τους ισχυρισμούς, το εργαστήριο Goddard Conceptual Image Lab της NASA δημιούργησε ένα video που παρουσιάζει πώς ήταν ο Άρης εκείνη την εποχή βάσει των στοιχείων που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα.

Όπως εξηγεί ο Δρ. Joseph Grebowsky από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard, στον Άρη υπάρχουν κανάλια τα οποία, όπως και στη Γη, παρουσιάζουν σημάδια διάβρωσης από τη ροή του νερού. Μάλιστα υπάρχουν κρατήρες συνδεδεμένοι με κανάλια που μετατράπηκαν σε λίμνες και υπέστησαν διάβρωση από το νερό πριν 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Όπως επισημαίνει ο επιστήμονας, στην επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ορυκτά που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με την παρουσία νερού, όπως για παράδειγμα ο αιματίτης και ο άργιλος. Αν κάποτε στον Άρη υπήρχε υγρό νερό, τότε η ατμόσφαιρά του θα έπρεπε να έχει διαφορετικό, θερμότερο κλίμα.

Τα σύννεφα που κινούνται γρήγορα στο video δείχνουν την πάροδο του χρόνου και τη μεταβολή από θερμό σε ένα παγωμένο, ξηρό κλίμα. Οι λίμνες ξηραίνονται και παγώνουν, ενώ η ατμόσφαιρα αλλάζει και ο ουρανός από γαλάζιος γίνεται ροζ, όπως οι εικόνες που έχουμε από τον Άρη σήμερα.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτό το ευνοϊκό κλίμα διήρκησε αρκετά ώστε να γεννηθεί ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη. «Τα μόνα άμεσα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής στην ιστορία της εξέλιξης ενός πλανήτη είναι αυτά που συγκεντρώνουμε μελετώντας τη Γη», δήλωσε ο Δρ. Grebowsky.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-4-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[trex]

Το Rover της NASA αποκτά Αρειανή θέα από την κορυφογραμμή

 

Το χείλος γύρω από τον κρατήρα Endeavour στον Άρη, υποχωρεί προς το νότο, στη συνέχεια εκτείνεται γύρω στα ανατολικά της θέας που λαμβάνεται από το Rover Opportunity.

Η θέα είναι από ψηλά στο νότιο άκρο της "κορυφογραμμής Murray" τμήμα του δυτικού χείλος του κρατήρα.

 

Η εικόνα ενώθηκε από πολλαπλές εκθέσεις που λαμβάνονται από την πανοραμική κάμερα του Opportunity (Pancam) τον Απρίλιο.

Δείχνει τις θέσεις κατά μήκος του χείλους που το rover έχει φτάσει, και μπορεί να εξερευνηούν στο μέλλον.

 

Οι συνιστώσα των εικόνων για αυτό το 360 μοιρών πανόραμα, λήφθηκε από την κάμερα πλοήγησης του Opportunity Mars Rover Εξερεύνησης της NASA, μετά, που το rover διένυσε περίπου 97 πόδια (29,5 μέτρα) κατά τη διάρκεια της αποστολής 3.642 Αριανής ημέρας, ή sol (22 Απριλίου 2014).

Το rover κατευθύνθηκε νοτιοδυτικά αυτή την ηλιακή μέρα, έτσι ώστε τα ίχνη της διαδρομής από αυτή τη θέση στο τέλος της οδήγησης, υποχωρούν προς τα βορειοανατολικά.

Για την κλίμακα, η απόσταση μεταξύ των δύο παράλληλων διαδρομών είναι περίπου 3,3 πόδια (1 μέτρο).

 

Η θέση είναι ακριβώς δυτικά της κορυφογραμμής του δυτικού χείλους του κρατήρα Endeavour.

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/rover-nasa.html

[trex]

Η κατασκευή αναμένεται να αρχίσει για το Mars Lander της NASA, προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2016

 

Η NASA και οι διεθνείς εταίροι της έχουν πλέον το πράσινο φως για να ξεκινήσουν την κατασκευή μιας νέας διαστημοσυσκευής για τον Άρη, αφού ολοκλήρωσαν με επιτυχία την κρίσιμης σημασίας αναθεώρηση σχεδιασμού, την Παρασκευή.

 

Η αποστολής της NASA (Interior Exploration Using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport///Εσωτερική Εξερεύνηση, Χρησιμοποιώντας Σεισμική Έρευνα, Γεωδαισίας και Μεταφορά Θερμότητας (InSight)) (Διορατικότητα).

Η αποστολή θα διερευνήσει το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες σαν τη Γη και πως ανέπτυξαν την πολυεπίπεδη εσωτερική δομή του πυρήνα, μανδύα και φλοιού, συλλέγοντας πληροφορίες σχετικά με αυτές τις εσωτερικές ζώνες με τη χρήση μέσων που ποτέ πριν δεν χρησιμοποιήθηκαν στον Άρη.

 

Η αποστολή InSight, θα ξεκινήσει από το Vandenberg, βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, στην ακτή της κεντρικής Καλιφόρνιας κοντά στο Lompoc, τον Μάρτιο του 2016.

Αυτή θα είναι η πρώτη διαπλανητική αποστολή που ξεκίνησε ποτέ από την Καλιφόρνια.

Η αποστολή θα συμβάλει στην ενημέρωση του οργανισμού για τον στόχο, στέλνοντας επανδρωμένη αποστολή στον Άρη τη δεκαετία του 2030.

 

Οι επικεφαλής της ομάδας InSight, παρουσίασαν τα αποτελέσματα της αποστολής σχεδιασμού την περασμένη εβδομάδα σε μια αναθεώρηση του σκάφους της NASA, η οποία ενέκρινε την προώθηση στο επόμενο στάδιο της προετοιμασίας.

 

"Οι εταίροι μας σε όλο τον κόσμο έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο σε αυτό το σημείο και είναι πλήρως προετοιμασμένοι για να παραδώσουν το υλικό τους για την ενσωμάτωση του συστήματος ξεκινώντας αυτό το Νοέμβριο που είναι το επόμενο σημαντικό ορόσημο για το έργο," δήλωσε ο Tom Hoffman, Διαχειριστής του Έργου InSight του Προγράμματος της NASA, Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL), Πασαντίνα, Καλιφόρνια.

"Κινούμαστε τώρα στο να φτιάξουμε το σχεδιασμό και την ανάλυση για την οικοδόμηση τη δοκιμή του υλικού και του λογισμικού που θα φτάσει στον Άρη καθώς και να συλλέξουμε στοιχεία που χρειαζόμαστε για την επιτυχία της αποστολής."

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/05/mars-lander-nasa-2016.html

[trex]

Γιγάντιος μεταλλικός μετεωρίτης βρέθηκε στον Άρη

 

Γιγάντιος μεταλλικός μετεωρίτης βρέθηκε στον Άρη από το Curiosity Rover της NASA.

Από την κάμερα του Curiosity rover (Mastcam) R ηλιακή μέρα ή sol 640, εικόνα νικελίου-σιδήρου του μετεωρίτη στον Άρη

 

http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9774.html

[trex]

Δελτίο καιρού για τον πλανήτη Άρη

 

Tο κρύο του Άρη τελικά δεν είναι τόσο τσουχτερό όσο θα περίμενε κανείς: ένα καλοκαιρινό απόγευμα στον ισημερινό του πλανήτη, με θερμοκρασία που δεν ξεπερνά τους -20 βαθμούς Κελσίου, περιέργως θα έδινε την αίσθηση ενός χειμωνιάτικου απογεύματος στην Αγγλία, αποκαλύπτουν νέοι υπολογισμοί.

 

Όπως επισημαίνει στη μελέτη του ο καναδός φυσικός περιβάλλοντος Ράνταλ Οζέφσκι, οι ενδείξεις του θερμομέτρου στον Άρη θα ήταν εντελώς παραπλανητικές για τους γήινους.

 

Ο βασικός λόγος είναι ότι η ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη είναι 100 φορές πιο αραιή και περιορίζει την απώλεια θερμότητας από το σώμα λόγω του ανέμου.

 

Είναι βέβαια σαφές ότι ο Άρης είναι κρύος, αφού η μέση θερμοκρασία του δεν ξεπερνά τους -63 βαθμούς Κελσίου, συγκριτικά με 14 βαθμούς στη φιλόξενη Γη. Ακόμα και στους τροπικούς, η θερμοκρασία μπορεί να πέσει τη νύχτα στους -90 βαθμούς, ενώ ακόμα και στην καλοκαιρινή λιακάδα το θερμόμετρο δεν ξεπερνά τους +35 βαθμούς.

 

Όπως αναφέρει ο Δρ Οζέφσκι στην επιθεώρηση Bulletin of the American Meteorological Society, οι μετρήσεις του θερμομέτρου θα ήταν παραπλανητικές επειδή η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια του Άρη είναι μόλις το 1% της ατμοσφαιρικής πίεσης στη Γη στο επίπεδο της θάλασσας. Για να αναπνεύσει κανείς τόσο αραιό αέρα στη Γη, θα έπρεπε να ανέβει σε ύψος 32 χιλιομέτρων.

 

Ο αραιός αέρας δεν απορροφά τόσο μεγάλες ποσότητες θερμότητας από το ανθρώπινο σώμα, κι αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος στην επιφάνεια του Άρη δεν θα ένιωθε το λεγόμενο ψύχος του ανέμου, δηλαδή την επιπλέον ψύξη που προκαλεί ο άνεμος.

 

Ακόμα κι όταν οι άνεμοι στον Άρη πνέουν με ταχύτητα 100 χιλιομέτρων την ώρα, όπως συμβαίνει στις σαρωτικές αμμοθύελλες του πλανήτη, οι άνθρωποι σχεδόν δεν θα ένιωθαν το αγιάζι.

 

Ο Οζέφσκι στη μελέτη του επιχειρεί να μετατρέψει τις ενδείξεις του θερμόμετρου στον Άρη σε κάτι που έχει περισσότερο νόημα για εμάς στη Γη. Και τα αποτελέσματα των υπολογισμών του προκαλούν έκπληξη.

 

Το χειμώνα, η μέση θερμοκρασία στη νότια Αγγλία είναι 4 βαθμοί Κελσίου και η μέση ταχύτητα ανέμου 23 χιλιόμετρα την ώρα. Σε συνδυασμό, οι δύο αυτοί παράγοντες θα έδιναν την αίσθηση ότι θερμοκρασία είναι 0 βαθμοί.

 

Περιέργως, την ίδια αίσθηση θα είχε κανείς αν βρισκόταν το καλοκαίρι στην περιοχή όπου προσεδαφίστηκε το 1997 η αποστολή Pathfinder, μια περιοχή στην οποία η μέση θερμοκρασία είναι -14 βαθμοί Κελσίου και η μέση ταχύτητα ανέμου 14 χλμ/ώρα. Σε αυτή την περίπτωση η αισθητή θερμοκρασία υπολογίζεται στην εντυπωσιακή θερμοκρασία του ενός βαθμού Κελσίου.

 

Ομοίως, η αισθητή θερμοκρασία στη χειμωνιάτικη Μινεάπολη της Μινεσότα, όπου η μέση θερμοκρασία είναι -8,1 βαθμοί και ο παγωμένος άνεμος φυσά με ταχύτητα 16,5 χλμ/ώρα, είναι -15 βαθμοί Κελσίου, μόλις έναν βαθμό υψηλότερη από τη μέση θερμοκρασία του Άρη σε συνθήκες άπνοιας.

 

Παρόλο όμως που το ψύχος ανέμου είναι σχεδόν αμελητέο, ο κίνδυνος υποθερμίας παραμένει υπαρκτός, καθώς οι αστροναύτες θα είχαν να αντιμετωπίσουν την απώλεια θερμότητας λόγω της εκπομπής υπέρυθρης ακτινοβολίας από τα σώματά τους. Για να παραμείνουν ζεστοί, θα έπρεπε να φορούν στολές με ανακλαστικά υλικά στο εσωτερικό τους.

 

Ακόμα κι έτσι, όμως, η αίσθηση του κρύου μπορεί να παραμένει. Όπως επισημαίνει ο Οζέφσκι, «το να πιάσει κανείς μια πέτρα που βρίσκεται στη σκιά θα ήταν σαν να έπιανε ένα κομμάτι ξηρού πάγου».

 

http://physicsgg.me/2014/06/12/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7/