Που ειναι τα μακρυνα αντικειμενα?

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Πολλες φορες λεμε οτι ενας γαλαξιας ειναι,για παραδειγμα, 2 δις ετη φωτος μακρυα.Πιο σωστο θα ηταν να λεγαμε οτι οταν το φως που βλεπουμε σημερα εφυγε απο αυτον ηταν 2 δις ετη φ.μακρυα.

Για να βρουμε που ειναι τωρα πρεπει να υπολογισουμε την διαστολη του συμπαντος,καθως και τις υπολοιπες κινησεις του γαλαξια μεσα στο σμηνος του σε 2 δις ετη.Η αληθεια ειναι οτι τιποτε δεν ειναι οπως το βλεπουμε,αρα οτι μετραμε σε αποστασεις δεν ισχυει σημερα.Πολυ μακρινοι γαλαξιες δεν θα μπορεσει να τους δει καποιος υποθετικος παρατηρητης απο τον δικο μας γαλαξια σε μερικα δις ετη φωτος,γιατι θα εχουν απομακρυνθει με ταχυτητα μεγαλυτερη του φωτος,οσο και να ακουγεται παραξενο.Θα ειναι εκτος του λεγομενου κωνου φωτος μας.

[Heal]

  Quote

Πολλες φορες λεμε οτι ενας γαλαξιας ειναι,για παραδειγμα, 2 δις ετη φωτος μακρυα.Πιο σωστο θα ηταν να λεγαμε οτι οταν το φως που βλεπουμε σημερα εφυγε απο αυτον ηταν 2 δις ετη φ.μακρυα.

 

Όπως πάντα, Λεωνίδα, φέρνεις κάποια λεπτά ζητήματα στην επιφάνεια! Συνήθως στην κοσμολογία χρησιμοποιείται η μετατόπιση στο ερυθρό για να μας περιγράψει το "πόσο μακριά" βρίσκεται κάτι, ο λόγος είναι ότι το "z" όπως ονομάζεται είναι αυτό που μετράμε άμεσα.

 

Η απόσταση θα υπολογιστεί, αφού πρώτα υποθέσουμε ένα κοσμολογικό μοντέλο -γιατί αν φανταστεί κανείς το φωτόνιο που ξεκίνησε από το συγκεκριμένο γαλαξία η απόσταση που θα διανύσει εξαρτάται από το πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν κατά της διάρκεια του ταξιδιού του φωτονίου και αυτό είναι που μας εξηγεί το μοντέλο.

[panos - LX12]

  Heal said:

  Quote

Πολλες φορες λεμε οτι ενας γαλαξιας ειναι,για παραδειγμα, 2 δις ετη φωτος μακρυα.Πιο σωστο θα ηταν να λεγαμε οτι οταν το φως που βλεπουμε σημερα εφυγε απο αυτον ηταν 2 δις ετη φ.μακρυα.

 

Όπως πάντα, Λεωνίδα, φέρνεις κάποια λεπτά ζητήματα στην επιφάνεια! Συνήθως στην κοσμολογία χρησιμοποιείται η μετατόπιση στο ερυθρό για να μας περιγράψει το "πόσο μακριά" βρίσκεται κάτι, ο λόγος είναι ότι το "z" όπως ονομάζεται είναι αυτό που μετράμε άμεσα.

 

Η απόσταση θα υπολογιστεί, αφού πρώτα υποθέσουμε ένα κοσμολογικό μοντέλο -γιατί αν φανταστεί κανείς το φωτόνιο που ξεκίνησε από το συγκεκριμένο γαλαξία η απόσταση που θα διανύσει εξαρτάται από το πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν κατά της διάρκεια του ταξιδιού του φωτονίου και αυτό είναι που μας εξηγεί το μοντέλο.

 

 

Έστω οτι το επιλεγμένο κοσμολογικο μοντέλο , αποδεχομενο την όποια διαστολή του σύμπαντος , μας δείχνει την σχετική απόσταση των γαλαξιων .

Θεωρώντας τωρα οτι κατ΄ ουσιαν η μεταβολή του χωροχρονου έχει ως αποτέλεσμα Την απομάκρυνση των γαλαξιων , απλουστευμενα κατανοώ οτι εχουμε μεταβολή των ιδιοτήτων του χώρου .

Στο φωτονιο (ως μέρος αυτου του συνεχως μεταβαλλόμενου σε ιδιότητες συνολου-χώρου) , η μεταβολη του χωροχρονου πως επιδρά πανω στις ιδιότητες του ?

Δηλαδή κατα την τεράστια σε χρόνο διάρκεια του ταξιδιού του φωτονιου , πως έχει επιδράσει αυτη η μεταβολή , στην ταχύτητά του ?

[MARINOS]

  panos - LX12 said:

  Heal said:

  Quote

Πολλες φορες λεμε οτι ενας γαλαξιας ειναι,για παραδειγμα, 2 δις ετη φωτος μακρυα.Πιο σωστο θα ηταν να λεγαμε οτι οταν το φως που βλεπουμε σημερα εφυγε απο αυτον ηταν 2 δις ετη φ.μακρυα.

 

Όπως πάντα, Λεωνίδα, φέρνεις κάποια λεπτά ζητήματα στην επιφάνεια! Συνήθως στην κοσμολογία χρησιμοποιείται η μετατόπιση στο ερυθρό για να μας περιγράψει το "πόσο μακριά" βρίσκεται κάτι, ο λόγος είναι ότι το "z" όπως ονομάζεται είναι αυτό που μετράμε άμεσα.

 

Η απόσταση θα υπολογιστεί, αφού πρώτα υποθέσουμε ένα κοσμολογικό μοντέλο -γιατί αν φανταστεί κανείς το φωτόνιο που ξεκίνησε από το συγκεκριμένο γαλαξία η απόσταση που θα διανύσει εξαρτάται από το πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν κατά της διάρκεια του ταξιδιού του φωτονίου και αυτό είναι που μας εξηγεί το μοντέλο.

 

 

Έστω οτι το επιλεγμένο κοσμολογικο μοντέλο , αποδεχομενο την όποια διαστολή του σύμπαντος , μας δείχνει την σχετική απόσταση των γαλαξιων .

Θεωρώντας τωρα οτι κατ΄ ουσιαν η μεταβολή του χωροχρονου έχει ως αποτέλεσμα Την απομάκρυνση των γαλαξιων , απλουστευμενα κατανοώ οτι εχουμε μεταβολή των ιδιοτήτων του χώρου .

Στο φωτονιο (ως μέρος αυτου του συνεχως μεταβαλλόμενου σε ιδιότητες συνολου-χώρου) , η μεταβολη του χωροχρονου πως επιδρά πανω στις ιδιότητες του ?

Δηλαδή κατα την τεράστια σε χρόνο διάρκεια του ταξιδιού του φωτονιου , πως έχει επιδράσει αυτη η μεταβολή , στην ταχύτητά του ?

 

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει λόγος να επηρεάσει την ταχύτητά του, αλλά το μήκος κύματός τους "ξεχειλώνεται" λιγάκι, γι'αυτό πηγαίνει προς το κόκκινο.

[georgexiro]

Σε λίγα χρόνια πιστεύω θα ήταν καλύτερα να μετράμε διαγαλαξιακές αποστάσεις σε νετρίνα καθώς με την απειροελάχιστη μάζα τους και το μηδενικό φορτίο τους περνάνε από σχεδόν τα πάντα χωρίς αντίστασ, ενώ τα φωτόνια "αργούν" να φτάσουν λόγο τον εμποδίων που συναντούν όπως βαρυτιές καμπυλώσεις και πυκνές συγκεντρώσεις ύλης.

με την περεταίρω ανάπτυξη της τεχνολογίας θα ήταν πιο εύκολο από σήμερα να τα δούμε.

[Heal]

Όντως, το φωτόνιο θα υποστεί μια αλλαγή στο μήκος κύματός του που θα σχετίζεται με τη διαφορά στην κλίμακα του χωροχρόνου στο σημείο που εκπέμφθηκε και στο σημείο που λήφθηκε.

 

Σχετικά με τα νετρίνα, όντως σιγά σιγά τα καταλαβαίνουμε καλύτερα. Όμως ακριβώς αυτή η ιδιότητά τους - της ασθενούς αλληλεπίδρασης με την ύλη, είναι και η μεγάλη δυσκολία για να μπορέσουμε να τα μελετήσουμε. Όπως δεν επηρρεάζονται εύκολα από την ύλη στο συμπαντικό τους ταξίδι, έτσι τα περισσότερα περνούν απαρατήρητα και από τους γήινους ανιχνευτές...

[panos - LX12]

Φανταστείτε ένα έντονο βαρυτικο πεδιο στο κεντρο του σύμπαντος (μελάνη οπή).

 

ΌΛΟ ΤΟ ΟΡΑΤΟ ΣΎΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ , δεν υπάρχει διαφυγή ετσι αναπτύσσονται ταχύτητες μεγαλύτερες της ταχύτητας του φωτός .

 

Ας υποθέσουμε οτι υπάρχουν ομοκεντρα σφαιρικά συμπλέγματα ύλης και ενέργειας (γαλαξίες και αέρια) .

 

Οσο πλησιάζουμε προς το κεντρο , η ταχύτητα αυξάνεται .

 

Λόγο στρευλωσης του χωροχρονου η υλη και τα φωτονια ακολουθούν μια σπειροειδη τροχιά προς το κεντρο .

 

ΕΤΣΙ ως προς τον παρατηρητη και σχετικά , οι κατώτερες στοιβαδες υλικού επιταχύνονται , όπως και ο παρατηρητής σε σχεση με τις ανώτερες (διαστελομενο σύμπαν). Υλικά ανώτερης κατώτερης στοιβαδας διαφορετικής μάζας καθως και ομοκεντρης γίνονται αντιληπτά ως γαλξιακα σμηνη .

 

Σε αυτη την περίπτωση το φωτονιο που ταξιδεύει 2 δις έτη φωτός προσπιπτει στον παρατηρητη (διατοντες) έχοντας διανύσει μεταξυ τους τόξο , και όχι ευθυγραμμο τμήμα , οπότε δεν εχουμε αληθεις και αντιληπτες ευθυγραμμες αποστάσεις , αλλα χώρου Ριμαν.

ΕΠΙΣΕΙΣ δεν υπάρχει μια σκοτεινή αλλότρια δύναμη , αλλα μια απλή βαρυτικη , απο την μαύρη οπή του κέντρου , γιαυτο και δεν ειναι ανιχνευσημη .

 

[Καραμπούλας Ηλίας]

Συμφωνώ απολύτως.Πάρτε για παράδειγμα τον πιο μακρινό ημιαστέρα,τον ulasj1120+0641,που βρίσκεται σε απόσταση 28.5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός,αλλά η ηλικία του είναι 13 δισεκατομμύρια χρόνια.

[ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ]

Πολυ μπερδεμα με αυτην την υποθεση.Οταν ξεκινησε το φως των πολυ μακρινων γαλαξιων που βλεπουμε σημερα,13 δις ετη πριν,το συμπαν δεν ειχε καν μεγεθος 13 δις ετη φωτος!Τοτε οι γαλαξιες αυτοι ειχαν την αποσταση της Ανδρομεδας απο εμας(Η απωστικη δυναμη, που κανει το συμπαν να διαστελλεται ειχε τοτε μεγαλυτερη τιμη απο σημερα).Περιπου μεχρι αποστασεις Ζ=1 τα πραγματα ειναι

εκει που τα βλεπουμε,μετα αρχιζουν τα δυσκολα.

[panos - LX12]

  ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΛΕΩΝ said:

Πολυ μπερδεμα με αυτην την υποθεση.Οταν ξεκινησε το φως των πολυ μακρινων γαλαξιων που βλεπουμε σημερα,13 δις ετη πριν,το συμπαν δεν ειχε καν μεγεθος 13 δις ετη φωτος!Τοτε οι γαλαξιες αυτοι ειχαν την αποσταση της Ανδρομεδας απο εμας(Η απωστικη δυναμη, που κανει το συμπαν να διαστελλεται ειχε τοτε μεγαλυτερη τιμη απο σημερα).Περιπου μεχρι αποστασεις Ζ=1 τα πραγματα ειναι

εκει που τα βλεπουμε,μετα αρχιζουν τα δυσκολα.

 

 

 

Συμπερασματικά από το παράδειγμα των 13δις ετών , η ταχύτητα του φωτονίου σε όλο αυτό το ταξίδι δεν είναι σταθερή , η διεύθυνση του φωτονίου επίσης δεν είναι σταθερή , οπότε δεν δυνάμεθα να ομιλούμε περί αποστάσεων , αλλά μόνο για χρονικά διαστήματα , παρόλο που και ο χρόνος σε όλο αυτό το ταξίδι δεν είναι σταθερός .

[giannis60]

Πέρα από το ομολογουμένως δυσνόητο αυτό θέμα, οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι αυτό το άστρινο και κατ' επέκταση πέτρινο σύμπαν, μέσα στην εφημερότιτα του, έχει και μια πέρα για πέρα ανθρώπινη πτυχή. Σε κάθε ένα, αγεφύρωτα πλέων αποκομμένο συμπαντικό εδώ και τώρα, ορθώνει το ανάστημα του και μέσα από ψιθύρους φωτός των ποιο απόμακρων και αρχέγονων γαλαξιών, αποκρίνεται παρών στο παρελθόν του.

 

Πιθανό συμπέρασμα. Κάποτε ήμασταν όλοι μαζί. Προφανώς λοιπόν εκεί είναι τα ποιο απόμακρα αντικείμενα.