Πλανήτης Κρόνος.

[Δροσος Γεωργιος]

Πώς σχηματίστηκαν οι δακτύλιοι του Κρόνου.

Οι λαμπεροί δακτύλιοι του Κρόνου αποτελούσαν ένα μεγάλο αίνιγμα για τους επιστήμονες, ήδη από τον καιρό του Γαλιλαίου, ο οποίος τους παρατήρησε πρώτος γύρω στα 1610. Ο ίδιος αρχικά πίστεψε ότι επρόκειτο για έναν τριπλό πλανήτη, διότι μπορούσε να παρατηρήσει μόνο δύο ασύμμετρες φωτεινές εστίες, μια από κάθε πλευρά του πλανήτη. Τότε στα 1665 ο Christian Huygens πρότεινε ότι αυτές οι εστίες φωτός ήταν στην πραγματικότητα ένα επίπεδο σύστημα δακτυλίων που περιστρεφόταν γύρω από τον ισημερινό του πλανήτη.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι δακτυλίους διαθέτουν και οι 4 αέριοι γιγάντιοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος – Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας – αν και μόνο του Κρόνου είναι εμφανείς όταν παρατηρούμε από τη Γη.

Αντίθετα με την εμφάνισή τους, δεν πρόκειται για συμπαγείς δακτυλίους ή δίσκους. Αποτελούνται μάλλον από μυριάδες κομματάκια πάγου, βράχων και σκόνης. Στην περίπτωση των λαμπερών ορατών δακτυλίων του Κρόνου, αυτοί αποτελούνται από περισσότερο πάγο, ο οποίος και ανακλά έντονα το ηλιακό φως. Επιπρόσθετα, ενώ οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι φαρδιοί, των άλλων πλανητών είναι σημαντικά λεπτότεροι.

Οι δακτύλιοι του Κρόνου πιθανόν παριστάνουν μια σφοδρή σύγκρουση ενός φεγγαριού του από πάγο, η οποία άφησε τα υπολείμματά της πολύ κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη, ο οποίος με την έλξη του δεν τα άφησε να διαφύγουν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι η Γη έχει επίσης το δικό της "σύστημα δακτυλίων" από διαστημικά σκουπίδια και υπολείμματα παλαιών δορυφόρων και άλλων κατεστραμμένων διαστημικών οχημάτων.

Οι δακτύλιοι συνήθως έχουν μηδαμινά αποτελέσματα στους πλανήτες, εκτός ίσως ως αποθήκες διαττόντων αστέρων, όταν το υλικό των δακτυλίων προοδευτικά πέφτει μέσα στην ατμόσφαιρα καθώς διασπάται με την πάροδο του χρόνου. Αν και οι δακτύλιοι είναι πολύ μεγάλοι, δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου μάζα συγκρινόμενοι με τους πλανήτες.

Ο σχηματισμός των δακτυλίων του Κρόνου

Η Αμερικανή αστροφυσικός Robin Canup πάντως, με προσομοιώσεις στον υπολογιστή, απέδειξε ότι οι δακτύλιοι του Κρόνου και οι μικροί δορυφόροι από πάγο θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί κατά την προσέγγιση ενός γιγάντιου δορυφόρου του Κόκκινου Πλανήτη σε αυτόν. Καθώς τον πλησίαζε, οι τεράστιες παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκούσε ο Κρόνος στο δορυφόρο θα πρέπει να «ξήλωσαν» τις εξωτερικές του στοιβάδες, οι οποίες αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από πάγο και δημιούργησαν εν τέλει το σύστημα δακτυλίων του και ορισμένους μικρούς εσωτερικούς δορυφόρους.

Αντίθετα, ο βραχώδης πυρήνας του αρχικού δορυφόρου θα πρέπει να παρέμεινε συμπαγής, καταλήγοντας να πέσει πάνω στον Κρόνο. Ενδεχομένως μάλιστα η βίαιη αυτή διαδικασία να συνέβη περισσότερες από μία φορές. Γιατί, όπως υποστηρίζει η Canup, είναι πολύ πιθανό ο αρχέγονος Κρόνος να περιβαλλόταν από περισσότερους γιγάντιους δορυφόρους στο μέγεθος του Τιτάνα. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε φορά που γινόταν αυτή η διαδικασία το προηγούμενο σύστημα δακτυλίων που σχηματιζόταν γύρω από τον Κρόνο καταστρεφόταν για να αντικατασταθεί από ένα νέο.

Βάσει όλων αυτών, το σύστημα δακτυλίων που τώρα παρατηρούμε στον Κρόνο δεν είναι παρά τα παγωμένα συντρίμμια του τελευταίου γιγάντιου δορυφόρου που κατάπιε ο πλανήτης.

Και άλλοι αστροφυσικοί θεωρούν πολύ πιθανή αυτή την ερμηνεία, που ίσως επιβεβαιωθεί όταν το 2017 η διαστημοσυσκευή Cassini της NASA, η οποία βρίσκεται από το 2004 σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, πλησιάσει πολύ κοντά στους δακτυλίους.

Η διεξοδική μελέτη των δακτυλίων του Κρόνου, θα επιτρέψει στους αστροφυσικούς να προσδιορίσουν τη μάζα και την ηλικία τους. Τότε θα διαπιστώσουμε αν οι δακτύλιοι είναι πράγματι ηλικίας 4,5 δισεκατομμυρίων ετών, όπως προκύπτει από το μοντέλο της Robin Canup.

Τέλος, οι δακτύλιοι του Δία , του Ουρανού και του Ποσειδώνα πιθανά δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα συγκρούσεων μετεωριτών επάνω στους μικρότερους εσωτερικούς δορυφόρους των πλανητών αυτών. Σκόνη και βραχώδη κατάλοιπα εκτινάχθηκαν τότε από τις επιφάνειες των δορυφόρων και συνέχισαν να περιφέρονται γύρω από τον πλανήτη για αρκετό χρόνο. Πράγματι έχουμε ενδείξεις από παρατηρήσεις από το διαστημικό παρατηρητήριο Γαλιλαίος, που περιφέρεται γύρω από τον Δία, ότι το υλικό των δακτυλίων ακολουθεί απευθείας τα ίχνη τριών από τους μικρότερους εσωτερικούς δορυφόρους.

[Δροσος Γεωργιος]

Κοσμικό εργαστήριο οι δακτύλιοι του Κρόνου.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι που περιβάλλουν τον Κρόνο είναι μια απόλυτα γαλήνια διαστημική θάλασσα κοσμικής ύλης. Ωστόσο, το διαστημικό σκάφος Cassini που τα τελευταία χρόνια μελετά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του, αποκάλυψε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Αρχικά διαπιστώθηκε ότι οι δακτύλιοι αποτελούνται από αμέτρητα μικρότερα και μεγαλύτερα παγωμένα κομμάτια ύλης και ότι μέσα τους υπάρχει συνεχής και έντονη δραστηριότητα. Οι τελευταίες παρατηρήσεις δείχνουν ότι τα όσα συμβαίνουν στα δαχτυλίδια του Κρόνου μπορούν αποκαλύψουν σημαντικά στοιχεία για διάφορα κοσμικά φαινόμενα.

Συγκεκριμένα η μελέτη των δακτυλίων του Κρόνου μπορεί να υποδείξει στους επιστήμονες το πώς πραγματοποιείται η συγκέντρωση και συνένωση ύλης από τους αστρικούς δίσκους οδηγώντας τελικά στον σχηματισμό των πλανητών.

Συγκρουσιακό περιβάλλον

«Η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε ότι οι δακτύλιοι του Κρόνου ήταν μια ατάραχη, ειρηνική κοινωνία που τίποτε δεν συνέβαινε ποτέ. Όπως αποδεικνύεται, αυτό ήταν μια λανθασμένη εκτίμηση αφού υπάρχει πολύ έντονη δραστηριότητα με συνεχείς συγκρούσεις αντικειμένων που μεταβάλλουν τη μορφή και την ισορροπία των δακτυλίων» αναφέρει ο Λάρι Εσπόζιτο, ερευνητής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο που εδώ και χρόνια μελετά μαζί με συνεργάτες του τα δαχτυλίδια του Κρόνου.

Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που στέλνει το Cassini ο Εσπόζιτο και η ομάδα του πιστεύουν ότι βρήκαν την αιτία των συγκρούσεων που λαμβάνουν χώρα στα δαχτυλίδια. Στο εσωτερικό των δακτυλίων συγκρούονται συνεχώς μεγάλες παγωμένες μάζες ύλης που έχουν διάμετρο 200 - 2000 μέτρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι συγκρούσεις αυτές διαρκούν από λίγες ώρες ως μερικούς μήνες.

Ο δορυφορικός μηχανισμός

Ο Εσπόζιτο και οι συνεργάτες του μελέτησαν τις κινήσεις αυτών των παγωμένων μαζών ύλης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δημιουργοί αλλά και καταστροφείς τους είναι ορισμένα από τα φεγγάρια του Κρόνου. Οι προσομοιώσεις που έκαναν οι ερευνητές δείχνουν ότι οι δορυφόροι του Κρόνου που βρίσκονται κοντά του όπως ο Μίμας και ο Προμηθέας εισέρχονται στις παρυφές των δακτυλίων του πλανήτη κατά την τροχιακή τους κίνηση.

Η βαρυτική έλξη των δορυφόρων αρχικά έλκει την ύλη που βρίσκεται στους δακτυλίους «υποχρεώνοντάς» την να συνενώνεται και να δημιουργούνται έτσι διαφόρων μεγεθών μάζες ύλης. Καθώς οι μάζες αυτές μεγαλώνουν σε όγκο μέσα στους δακτυλίους δημιουργούν τη δική τους βαρυτική έλξη. Η έλξη αυτή με τη σειρά της επιταχύνει τα σωματίδια και την ύλη που περιβάλλουν τις μάζες.

Όταν μια μάζα ύλης φτάνει σε διάμετρο το ένα χιλιόμετρο τα σωματίδια που την περιβάλλουν κινούνται πλέον με πολύ μεγάλη ταχύτητα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να πέφτουν πάνω της και να τη διαλύουν.

Πρόκειται για μια διαδικασία που σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του σχηματισμού των πλανητών από τον δίσκο ύλης που δημιουργείται γύρω από τα νεογέννητα άστρα.

Η καταγωγή των δακτυλίων

Όσον αφορά την προέλευση των δακτυλίων του Κρόνου, δύο είναι οι βασικές υποθέσεις: σύμφωνα με την πρώτη δημιουργήθηκαν την ίδια περίπου εποχή που δημιουργήθηκε και ο πλανήτης από θραύσματα άλλων ουράνιων σωμάτων, τα οποία εγκλωβίστηκαν λόγω βαρυτικής έλξης σε αιώνια τροχιά γύρω από τον αέριο γίγαντα. Σύμφωνα με τη δεύτερη οι δακτύλιοι είναι απομεινάρια ενός η περισσότερων μεγάλων παγωμένων φεγγαριών που η βαρυτική έλξη του πλανήτη κατέστρεψε λίγο μετά τη δημιουργία τους.

Βίντεο:

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=430275&h1=true

[Δροσος Γεωργιος]

Το χρονικό μιας τερατώδους θύελλας στον Κρόνο.

Η πρώτη ανωμαλία που κατέγραψε το διαστημικό σκάφος Cassini ήταν μια μικρή, δυσδιάκριτη κηλίδα στην πυκνή ατμόσφαιρα του Κρόνου. Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, η μικροσκοπική δίνη εξελίχθηκε σε παγκόσμια καταιγίδα, η οποία τύλιξε τον πλανήτη για σχεδόν ένα χρόνο.

Όπως ο μεγάλος ξάδελφός του ο Δίας, ο Κρόνος είναι στην πραγματικότητα ένας βίαιος κόσμος. Οι χρωματιστές, σχεδόν στατικές ζώνες που διακρίνονται στην ατμόσφαιρά του είναι στην πραγματικότητα ρεύματα αερίων που κινούνται με ταχύτητα 600 χιλιομέτρων την ώρα.

Κάθε 20 με 30 χρόνια, όμως, γιγάντιες καταιγίδες αναστατώνουν αυτές τις ζώνες και σχηματίζουν χρωματιστούς στρόβιλους σε μεγάλο μέρος του πλανήτη.

H εξέλιξη της καταιγίδας από τον Δεκέμβριο του 2010 μέχρι τον Αύγουστο του 2011.

Στον Δία, μια καταιγίδα μεγαλύτερη σε μέγεθος από τη Γη, που έχει γίνει γνωστή ως η «Μεγάλη Ερυθρή Κηλίδα», μαίνεται χωρίς διακοπή εδώ και αιώνες. Στον Κρόνο, όμως, οι ατμοσφαιρικές διαταραχές αυτού του είδους είναι συνήθως πιο βραχύβιες.

Η τελευταία καταιγίδα που κατέγραψε το Cassini, η αποστολή της NASA που μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004, είχε ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια, αφού η ενεργή της περίοδος κράτησε 200 μέρες, μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Μάλιστα τα ταραγμένα σύννεφα που σχημάτισε παραμένουν ορατά στα μέσα Νοεμβρίου.

Η καταιγίδα εμφανίστηκε πέρυσι το Δεκέμβριο, περίπου στο μέσο του βόρειου ημισφαίριου, και σταδιακά επεκτάθηκε προς τα νότια σε μια απόσταση 15.000 χιλιομέτρων. Έκανε τελικά τον γύρο του πλανήτη καταπίνοντας μια έκταση 5 δισεκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

«Η καταιγίδα αυτή είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος τέρατος σε σχέση με όσα είχαμε δει προηγουμένως με το Cassini» σχολίασε ο Κούνιο Σαγιανάγκι, μέλος της ομάδας επεξεργασίας των εικόνων του Cassini στο Πανεπιστήμιο της Καλιφορνια στο Λος Άντζελες.

«Το γεγονός ότι αυτού του είδος τα ξεσπάσματα είναι περιοδικά, και εμφανίζονται στον Κρόνο κάθε 20 με 30 χρόνια, μάς λέει κάτι για το εσωτερικό του πλανήτη, αλλά είναι κάτι που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει» παραδέχεται.

«Η καταιγίδα στον Κρόνο μοιάζει περισσότερο με ηφαίστειο παρά με καιρικό σύστημα» προσθέτει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος μιας δεύτερης ομάδας απεικόνισης στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια.

«Η πίεση συνεχίζει να αυξάνεται για πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει η καταιγίδα» επισημαίνει.

[Δροσος Γεωργιος]

Εκπληκτικές εικόνες του Cassini από τον Κρόνο.

Η παρακάτω εικόνα ελήφθη στις 4 Ιανουαρίου 2012 από το διαστημικό σκάφος Cassini

http://en.wikipedia.org/wiki/Cassini%E2%80%93Huygens

και δόθηκε στη δημοσιότητα από τη NASA την περασμένη εβδομάδα. Βλέπουμε τους δακτυλίους του Κρόνου και τον δορυφόρο του Εγκέλαδο σαν μισοφέγγαρο. Διακρίνονται και οι θερμοπίδακες νερού

http://physicsgg.wordpress.com/2011/06/23/y%CF%80%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%89%CE%BA%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81/

στο Νότιο πόλο του Εγκέλαδου. Το Cassini όταν λήφθηκε η φωτογραφία απείχε περίπου 290000 χιλιόμετρα από τον Εγκέλαδο.

Το διαστημόπλοιο Cassini βρίσκεται σε τροχιά γύρω πλανήτη Κρόνο εξερευνώντας τον πλανήτη, τους δακτυλίους και τους δορυφόρους του από το 2004. Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται ο δορυφόρος Τηθύς που έχει μέση διάμετρο περίπου 1000 χιλιόμετρα, ακριβώς κάτω από τους δακτυλίους του Κρόνου.

[Δροσος Γεωργιος]

O Kρόνος από τηλεσκόπιο.

Το βίντεο που ακολουθεί, με τον πλανήτη Κρόνο, λήφθηκε στις 18-2-2012 με κάμερα Logitech C250 CCD προσαρμοσμένη σε τηλεσκόπιο Zhumell Z10. Η κίνηση που βλέπουμε οφείλεται στην περιστροφή της Γης.

[aristotelis]

Μόλις κατέβηκα από τη ταράτσα μου με ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου...

Ναι, είδα το Κρόνο για πρώτη φορά φέτος και χωρίς πολλά λόγια είναι απλά υπέροχος..!!! ( πολύ καλύτερος από πέρσι , πρόπερσι μπλα μπλα μπλα.....) Ο Κρόνος φέτος είναι πολύ γενναιόδωρος και μας προσφέρει απλόχερα τα δαχτυλίδια του.

Οι δακτύλιοι είναι σε πολύ καλό επίπεδο και φαίνονται πεντακάθαρα ακόμα και με μικρή μεγένθυνση.(Χ80 περιπου) 24mm στο meade etx-125 με hyperion zoom 24-8mm, στα 8mm δέ, έγινε πανηγύρι!!!!!! ( παρόλο που σκοτείνιασε δε με χάλασε καθόλου.. αχ, τι θα κάνω με τα 1900mm f/15..)

Είμαι πολύ χαρούμενος και αισθάνομαι την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας.. ελπίζω να τον απολάυσετε και σεις όπως και γω σήμερα, αν και δεν μου έφτασε , έπρεπε να κάτσω λίιιιιιιιγο ακόμα μαζί του..

Δε θα κοιμηθώ νομίζω απόψε, θα είμαι ξαπλωμένος ανάσκελα με βλέμα αγελαδινό κολλημένο στο ταβάνι...

Καλές παρατηρήσεις να έχετε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Δροσος Γεωργιος]

Άλλες δυο εκπληκτικές φωτογραφίες του Κρόνου και δορυφόρων του.

Η αποστολή Cassini-Huygens

http://en.wikipedia.org/wiki/Cassini%E2%80%93Huygens

ξεκίνησε από τη Γη στις 15 Οκτωβρίου 1997 και μετά από 7 χρόνια περίπου, την 1η Ιουλίου 2004, μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. Στις 25 Δεκεμβρίου 2004, το Huygens αποχωρίστηκε από το κυρίως σώμα του Cassini και έφθασε στον δορυφόρο του Κρόνου Τιτάνα στις 14 Ιανουαρίου 2005, όπου εισχώρησε στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, και προσεδαφίστηκε στέλνοντας πολύτιμες πληροφορίες πίσω στη Γη. Η αποστολή παρατάθηκε κι άλλο τον Φεβρουάριο του 2010 και θα μπορούσε να συνεχίσει μέχρι και το 2017. 'Εχω ξαναγράψει ότι η αποστολή Cassini-Huygens αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα επιτεύγματα και οι εικόνες που ακολουθούν το αποδεικνύουν για άλλη μια φορά.

 

εικόνα 1η: Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας (με διάμετρο 5150 χιλιόμετρα) φαίνεται πάνω δεξιά. Οι δακτύλιοι του Κρόνου που φαίνονται στο πάνω μέρος της εικόνας δημιουργούν μια σειρά εντυπωσιακών σκιών στην επιφάνεια του πλανήτη.

Η φωτογραφία εικόνα λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini στις 5 Ιανουαρίου 2012, όταν το σκάφος απείχε απόσταση 685.000 χιλιόμετρα από τον Κρόνο.

Κάθε pixel πάνω στον Κρόνο αντιστοιχεί σε 37 χιλιόμετρα

 

εικόνα 2η: Ο δορυφόρος του Κρόνου Μίμας κάτω από τους δακτυλίους του πλανήτη.

Το φωτεινό στίγμα που φαίνεται πάνω από τους δακτυλίους είναι ένα μακρινό άστρο. Η φωτογραφία αυτή λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini στο ορατό φως πριν από δυο μήνες περίπου, στις 21 Δεκεμβρίου 2011. Το Cassini βρισκόταν σε απόσταση 2.7 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Μίμα.

Κάθε pixel στον Μίμα αντιστοιχεί σε 16 χιλιόμετρα.

[HOMO]

Δε θα κοιμηθώ νομίζω απόψε, θα είμαι ξαπλωμένος ανάσκελα με βλέμα αγελαδινό κολλημένο στο ταβάνι...

 

Χαχαχα ναι είναι υπέροχος ο Κρόνος!!

[Δροσος Γεωργιος]

Το Cassini ρίχνει φως στον δακτύλιο F του Κρόνου.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε εικόνες από το διαστημικό σκάφος Cassini, που δείχνουν αντικείμενα (με διάμετρο περίπου ενός χιλιομέτρου) να διαπερνούν μέσα από τον δακτύλιο F του πλανήτη Κρόνου, αφήνοντας πίσω τους λαμπερά ίχνη. Αυτά τα ίχνη που οι αστρονόμοι ονομάζουν «μίνι-τζετ» συμπληρώνουν έναν χαμένο κρίκο στην ερμηνεία της παράξενης συμπεριφοράς του δακτυλίου F.

Τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας θα παρουσιαστούν σήμερα στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Ένωσης Γεωεπιστημών στη Βιέννη. Αυτά τα μικρά αντικείμενα φαίνονται να συγκρούονται με τον δακτύλιο F με μικρές ταχύτητες – της τάξης των 2 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Οι συγκρούσεις παρασύρουν σωματίδια πάγου έξω από το δακτύλιο F, δημιουργώντας ένα ίχνος μήκους 40 - 180 χιλιόμετρα.

Ο δακτύλιος F έχει μια διάμετρο 881.000 χιλιόμετρα και για να βρεθούν αυτά τα μικροσκοπικά (σε σχέση με τον δακτύλιο) μίνι-τζετ χρειάστηκε αρκετός χρόνος και τύχη.

Πέρα από την ανάδειξη της παράξενης ομορφιάς του δακτυλίου F, αυτές οι μελέτες θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε παρόμοιες – αλλά πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων - δραστηριότητες που εμφανίζονται στους τεράστιους δίσκους ύλης, που σχηματίζονται κατά τη δημιουργία ηλιακών συστημάτων.

 

Επίσης:

Ένας Ολλανδός δημοσιογράφος και δημιουργός ταινιών μικρού μήκους ο Sander van den Berg δημιούργησε αυτό το υπέροχο βίντεο του Κρόνου. Το υλικό του βίντεο προέρχεται από εικόνες που έχουν στείλει στη οι διαστημικοί βολιστήρες Cassini και Voyager και όπως αναφέρεται όλες οι εικόνες είναι πραγματικές.

http://vimeo.com/40234826

[Δροσος Γεωργιος]

Cassini: 8 χρόνια γύρω από τον Κρόνο.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε εικόνες του Κρόνου και των δορυφόρων του, που συλλέγει εδώ και 8 χρόνια (σχεδόν) το διαστημικό σκάφος Cassini , με μουσική υπόκρουση τη σονάτα του σεληνόφωτος (Μπετόβεν).

[Δροσος Γεωργιος]

Νέες φωτογραφίες των δακτυλίων και των δορυφόρων του Κρονου από το Cassini.

«Φως» στα μυστήρια του Κρόνου ρίχνουν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες του διαστημικού σκάφους Cassini της NASA. Μέσα από το μοναδικό φωτογραφικό ταξίδι, οι επιστήμονες μπορούν να μελετήσουν τόσο τους δακτυλίους του δεύτερου μεγαλύτερου πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος (μετά τον Δία), όσο και τον ακούραστο «χορό» των δορυφόρων του γύρω από αυτόν.

Συγκεκριμένα, ο Κρόνος με διάμετρο 120.660 χλμ., αποτελεί τον έκτο σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτη, καθώς βρίσκεται περί τα 1,432 δισ. χλμ. μακριά του. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα «δροσερό» πλανήτη με θερμοκρασίες που δεν ξεπερνούν τους -140 βαθμούς Κελσίου.

Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του, οι δακτύλιοι παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά τον 17ο αιώνα από τον ιταλό φυσικό, αστρονόμο και μαθηματικό, Γαλιλαίο.

Οι δακτύλιοι εκτείνονται στα 74.000 χλμ. και έχουν συνολική διάμετρο 274.000 χλμ.

Το Cassini βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, τα τελευταία οκτώ χρόνια. Η τελευταία φορά που κατάφερε να απαθανατίσει τόσο καθαρές φωτογραφίες των δακτυλίων του γιγάντιου πλανήτη, ήταν πριν από δύο χρόνια.

«Οι συγκεκριμένες λήψεις είναι και πάλι εφικτές ακριβώς επειδή το Cassini άλλαξε γωνία στην τροχιά του γύρω από τον Κρόνο και τους δορυφόρους του» εξηγούν οι επιστήμονες της NASA.

[Δροσος Γεωργιος]

Φωτογραφίες σε φυσικά χρώματα δημοσιεύτηκαν από τη NASA.

Μετά τη σειρά των εκπληκτικών ασπρόμαυρων εικόνων του Κρόνου από το διαστημικό σκάφος Cassini η NASA δίνει στη δημοσιότητα μια ακόμη πιο εντυπωσιακή εκδοχή των φωτογραφιών, τη φορά αυτή σε φυσικά χρώματα. Πέραν της γοητείας τους, η μεγάλη ευκρίνειά τους αποκαλύπτει στους επιστήμονες άγνωστες ως τώρα πτυχές του πιο «γήινου» πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος και του μεγαλύτερου δορυφόρου του, του Τιτάνα.

Εκτός από τις μεταβολές στους τόνους των αποχρώσεων στο νότιο και στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου που απεικονίζουν την εναλλαγή των εποχών, το ενδιαφέρον των ειδικών προσελκύει ο άρτι ανακαλυφθείς στρόβιλος στον νότιο πόλο του Τιτάνα, ο οποίος απεικονίζεται με τα πραγματικά του χρώματα. Ο Τιτάνας, ο οποίος είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος από τον Ερμή, είναι ο μοναδικός δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα που έχει ατμόσφαιρα – χρώματος πορτοκαλί – όπως επίσης και ο μόνος ο οποίος έχει ανακαλυφθεί ότι διαθέτει στην επιφάνειά του σταθερά σώματα υγρού στοιχείου – και συγκεκριμένα μια λίμνη από μεθάνιο – όπως η Γη.

Στην πρώτη φωτογραφία ο Τιτάνας περνάει από τον Κρόνο και στην δεύτερη ο Τιτάνας «παγιδευμένος» στο δαχτυλίδι του Κρόνου.

[Δροσος Γεωργιος]

Τα σημάδια της μεγάλης καταιγίδας στον Κρόνο παραμένουν ορατά.

http://www.esa.int/esaCP/SEMR0G52Q8H_Greece_0.html

[Δροσος Γεωργιος]

Τερατώδης θύελλα στον Κρόνο.

Το Cassini παρακολούθησε τη θύελλα από την εμφάνισή της το 2010 μέχρι την εξαφάνισή της ένα χρόνο αργότερα.

Θυμίζει τον Ουροβόρο, το μυθικό φίδι που δάγκωσε την ουρά του: Μια γιγάντια, μακρόστενη θύελλα που ξέσπασε στον Κρόνο περικύκλωσε όλο τον πλανήτη και τελικά έσβησε όταν έφτασε την ουρά της, ανακάλυψαν πλανητολόγοι μελετώντας τις εικόνες της αποστολής Cassini, η οποία παρακολούθησε για πρώτη φορά το φαινόμενο από την αρχή μέχρι το τέλος.

«Αυτή η θύελλα στον Κρόνο, γεμάτη αστραπές και βροντές, ήταν πραγματικό τέρας» σχολίασε ο Κούνιο Σαγιανάγκι του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια (Caltech) επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Ιcarus.

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103512005192

Θύελλες εκδηλώνονται κάθε χρόνο στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου, στον οποίο οι άνεμοι, ακόμα και σε κανονικές συνθήκες, μπορούν να φτάνουν ταχύτητες εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα. Αυτή η θύελλα, όμως, ήταν από τις σφοδρότερες που έχουν καταγραφεί ποτέ.

Η θύελλα, ανάλογη με τους τροπικούς κυκλώνες στη Γη, έγινε αντιληπτή το Δεκέμβριο του 2010, και έσβησε τον Αύγουστο του επόμενου έτους. Καθώς κινούνταν προς τα δυτικά τύλιξε σε διάστημα μερικών μηνών όλο τον πλανήτη, μια απόσταση 300.000 χιλιομέτρων.

Τα ανοδικά ρεύματα ήταν τόσο ισχυρά ώστε θα μπορούσαν να ρουφήξουν ολόκληρη την ατμόσφαιρα της Γης σε διάστημα 150 ημερών, υπολογίζουν οι ερευνητές.

Παραμένει ωστόσο άγνωστο γιατί το τερατώδες μετεωρολογικό σύστημα σταμάτησε όταν συνάντησε τον εαυτό του -το φαινόμενο δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στη Γη, αφού τα βουνά και άλλα τοπογραφικά εμπόδια εμποδίζουν τις τροπικές καταιγίδες να τυλίξουν τον πλανήτη.

Βίντεο: η NASA εξηγεί την τεράστια θύελλα στον Κρόνο

 

http://physicsgg.me/2013/02/03/%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%84%cf%8e%ce%b4%ce%b7%cf%82-%ce%b8%cf%8d%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/

[Δροσος Γεωργιος]

Η εξαγωνική καταιγίδα του Κρόνου.

Ενα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο στον Κρόνο κατέγραψε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον πλανήτη και τα δεκάδες φεγγάρια του από το 2004. Αυτή τη φορά το Cassini κατέγραψε με τον φωτογραφικό του φακό μια καταιγίδα που εξελίσσεται στον Βόρειο Πόλο του Κρόνου.

Η καταιγίδα έχει λάβει εξαγωνικό σχήμα και «λούζεται» στο ηλιακό φως που, λόγω της «άνοιξης» που υπάρχει τώρα στο Βόρειο Ημισφαίριο του Κρόνου, είναι πιο έντονο. Πέριξ του εξαγώνου εξελίσσονται και άλλες μικρότερες καταιγίδες ενώ στο βάθος της εικόνας διακρίνονται τα δαχτυλίδια του Κρόνου.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=500137

[Δροσος Γεωργιος]

Πλήθος παμπάλαιων αντικειμένων του ηλιακού συστήματος στον Κρόνο και τα φεγγάρια του.

Ομάδα επιστημόνων που μετέχουν στην αποστολή του διαστημικού σκάφους Cassini το οποίο εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του υποστηρίζει ότι εκεί βρίσκεται πλήθος στοιχείων και αντικειμένων που προέρχονται από τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος επισημαίνοντας ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της εξέλιξης του.

Σύμφωνα με τους ερευνητές στον Κρόνο και τα φεγγάρια υπάρχουν διάφορα στοιχεία και αντικείμενα ηλικίας άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών.

Οπως αναφέρουν αυτές οι κοσμικές «αντίκες» υπήρχαν όταν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μόλις είχαν αρχίσει να ξεπηδούν από το πρωτοπλανητικό νεφέλωμα, τον κοσμικό δίσκο που αποτελούνταν κατά βάση από ύλη που είχε εκτοξεύσει κατά τις διεργασίες της δημιουργίας του ο Ηλιος.

«Μελετώντας το σύστημα του Κρόνου θα κατανοήσουμε καλύτερα τη χημική αλλά και τη υλική εξέλιξη ολόκληρου του ηλιακού συστήματος» αναφέρει ο Τζιανρίκο Φιλατσιόνε επιστήμονας του Εθνικού Ινστιτούτου Αστρονομίας της Ρώμης που είναι μέλος της αποστολής του Cassini και μετέχει στην ερευνητική ομάδα.

Οι ερευνητές μελετούν δεδομένα που έχει συλλέξει το ορατού και υπέρυθρου φωτός φασματόμετρο χαρτογράφησης VIMS του Cassini. Αυτά τα δεδομένα αποκαλύπτουν πώς ο πάγος νερού αλλά και τα χρώματα (τα οποία περιέχουν ενδείξεις για την απουσία νερού καθώς και την παρουσία οργανικών υλών) κατανέμονται σε ολόκληρο το σύστημα του Κρόνου. Οι ερευνητές επικέντρωσαν την προσοχή τους στα δαχτυλίδια του Κρόνου ενώ συνέλεξαν επίσης δεδομένα από τα δεκάδες φεγγάρια του.

«Γνωρίζουμε ότι για να έχουμε μια καλή εικόνα της εξέλιξης του συστήματος του Κρόνου θα πρέπει να μελετήσουμε όχι μόνο τα δαχτυλίδια και τα φεγγάρια ξεχωριστά αλλά και τις αλληλεπιδράσεις που έχουν μεταξύ τους» εξηγεί ο Φιλατσιόνε.

Με τη βοήθεια του VIMS οι ερευνητές εντόπισαν στα δαχτυλίδια και τα φεγγάρια του Κρόνου αποθέματα πάγου νερού η ποσότητα των οποίων είναι τόσο μεγάλη που αποκλείεται να έχουν μεταφερθεί από κομήτες ή άλλα σώματα σε σχετικά πρόσφατο (κοσμολογικής κλίμακας) χρόνο.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα αποθέματα αυτά δημιουργήθηκαν την ίδια εποχή που σχηματιζόταν το ηλιακό σύστημα. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο Κρόνος και τα φεγγάρια του βρίσκονται σε τέτοια απόσταση και θέση από τον Ηλιο που λειτουργούν ως ένα είδος ψυγείου όπου διάφορα συστατικά όπως ο πάγος νερού και άλλα ασταθή στοιχεία μπορούν να διατηρούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα σε σχέση με άλλες περιοχές όπου η επίδραση του μητρικού μας άστρου τα αλλοιώνει.

Εξίσου σημαντικές είναι οι παρατηρήσεις που έκαναν οι ερευνητές και σχετίζονται με τον σχηματισμό ορισμένων δαχτυλιδιών και φεγγαριών του Κρόνου.

Κάποιοι δορυφόροι όπως ο Προμηθέας έχουν απόχρωση παρόμοια με εκείνη που έχουν τα κοντινά σε αυτούς δαχτυλίδια κάτι που υποδηλώνει ότι αποτελούνται από υλικά που έχουν αυτά τα δαχτυλίδια.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι η Φοίβη εκτοξεύει κόκκινη σκόνη η οποία καταλήγει στην επιφάνεια δύο άλλων δορυφόρων του Κρόνου, του Ιαπετού και του Υπερίωνα.

Αυτές οι ανακαλύψεις αναμένεται να φωτίσουν τις διεργασίες σχηματισμού των πλανητών και των δορυφόρων του ηλιακού μας συστήματος. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=504824

[Δροσος Γεωργιος]

Οι «μουσώνες» του Κρόνου.

Νέα έρευνα που χρηματοδότησε η NASA και εκπόνησε το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λέστερ επιβεβαιώνει την ύπαρξη βροχοπτώσεων στον πλανήτη Κρόνο και δείχνει ότι επηρεάζουν σημαντικά τη σύνθεση και τη θερμοκρασία της ανώτερης ατμόσφαιράς του. Είχε διαπιστωθεί από προηγούμενες έρευνες ότι από τα δαχτυλίδια του πλανήτη «βρέχει» σωματίδια νερού που περνούν από την ιονόσφαιρα και καταλήγουν στην επιφάνειά του. Η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι

η έκταση αυτών των «βροχοπτώσεων» είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ χρησιμοποίησαν τα όργανα του Αστεροσκοπείου Keck στη Μάουνα Κέα της Χαβάης. Εκτός από την έκταση των βροχοπτώσεων οι ερευνητές εντόπισαν και άλλα στοιχεία που αφορούν τις βροχές του Κρόνου. Πιο σημαντικό εύρημα είναι ότι η βροχή επηρεάζει τη σύνθεση και τη θερμοκρασία στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του πλανήτη.

«Ο Κρόνος είναι ο πρώτος πλανήτης με δαχτυλίδια όπου διαπιστώνουμε ισχυρή αλληλεπίδραση ανάμεσα σε αυτά και την ατμόσφαιρά του. Το πιο σημαντικό φαινόμενο που παρατηρήσαμε είναι ότι η βροχή που προέρχεται από τα δαχτυλίδια επηρεάζει την ιονόσφαιρα του Κρόνου. Εκεί όπου πέφτει μειώνει την πυκνότητα των ηλεκτρονίων» αναφέρει ο Τζέημς Ο’ Ντόναχιου, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η μελέτη αναμένεται εκτός των άλλων να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την προέλευση και εξέλιξη του συστήματος των δαχτυλιδιών του Κρόνου καθώς και τις μεταβολές στην ατμόσφαιρά του. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση του πώς τα σωματίδια νερού πέφτουν στην ατμόσφαιρα του Κρόνου προκαλώντας μεταβολές στην φωτεινότητα της ατμόσφαιρας.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=507319

[Δροσος Γεωργιος]

Βροχή μετεώρων διαταράσσει τους δακτύλιους του Κρόνου.

Ένα είδος βροχής διαττόνων καταγράφηκε για πρώτη φορά μακριά από τη Γη: η αποστολή Cassini φωτογράφισε σύννεφα υλικού που εκτινάχθηκαν από τους δακτύλιους του Κρόνου έπειτα από προσκρούσεις μικρών αντικειμένων.

Το σκάφος της ΝASA κατέγραψε πέντε συμβάντα την τριετία 2009-2012. Οι ερευνητές υποθέτουν τώρα ότι τα αντικείμενα που χτύπησαν τους δακτύλιους είναι θραύσματα μικρών κομητών ή αστεροειδών που παγιδεύτηκαν στο βαρυτικό πεδίο του Κρόνου.

Και οι προσκρούσεις που δημιούργησαν τα γραμμικά ίχνη εκτιμάται ότι είχαν συμβεί το πολύ μία ώρα πριν τη φωτογράφηση από το Cassini.

Οι γραμμές σκόνης που δημιούργησαν οι προσκρούσεις, μήκους πολλών χιλιομέτρων, έγιναν ορατές χάρη στην προσεκτική ρύθμιση της γωνίας λήψης, επισημαίνουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους στο Science.

http://www.sciencemag.org/content/340/6131/460.full?sid=0cf310b3-0b68-4b29-b59c-410084a30932

To Cassini έπρεπε να βρίσκεται στη σκιά του γιγάντιου πλανήτη και να κοιτάζει προς τον Ήλιο μέσα από τους δακτύλιους.

«Αυτή είναι η ίδια γεωμετρία που κάνει τη σκόνη να διαγράφεται στον αέρα του σπιτιού σας. Αν κοιτάξει κανείς μια σκονισμένη επιφάνειας προς την κατεύθυνση της πηγής του φωτός, η σκόνη φαίνεται πολύ πιο καθαρά σε σχέση με άλλες γωνίες θέασης» εξήγησε ο Μάθιου Τισκαρένο του Πανεπιστημίου Cornell της Nέας Υόρκης, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.

Δεδομένου ότι οι προσκρούσεις αυτού του είδους επηρεάζουν την εξέλιξη των δακτυλίων του Κρόνου, οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία σχηματισμού αυτών των ουράνιων κύκλων.

Όπως επισήμανε ο Τισκαρένο, «ακόμα δεν γνωρίζουμε αν οι δακτύλιοι είναι κατάλοιπα από την εποχή που σχηματίστηκε ο Κρόνος ή αν δημιουργήθηκαν πιο πρόσφατα από μια μεγάλη, καταστροφική πρόσκρουση.

Στην φωτογραφία ενα μικρό, φωτεινό αντικείμενο διακρίνεται να σπάει τον δακτύλιο F.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231246161

[Δροσος Γεωργιος]

Τερατώδης κυκλώνας μαίνεται στον Κρόνο.

Εννέα χρόνια μετά την άφιξή της στο σύστημα του Κρόνου, η αποστολή Cassini της NASA κατάφερε για πρώτη φορά να ζουμάρει σε έναν τερατώδη κυκλώνα που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη και καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας.

Σε εικόνες και βίντεο υψηλής ανάλυσης, το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη.

Τα λεπτά, φωτεινά σύννεφα που διακρίνονται στην περιφέρεια της δίνης κινούνται με ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα.

Επιπλέον, ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε έναν μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα που είχε εντοπιστεί σε προηγούμενα περάσματα του Cassini και βαφτίστηκε «το εξάγωνο».

Η γιγάντια πολική δίνη «μοιάζει πολύ με τους κυκλώνες της Γης» σχολιάζει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Cassini στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Caltech). «Βρίσκεται όμως στον Κρόνο, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, και τροφοδοτείται με κάποιο τρόπο από τις μικρές ποσότητες υδρατμών που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα υδρογόνου του Κρόνου» συνεχίζει.

Πέρα από το τεράστιο μέγεθός της, μια άλλη διαφορά της δίνης σε σχέση με τους κυκλώνες της Γης είναι ότι το μάτι της παραμένει ακίνητο πάνω από το βόρειο πόλο του πλανήτη.

Ο κυκλώνας πιστεύεται ότι μαίνεται στον Κρόνο εδώ και πολλά χρόνια, μέχρι σήμερα όμως δεν ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί στα ορατά μήκη κύματος, καθώς ο βόρειος πόλος ήταν τυλιγμένος στο σκοτάδι ενός πολυετούς χειμώνα (ένα έτος στον Κρόνο διαρκεί 29 γήινα χρόνια).

Με την αλλαγή των εποχών, το Cassini είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να φωτογραφίσει τη δίνη στο αμυδρό ηλιακό φως, εννέα χρόνια μετά την άφιξή του στον πλανήτη το 2004.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκε να ρυθμίσουν προσεκτικά την τροχιά του Cassini έτσι ώστε το σκάφος να περνά περιοδικά πάνω και κάτω από τον ισημερινό του Κρόνου.

Βίντεο:

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-vid

[trex]

Το «χνουδωτό αβγό» του Κρόνου

Νέα στοιχεία για τη Μεθώνη, το «εξωτικό» φεγγάρι του πλανήτη.

 

Νέα Υόρκη

Ενα από τα λιγότερο γνωστά και, όπως αποδεικνύεται, πιο «εξωτικά» φεγγάρια του Κρόνου είναι η Μεθώνη. Μόλις πέρυσι οι επιστήμονες έλαβαν κοντινές εικόνες του μικρού δορυφόρου όταν τον πλησίασε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του. Η Μεθώνη έχει ωοειδές σχήμα και οι ειδικοί που τη μελετούν υποστηρίζουν ότι έχει «υφή» που παραπέμπει σε… χνούδι.

 

Οβάλ λάμψη

Η Μεθώνη έχει διάμετρο μόλις 5 χλμ και βρίσκεται ανάμεσα σε δυο μεγαλύτερους από αυτή δορυφόρους του Κρόνου, τον Εγκέλαδο και τον Μίμα. Είναι βέβαιο ότι το οβάλ σχήμα της Μεθώνης είναι αποτέλεσμα βαρυτικής έλξης αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη καταλήξει αν πρόκειται για την βαρυτική έλξη του Μίμα ή του ίδιου του Κρόνου.

 

Η Μεθώνη έχει λεία επιφάνεια χωρίς κρατήρες, είναι ένα «φωτεινό αβγό που βρίσκεται μέσα μια φωλιά παγωμένων κρυστάλλων» , όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα μέλη της αποστολής Cassini. Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να βρουν απαντήσεις στα μυστήρια που καλύπτουν τη Μεθώνη και ειδικότερα τη λεία επιφάνεια της. Εκτιμούν ότι αποτελείται από κάποια ελαφριά υλικά αλλά δεν μπορούν ακόμη να πουν από τι είδους υλικά είναι.

 

http://www.axortagos.gr/xnoudoto-avgo-tou-kronou.html

[Δροσος Γεωργιος]

Γύρω από τον Κρόνο (από την αποστολή Cassini)

Το εντυπωσιακό βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από μια συλλογή 200.000 και πλέον φωτογραφιών του Κρόνου (των δακτυλίων και των δορυφόρων του), που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος της NASA Cassini από το το 2005 μέχρι το 2013.

 

http://physicsgg.me/2013/07/26/%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-cassini/

[trex]

To Cassini φωτογραφίζει τον Μίμα δίπλα στην Πανδώρα

 

Τα δυο φεγγάρια του Κρόνου, ο Μίμας και η Πανδώρα, φαίνονται τόσο διαφορετικά, όταν εμφανίζονται μαζί, όπως για παράδειγμα στην παραπάνω φωτογραφία από το διαστημικό σκάφος Cassini της NASA.

Από την μια το μικρό μέγεθος (81 χιλιόμετρα πλάτος) και η έλλειψη σφαιρικότητας (λόγω μη επαρκούς βαρύτητας) της Πανδώρας, και από την άλλη ο μεγαλύτερος και σφαιρικότερος Mίμας (396 χιλιόμετρα πλάτος).

Όταν λήφθηκε η φωτογραφία, στις 14 Μαΐου 2013, το Cassini απείχε 1.100.000 χιλιόμετρα απόσταση από τον Μίμα και 1.200.000 χιλιόμετρα από την Πανδώρα. Η κλίμακα της εικόνας είναι 7 χιλιόμετρα ανά pixel.

 

http://physicsgg.me/2013/07/30/to-cassini-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%AF%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1/

[trex]

Στον Κρόνο και τον Δία «βρέχει» διαμάντια

 

Δύο Αμερικάνοι πλανητικοί επιστήμονες, μελέτησαν της ηλεκτρικές καταιγίδες που συμβαίνουν συνέχεια στους δύο γιγάντιους πλανήτες. Από αυτές γεννιούνται μεγάλες ποσότητες σωματιδίων άνθρακα τα οποία, λόγω των ακραίων ατμοσφαιρικών συνθηκών, μετασχηματίζονται σε στερεά διαμάντια.

 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μόνο στον Ουρανό και τον Ποσειδώνα υπάρχει περίπτωση να έχουν συμβεί ανάλογα φαινόμενα, καθώς το ατμοσφαιρικό αέριο μεθάνιο μπορεί να μετατρέπεται απευθείας σε διαμάντια, που μετά πέφτουν ως στερεή βροχή στην επιφάνεια. Κάτι αντίστοιχο, αλλά με άλλη διαδικασία παραγωγής των διαμαντιών, μπορεί να συμβαίνει στον Δία και τον Κρόνο, όπως υποστηρίζουν ο Κέβιν Μπέινς του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν- Μάντισον και η Μόνα Ντελίτσκι της California Specialty Engineering, που έκαναν τη σχετική επιστημονική ανακοίνωση στο 45ο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας, σύμφωνα με το “Nature“, το “New Scientist” και το Space.com.

 

Οι δύο επιστήμονες θεωρούν ότι όλη η διαδικασία πυροδοτείται από τις ισχυρές αστραπές στη διάρκεια των καταιγίδων, οι οποίες διασπούν τα μόρια του ατμοσφαιρικού μεθανίου σε άτομα άνθρακα. Κατά τη διάρκεια της πτώσης των ατόμων άνθρακα προς την επιφάνεια του πλανήτη, λόγω της αυξανόμενης συνεχώς πίεσης, αρχικά μετατρέπονται σε αιθάλη, μετά σε γραφίτη και τελικά μεταμορφώνονται σε διαμάντια.

 

Οι δύο πλανητικοί επιστήμονες εκτιμούν ότι με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται περίπου χίλιοι τόνοι διαμαντιών το χρόνο και έτσι σταδιακά έχουν συσσωρευτεί περίπου δέκα εκατομμύρια τόνοι στερεών διαμαντιών που μπορεί να «κολυμπάνε» ανάμεσα σε υγρό υδρογόνο και ήλιο. Μάλιστα στα μεγαλύτερα βάθη του Δία και του Κρόνου, όπου οι συνθήκες είναι ακόμα πιο ακραίες (με πιέσεις 500 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από εκείνη πάνω στη Γη), δεν αποκλείεται να υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός υγρών διαμαντιών, καθώς τα στερεά διαμάντια θα έχουν πια λιώσει (αυτό συμβαίνει όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει περίπου τους 8.000 βαθμούς Κελσίου).

 

Το μέγεθος των στερεών διαμαντιών μπορεί να ξεκινά από φασόλι και να φθάνει σε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. «Στο μακρινό μέλλον, ρομποτικές αποστολές θα μπορούσαν να εξορύξουν αυτά τα διαμάντια από τους δύο γιγάντιους πλανήτες», εκτίμησε η Μόνα Ντελίτσκι, η οποία δεν απέκλεισε να υπάρχουν πραγματικά «διαμαντόβουνα», όπως τα ονόμασε. «Αν υπήρχε ένα ρομπότ εκεί, θα καθόταν απλώς και θα μάζευε διαμάντια που θα έπεφταν από τον ουρανό», συμπλήρωσε ο Κέβιν Μπέινς. Άλλοι πάντως επιστήμονες εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους κατά πόσο είναι σωστή η εντυπωσιακή αυτή θεωρία.

 

Στη Γη, αν και η όλη γεωλογική διαδικασία σε έναν βαθμό παραμένει μυστηριώδης, πιστεύεται ότι τα διαμάντια σχηματίζονται από άνθρακα θαμμένο σε βάθος περίπου 160 χιλιομέτρων, όταν αυτός θερμανθεί πάνω από 1.000 βαθμούς Κελσίου και συμπιεστεί υπό μεγάλη πίεση. Στη συνέχεια ανεβαίνουν προς την επιφάνεια, παρασυρόμενα από την ανοδική ροή του μάγματος.

 

http://physicsgg.me/2013/10/10/%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%AF%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD/

[trex]

Εντυπωσιακή φωτογραφία από το Cassini

 

Πρόσφατα, το διαστημικό σκάφος Cassini χρησιμοποιώντας την ευρυγώνια κάμερα του συνέλαβε ένα σύνολο 36 φωτογραφιών, με κόκκινο , πράσινο και μπλε φίλτρο, οι οποίες συνδυασμένες παρουσιάζουν κατά προσέγγιση το χρώμα του πλανήτη Κρόνου και των δακτυλίων του.

 

 

Η εικόνα είναι απολύτως μαγευτική και πρόκειται για μια άποψη του Κρόνου διαφορετική απ' οτιδήποτε άλλο έχουμε δει μέχρι σήμερα. Οι δακτύλιοι, απεικονίζονται από πάνω και όχι πλάγια και φαίνονται πολύ πιο εγκύκλιοι από το συνηθισμένο, με τα αυλάκια, τα κενά τους και τις κλίσεις τους να παρουσιάζονται σε όλο τους το μεγαλείο.

 

Η βόρεια πολική δίνη του πλανήτη – το εξαγωνικό σχήμα με την σκούρα απόχρωση - φαίνεται καθαρά από αυτή την οπτική γωνία.

 

Επίσης, ορατά στην εικόνα είναι και τα φεγγάρια Πανδώρα και Προμηθέας στην πάνω δεξιά μεριά του πλανήτη

 

http://www.planitikos.gr/2013/10/cassini_24.html

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γη ανάμεσα στα δαχτυλίδια του Κρόνου.

Μια σπάνια φωτογραφία της Γης όπως φαίνεται από το εξωτερικό ηλιακό μας σύστημα έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Το «πορτραίτο», το οποίο απεικονίζει με εντυπωσιακό τρόπο τον Κρόνο και τα δαχτυλίδια του και, πίσω από αυτά τη Γη και τη Σελήνη, τραβήχτηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini, τον περασμένο Ιούλιο. Δεν είναι το πρώτο «ενσταντανέ» του πλανήτη μας από τον διαστημικό εξερευνητή, είναι όμως ίσως το πιο εντυπωσιακό και έρχεται να σταθεί επάξια δίπλα σε μια άλλη διάσημη εικόνα, εκείνη της «Αχνής γαλάζιας κουκκίδας» που είχε αποτυπώσει το Voyager στη δεκαετία του 1990.

Τα «μακρινά πλάνα» της Γης από το Διάστημα δεν είναι πολλά. Αιτία για αυτό είναι το γεγονός ότι ο πλανήτης μας βρίσκεται πολύ κοντά στον Ηλιο με αποτέλεσμα να «σβήνει» στις φωτογραφίες που λαμβάνονται από πολύ μεγάλες αποστάσεις. Το περασμένο καλοκαίρι όμως, στις 19 Ιουλίου, το Cassini βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση καθώς ο Κρόνος είχε «κρύψει» τον Ηλιο επιτρέποντάς του να συλλάβει με τον φακό του όχι μόνο τη Γη αλλά και τη Σελήνη, σε μια εξαιρετικά σπάνια στιγμή. Την ημέρα εκείνη μάλιστα η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία, η οποία είχε προγραμματίσει τη «φωτογράφιση», είχε διοργανώσει μια καμπάνια με τίτλο «The Day the Earth Smiled» («Η μέρα που η Γη χαμογέλασε») ζητώντας από τους γήινους να χαιρετήσουν το Cassini χαμογελώντας και στέλνοντας φωτογραφίες τους.

Στη νέα εικόνα που τράβηξε το διαστημικό σκάφος της NASA από απόσταση σχεδόν 1,5 δισ. χλμ. από εμάς η Γη φαίνεται σαν μια γαλάζια κουκκίδα ενώ δίπλα της διακρίνεται μια πιο μικρή λευκή κουκκίδα – η Σελήνη. Είναι η πρώτη φορά που η κάμερα υψηλότερης ανάλυσης του Cassini συλλαμβάνει ταυτόχρονα τον πλανήτη μας και τον δορυφόρο του ως δυο καθαρά διακριτά μεταξύ τους αντικείμενα. Γύρω και ανάμεσα στα δαχτυλίδια του Κρόνου διακρίνονται επίσης οι δορυφόροι του Εγκέλαδος, Τηθύς και Μίμας καθώς και ο Αρης και η Αφροδίτη.

«Δεν μπορούμε να δούμε ηπείρους ή ανθρώπους σε αυτό το πορτραίτο της Γης αλλά η αχνή γαλάζια κουκκίδα αποτελεί μια περιεκτική σύνοψη του ποιοι ήμαστε στις 19 Ιουλίου» δήλωσε η Λίνα Σπίλκερ, επιστήμονας της αποστολής Cassini από το Εργαστήριο Αεριώθησης στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας, σε σχετικό δελτίο Τύπου. «Η εικόνα του Cassini μας θυμίζει πόσο μικροσκοπικός είναι ο πλανήτης μας μέσα στην απεραντοσύνη του Διαστήματος και επίσης μαρτυρεί την ευφυΐα των πολιτών αυτού του μικροσκοπικού πλανήτη που έστειλαν ένα ρομποτικό διαστημόπλοιο τόσο μακριά για να μελετήσει τον Κρόνο και να πάρει από εκεί μια φωτογραφία της Γης».

«Κοιτάξτε προσεκτικά, κάτω από τα δαχτυλίδια και προς τα δεξιά του Κρόνου, φαινομενικά χαμένη μέσα στη λάμψη του τοπίου, βρίσκεται μια μικροσκοπική κουκκιδίτσα, από γαλάζιο φως που αρμενίζει μέσα σε μια θάλασσα από άστρα» έγραψε από την πλευρά της στο BBC η Κάρολιν Πόρκο, επικεφαλής της ομάδας απεικόνισης της αποστολής Cassini η οποία συνέθεσε το νέο πορτραίτο της Γης από τα δεδομένα του διαστημικού σκάφους. «Αυτό είναι το σπίτι μας, με όλους εμάς επάνω του, μέχρι τον τελευταίο – εσάς, εμένα, τα παιδιά της γειτονιάς, ακόμη και αυτούς που μένουν από την άλλη πλευρά της Γης. Ολοι μας κατοικούμε σε αυτήν την όμορφη γαλάζια κουκκίδα» προσθέτει η δρ Πόρκο, η οποία είχε επίσης συμμετάσχει στην επεξεργασία της φωτογραφίας της Γης που είχε τραβήξει το Voyager.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=539177