Νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής

Μια λήψη που είχα εκτελέσει το χειμώνα που μας πέρασε. Είχα κάνει ξανά προσπάθεια την πρώτη φορά αλλά το αποτέλεσμα δεν με ικανοποίησε.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Τηλεσκόπιο:  skywatcher ED80 black diamond

Camera:            canon 600D  BAADER FILTER COOLED

Guide camera:  QHY5LLC

Mount:              skywatcher EQ6 synscan pro Atlas

Λήψεις:             30 x 5min (150min) LIGHTS. Dark  - flats  - bias

ISO:                  800

Software:          PHD2 - EQMOND

Process:            DSS - Pixnsight - Photoshop

Περιοχή : Μεγαλόπολη Αρκαδίας

Λίγα λόγια.

Το Νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής (γνωστό επίσης και ως αντικείμενο Μπάρναρντ 33 στο νεφέλωμα εκπομπής IC 434), είναι ένα σκοτεινό νεφέλωμα στον αστερισμό του Ωρίωνα. Το νεφέλωμα βρίσκεται ακριβώς νότια του αστέρα Αλνιτάκ, του ανατολικότερου στη Ζώνη του Ωρίωνα και αποτελεί τμήμα του πολύ μεγαλύτερου Συμπλέγματος μοριακών νεφών του Ωρίωνα. Το νεφέλωμα κ...αταγράφηκε για πρώτη φορά το 1888 από την Σκοτσέζα αστρονόμο Βιλιαμίνα Φλέμινγκ, στη φωτογραφική πλάκα B2312 που λήφθηκε στο Αστεροσκοπείο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Το νεφέλωμα απέχει περίπου 1.500 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένα από τα πιο γνωστά νεφελώματα, επειδή το στροβιλιζόμενο νέφος σκόνης και αερίου, από το οποίο αποτελείται, μοιάζει με κεφάλι αλόγου όταν παρατηρείται από τη Γη.

Το σκοτεινό αυτό νέφος σκόνης και αερίου είναι μία από τις περιοχές του Συμπλέγματος Νεφών του Ωρίωνα όπου λαμβάνει χώρα αστρική γένεση. Αυτό το «αστρικό μαιευτήριο», όπως αποκαλούνται οι περιοχές αυτού του είδους, ενδέχεται να περιέχει πάνω από εκατό είδη οργανικών και ανόργανων αερίων, καθώς και σκόνη που αποτελείται από μεγάλα και σύνθετα οργανικά μόρια.

Η κόκκινη/ροζ λάμψη προέρχεται από αέριο υδρογόνο που βρίσκεται κυρίως πίσω από το νεφέλωμα και ιονίζεται από το κοντινό άστρο Σίγμα Ωρίωνα. Μαγνητικά πεδία που υπάρχουν στην περιοχή διαμορφώνουν τα αέρια που διαφεύγουν από το νεφέλωμα σε διακριτά ρεύματα, που αποτυπώνονται ως γραμμές στο ροζ φόντο. Στα όρια του τεράστιου νέφους βρίσκεται μία λαμπρή λωρίδα αερίου υδρογόνου. Οι πυκνότητες των αστέρων είναι αισθητά διαφορετικές στις δύο πλευρές της.

Οι περιοχές υψηλής συγκέντρωσης σκόνης στο Νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής και το γειτονικό Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι τοπικά εντοπισμένες, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται εναλλασσόμενοι τομείς σχεδόν απόλυτης διαφάνειας και αδιαφάνειας.[4] Το ίδιο το νεφέλωμα είναι σκοτεινό κυρίως λόγω της πυκνής σκόνης, που απορροφά το φως των άστρων που βρίσκονται πίσω του. Το κάτω μέρος του \"λαιμού\" της αλογοκεφαλής ρίχνει μια σκιά προς τα αριστερά. Τα φωτεινά σημεία στη βάση του νεφελώματος είναι νεαρά άστρα σε διαδικασία σχηματισμού.