Δοκιμή: Κιάλια Vixen 9-22 zoom

[KOSTAKIS]

Τα κιάλια στην ερασιτεχνική αστρονομία, έχουν πολλαπλό ρόλο. Για άλλους είναι βασικό εργαλείο παρατήρησης και για άλλους είναι καθαρά βοηθητικό μέσον ευκαιριακής χρήσης.

 

Προσωπικά ανήκω στην δεύτερη κατηγορία, αλλά όπως οι περισσότεροι από εμάς, θεωρώ πως αυτό το «βοηθητικό μέσον» πρέπει να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή σε ένα ευπρόσιτο μέρος, με τα καπάκια «μισοβγαλμένα» και έτοιμο για χρήση.

 

Πολλές φορές δε, κατά τη διάρκεια της ημέρας (ειδικά για όσους έχουν την τύχη να ζουν στην επαρχία και έχουν θέα σε ανοιχτούς ορίζοντες αντί για τοίχους, τα κιάλια επιστρατεύονται ανά πάσα στιγμή για διάφορους λόγους .

 

Στην κατοχή μου έχω ένα ζευγάρι Meade 10Χ50, ένα ζευγάρι Celestron Skymaster 15Χ70, και ένα ζευγάρι Vixen Ultima zoom 9-22. Για τα δυο πρώτα έχουν γραφεί διάφορα σχόλια και απόψεις, γι αυτό θα αναφερθώ με λίγα λόγια για τα σχετικά άγνωστα Vixen Ultima zoom.

 

Πρόκειται για Ιαπωνικής κατασκευής κιάλια , τα οποία αγόρασα μεταχειρισμένα (στην ουσία αχρησιμοποίητα), για επίγεια/ημερήσια κυρίως χρήση στο εξοχικό μου (αυτά που λέγαμε παραπάνω).

Είναι αρκετά ελαφρά και συμπαγή, άνετα στο χειρισμό, με τα χειριστήρια (εστιαστής και μοχλός ζουμ) σε σωστές θέσεις, προσφέροντας άνεση ακόμα και στην πρώτη χρήση. Παρά την αρχική μου εντύπωση (και προσδοκία) , ότι κατά τη διάρκεια αλλαγών μεγεθύνσεων ,τα κιάλια θα συμπεριφέρονταν «ομοεστιακά», κάθε φορά που αλλάζει η μεγέθυνση, η εστίαση πρέπει να επαναρρυθμίζεται (διαδικασία πολύ εύκολη παρ όλα αυτά, επειδή απαιτείται μικρή διόρθωση ).

Η ποιότητα κατασκευής είναι σίγουρα ικανοποιητική , με πολύ καλή εφαρμογή στα κινητά μέρη, χωρίς τζόγους και χαλαρές κινήσεις, καθιστώντας δυνατό τον ακριβή και άμεσο χειρισμό.

Οι επιστρώσεις κρίνονται επίσης ικανοποιητικές (πλήρως πολυεπιστρωμένες επιφάνειες), επιτυγχάνοντας αρκετά φωτεινό και ποιοτικό είδωλο .Χρησιμοποιούνται ΒΑΚ4 porro πρίσματα, με μεγάλη τιμή exit pupil από 2,8μμ στην 22Χ έως 5,6μμ στην 9Χ, και με σχεδόν απολύτως κυκλικό σχήμα, χωρίς απώλειες φωτός ).

 

Τα κιάλια έχουν χρησιμοποιηθεί σε νυχτερινή και κυρίως ημερήσια παρατήρηση.

Κατά τη διάρκεια νυχτερινής παρατήρησης , ο μοχλός μεγέθυνσης βρισκόταν μεταξύ του «9Χ» και του «15Χ» δεδομένου ότι δεν χρησιμοποιώ τρίποδα. Οι εικόνες ήταν ευκρινέστατες, με πολύ καλή ποιότητα σε όλο σχεδόν το εύρος του πεδίου, ανεξαρτήτως μεγέθυνσης. Στις ελάχιστες φορές που επιχείρησα να ανεβάσω μεγέθυνση, πέραν των 15Χ, τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά, παρά τις πρακτικές σταθεροποίησης που χρησιμοποίησα , όπως πιάσιμο από το εμπρός τμήμα, ή ακουμπώντας σε σταθερό σημείο, ή με δεμένο σχοινάκι στον άξονα εστίασης που φτάνει μέχρι το έδαφος και το ....πατάμε (κόλπο των φωτογράφων που δεν έχουν image stabilizer).

 

Αντιθέτως , σε ημερήσια χρήση η θέση του μοχλού στην ένδειξη «22» , έστω και στιγμιαία , δίνει την δυνατότητα της αξιοποίησης της μεγάλης μεγέθυνσης προσφέροντας σπάνιες (για κιάλια) εικόνες με αυξημένη λεπτομέρεια, ακόμα και σε κινούμενο στόχο.

 

Προσωπικά κάθε απόγευμα, παρατηρούσα ένα ζεύγος γερακιών να πετά σε κύκλους, εκμεταλλευόμενος απολύτως το χαρακτηριστικό «ζουμ», έχοντας τη δυνατότητα εύκολου εντοπισμού στόχου στην θέση «9» (λόγω σχετικά μεγάλου πεδίου 4,6°) και με άμεση αύξηση μεγέθυνσης , αναλόγως κίνησης στόχου, (έως την μεγίστη θέση των 22Χ, και του πεδίου των 2,8°) . Η διαδικασία αλλαγής μεγέθυνσης, σε συνδυασμό με την εύκολη και άμεση ρύθμιση εστίασης, εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως στην περίπτωση αυτή , καθώς και η σταθερότητα κατά τη ρύθμιση των οπτικών διαφόρων μεταξύ των οφθαλμών του χρηστή (+/- διοπτριες , μέσω του αριστερού ρυθμιζόμενου προσοφθάλμιου). Κατά την εστίαση, τα προσοφθάλμια κινούνται απολύτως παράλληλα, χωρίς φαινόμενα «τραμπάλας» και ανεξάρτητων κινήσεων («διαφορά φάσης») που παρατηρούνται σε μερικές φθηνές κατασκευές. Θετικό χαρακτηριστικό αφορά και η στεγανή τους σχεδίαση (με πλήρωση αζώτου) ώστε να παραμένουν διαυγείς οι φακοί, και να λειτουργούν μόνιμα σε ξηρό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ποιοτική μακροχρόνια λειτουργία.

 

Σαν συμπέρασμα θα έλεγα πως τα κιάλια αυτά είναι περισσότερο «ημερήσια» όργανα, παρά νυχτερινά, διότι κατά τη διάρκεια βραδινής παρατήρησης, δεν έχουν τίποτε παραπάνω να προσφέρουν από ένα καλό ζευγάρι 10Χ50, ενώ την ημέρα, δίνουν τη δυνατότητα πλήρους ανάπτυξης του χαρακτηριστικού «ζουμ» (έστω και στιγμιαία, για αποσαφήνιση κάποιας λεπτομερούς), χωρίς υποβάθμιση της ποιότητας της εικόνας, προκαλώντας μου ευχάριστη έκπληξη (παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις στο θέμα αυτό )

 

Τι μου άρεσε:

1. σκληρή θήκη με ποιοτικό ελαστικό ιμάντα ανακρέμασης από το λαιμό

2. ποιότητα κατασκευής

3. ποιότητα εικόνας

4. λειτουργία ζουμ (πλήρως αξιοποιήσιμη λειτουργία κατά την ημέρα, και περιορισμένη τη νύχτα χωρίς τη χρήση τρίποδου).

5. περιορισμένο βάρος (970γρ) και στεγανή σχεδίαση

6. Πολύ καλό eye relief ακόμα και στην μεγίστη μεγέθυνση (16μμ και 2,8° πεδίο)

 

Τι δε μου άρεσε:

1. Χαλαρά πλαστικά καπάκια σε αντικειμενικούς και προσοφθάλμια, που βγαίνουν εύκολα και απαιτούν προσοχή για να μην χαθούν

2. Υψηλή τιμή αγοράς ( ενδεικτικές τιμές : 490$ στην Αμερική, 440 ευρώ στην χώρα μας, 584 λίρες στην Αγγλία)

[HOMO]

Σ' ευχαριστούμε για τη δοκιμή, ήταν κατατοπιστική. Τα κιάλια κρίνονται απαραίτητο εργαλείο για τον ερασιτέχνη αστρονόμο αν και ελάχιστοι επενδύουμε στην αγορά καλού κιαλιού. Γενικά το μόνο zoom κιάλι που χρησιμοποίησα και μου άφησε άριστες εντυπώσεις ήταν τα Nikon 10-22x50 Action Zoom. Η vixen έχει πράγματι ακριβές τιμές....

[KOSTAKIS]

Πράγματι, τα 10-22 Nikon πρέπει να είναι τα πιο "καλοπουλημένα" κιάλια ζουμ. Τα έχει ενας φίλος λάτρης του βουνού, και ειναι αξιόλογες προτάσεις. Θεωρώ όμως οτι τα Vixen ειναι γενικώς καλύτερο προιόν.

Οι βασικές τους διαφορές, ειναι οι επιστρώσεις (πολυεπιστρωμένες επιφάνειες στα Nikon, πλήρως πολυεπιστρωμένες στα Vixen),

στεγάνη σχεδίαση, και πλήρωση με άζωτο στα Vixen,

λιγο μεγαλύτερη κόρη εξόδου στα Vixen, και μεγαλύτερο eye relief (θεωρώ οτι ετσι, ειναι ευκολότερη και ακριβέστερη η ρύθμιση της απόστασης μεταξύ των προσοφθαλμίων, ειδικά οταν τα κιάλια αλλάζουν συχνά χέρια μεταξύ χρηστών σε καποια παρατήρηση ).

Ορισμένα απο τα παραπάνω χαρακτηριστικά αποδίδουν τελικά φωτεινότερο είδωλο (στην θεωρία αλλα και στην πράξη).

Εχω επίσης την εντύπωση οτι στην μέγιστη μεγένθυνση, τα Vixen εχουν πολυ λιγότερο χρωματικό σφάλμα σε σχέση με τα Nikon (το ειχα διαβάσει σε reviews, και το διαπίστωσα και εγω).

Παρα το ελαφρώς μεγαλύτερο βάρος και την πιο "γεμάτη" καυτασκευή των Nikon, στα χερια μου "έκατσαν" επίσης μια χαρά.

Η γενική εντύπωση της κατασκευής ειναι καλη και στα Nikon (Κινα αν θυμάμαι καλα) , χωρις ομως να ειναι αντίστοιχη των Vixen (Ιαπωνία) .

Τα Νικον του φίλου μου (χρηση 2+ ετων) εχουν "σκιές" εσωτερικά στους αντικειμενικούς, αλλα δεν μπορώ να εχω άποψη για την προσοχή με την οποια τα χειρίζεται....

Η διαφορά στην τιμή ειναι χαοτική...(τα Nikon, πωλούνταν μεχρι και 79$ καινούργια σε προσφορές, σε σχέση με τα σχεδόν 500$ των Vixen).

Οπως προανέφερα, δεν ειμαι συστηματικός χρήστης κιαλιών , και προσωπικά δεν θα δαπανούσα το απαραίτητο ποσόν για αγορά καινούργιων Vixen. Αν δεν βρισκόταν η πρόταση αγοράς μεταχειρισμένων Vixen, ισως κατέληγα και εγω στα Νικον ( τα οποία ήταν η αιτια που αποφάσισα την αγορά κιαλιών "ζουμ" , διοτι συνηδειτοποίησα πως αυτη η ιδιότητα (ζουμ) μπορεί να ειναι άκρως αξιοποιήσιμη κάτω από (ευνόητες) προυποθέσεις.